Theepaviljoen De Horsten

Vanwege de koffie hebben wij deze wandeling omgedraaid. Want loop je met de klok mee, zoals wij, dan kom je al snel bij het voormalig jachthuis van prins Frederik, nu in gebruik als theepaviljoen. Een sprookjesachtig gebouwtje met vriendelijke bediening en appeltaart uit eigen keuken.

Het schiethuis

Prins Frederik, tweede zoon van koning Willem I, liet het in 1861 bouwen om uit te kunnen blazen van de jachtpartijen op zijn landgoed. Destijds heette het paviljoen daarom ‘het schiethuis’. Aan de muren binnen herinneren jachttrofeeën aan de prinselijke hobby. Leden van de koninklijke familie schijnen wel eens te zijn neergestreken op het terras toen ze nog op De Horsten woonden, in Villa Eikenhorst.

Koninklijke landgoederen

In 2019 zijn Willem-Alexander, Maxima en de kinderen verhuisd naar Paleis Huis ten Bosch in Den Haag. Maar minder koninklijk wordt deze wandeling er niet van. Landgoed De Horsten is al sinds 1845 in bezit van de Oranjes en bestaat uit drie landgoederen: Raaphorst, Ter Horst en Eikenhorst. De wandeling doet ze alle drie aan.

Seringenberg

Dat begint al goed, want even voorbij het theepaviljoen beklimmen we de Seringenberg. Deze kunstmatige heuvel van twintig meter hoog is geheel bekleed met – inderdaad – seringen. Als wij er zijn – eind september – komt de berg net een beetje in herfsttooi. In het voorjaar tref je een bloemenzee met duizenden welriekende seringen.

Fenomenaal uitzicht

De vroegere Koningin Wilhelmina deed hier inspiratie op voor haar schilderijen, en je kunt je er alles bij voorstellen. Het uitzicht vanaf de zeskantige theekoepel op de top is fenomenaal: het complete landgoed De Horsten ligt aan je voeten.

Oud-Hollands landschap

Dan volgen kilometers over brede lanen met eeuwenoude eiken en beuken. Voor de afwisseling voeren slingerpaadjes je langs bosranden, waarbij je uitkijkt over weilanden met vredig grazende koeien en in de verte rietgedekte boerderijen. Een oud-Hollands tafereel.

Molenpad: bloemrijke graskade

Echt idyllisch wordt het op het Molenpad: een smalle, bloemrijke graskade, omzoomd door slootjes met kroos. Tegenliggers passeren we balancerend als koorddansers langs vervaarlijke slootkanten. Bijna een kilometer wandel je zo dwars door de weilanden, met telkens die fraaie uitzichten over het landgoed. In de verte verkleuren de bosranden langzaam. In de maanden oktober en november is deze wandeling op haar mooist.

Vogelrijk natuurgebied

Na omzwervingen door dichte bossen en over beukenlanen pak je opnieuw een fraai bosrandpaadje, omhuld door dicht struikgewas en een lange rij knotwilgen. Door het groen kijk je uit over landerijen. In de verte rijzen hoge gebouwen op. Leiden? Den Haag? Aan de andere kant van het pad een drassig natuurgebied, waar duizenden ganzen, zwanen en zilverreigers foerageren.

Over een druk fietspad

Tot nog toe is het wandelgenot van de bovenste plank. Helaas houdt deze wandeling dat hoge niveau niet vast, want nu stappen we van het heerlijke onverharde paadje een druk fietspad op. Onmiddellijk vliegen de elektrische fietsen en middelbare mannen in lycra op te smalle zadeltjes ons om de oren, en dat een paar kilometer lang. Dat kost punten.

Kasteel Oud-Wassenaar

Gelukkig staan ons nog een paar hoogtepunten te wachten. Kasteel Oud-Wassenaar bijvoorbeeld, gebouwd in neo-renaissancestijl en verfraaid met Italiaanse decoraties. Dit rijksmonument deed ooit dienst als hotel, en het gastenboek vermeldt beroemde namen zoals Winston Churchill en generaal Montgomery. Het kasteel spiegelt zich in een vijver. Uitgestrekte weiden, een monumentale boerderij en grazende lakenvelder koeien completeren de idylle.

‘t Hertenhuisje

We wandelen verder over landgoed Backershagen. Hier voert de tocht over slingerende paden, langs heuveltjes en vijvers. Een theekoepeltje balanceert hoog op een beboste heuvel. Een rij oude beuken lijkt met blootliggende wortels over een boswal te wandelen. Op Backershagen vind je misschien wel het kleinste bewoonbare rijksmonument van Nederland: ‘t Hertenhuisje. Schattig.

Huize De Paauw

Ook Huize De Paauw, even verderop, is niet mis. Het classicistisch landhuis oogt nieuw, maar stamt al uit 1747. Let aan de voorkant op de goudkleurige pauwenbeelden onder de daklijst. In de 19de eeuw woonde prins Frederik hier. Hij verbouwde het landhuis tot een echt paleis, inclusief balzaal. Dezelfde Frederik overigens van Theekoepel De Horsten a.k.a. het schiethuis.

Mooiste raadhuis van Nederland?

In 1925 kocht de gemeente Wassenaar het landhuis, sindsdien is het in gebruik als raadhuis, waarbij de gemeenteraad vergadert in de voormalige balzaal. Ongetwijfeld is het een van de mooiste raadhuizen van Nederland. Let achter Huize De Paauw nog op de vijver, waarin het kunstwerk ‘De baadster’ van Carla Rutgers-Hendriksen opvalt.

Wandeling met twee gezichten

Allemaal de moeite waard, maar het topniveau van de eerste kilometers komt niet meer terug. De laatste kilometers gaan door weinig spannende buurten terug naar de parkeerplaats. Kortom: een wandeling met twee gezichten.