Beleef de lente

Dit is een tocht waarop je de lente ten volle kunt beleven. In mei trekt menig watervogel als een vrolijk locomotiefje een lange rij kuikens voort. In de rietkragen broeden zwanen, futen, meerkoeten en ook de mandarijneend met z’n opvallende tekening en sierlijke oranje veren. Overal zie en hoor je water- en weidevogels. Waarbij de grutto – de schrik van de regenworm – zich verraadt door telkens z’n eigen naam te roepen.

Langs Twaalfmorgen

Een intiem boerenweggetje met de grappige naam Twaalfmorgen leidt ons door een natuurgebied waar een heel bataljon landschapsschilders aan de slag is geweest met verftubes vol zachtwit, zonnig geel en frisgroen. Bob Ross heeft er rijen knotwilgen aan toegevoegd, met hier en daar als ‘big friend’ een bloeiende kastanje. In de verte zien we groepjes koeien en schapen grazen. Een oud boerderijtje breekt de horizon in tweeën.

Wilde kievitsbloem

De wilde kievitsbloem schijnt voor te komen in het natuurgebied langs Twaalfmorgen, een lieflijk paars bloemetje dat zeldzaam is in Nederland. Zo zeldzaam dat wij hem niet te zien krijgen. Verstedelijking, ontwatering, bemesting, beweiding: z’n leven is zwaar. Heel slim pakt de kievitsbloem het trouwens zelf ook niet aan: het duurt liefst acht jaar voordat hij tot bloei komt, leren we van onze fraaie Roots-gids.

De schilderachtige berm in

Af en toe moeten we helaas de bloemrijke berm in voor passerende auto’s: het zijn weliswaar schilderachtige weggetjes waar we over wandelen, maar ze zijn ook smal. In ganzenpas lopen is in deze omgeving niet alleen passend maar sowieso een must vanwege de snelle e-bikes die onhoorbaar langs zoeven. Gelukkig krijgen we zulke fraaie plaatjes voorgeschoteld dat we de routemaker dit euvel vergeven.

Boerenland-idylle

Verderop zijn we die routemaker te slim af: we vinden een alternatief voor het asfalt en wandelen over misschien wel het mooiste graspaadje van de Reeuwijkse Plassen, de Oukoopse Kade meldt een bordje aan het begin. Bloeiende meidoorn en lijsterbes, knotwilgen en berken omhullen ons. Slootjes, riet, vogelgezang en kikkergekwaak verhogen de boerenland-idylle.

Luidruchtige schapen

Op een stil bankje kijken we uit over de weilanden met overzeilende reigers, terwijl scholeksters en kieviten hun duikvluchten uitvoeren. Hoewel, stil? Een groep schapen en lammetjes heeft het voorzien op onze boterham met kaas en ze maken dat luid blatend duidelijk.

Grasdijk langs de Enkele Wiericke

Verder gaat het, nu weer een flink stuk over asfalt. Bij een uitzichtpunt met een aalscholver-kunstwerk verruilen we asfalt voor een grasdijk langs de rietgekraagde Enkele Wiericke, een brede vaart. Prachtig stuk, met telkens uitzicht over de kletsnatte poldergraslanden aan onze linkerhand. Die vallen onder Natura 2000, een Europees netwerk van beschermde natuurgebieden met bijzondere en zeldzame dieren en planten.

De voedselbank

Nu komen we dichter bij de plassen zelf, die we af en toe door het riet zien schemeren. Achter een vogelscherm spieden we naar vogels op het weidse water. Aalscholvers en meeuwen zitten als oude mannetjes op een rij palen. Ontelbare brand- en kolganzen vliegen gakkend over het wateroppervlak. Voor hen zijn de Reeuwijkse Plassen een immense gratis voedselbank.

Dankzij mensenhanden

Dit gebied staat weliswaar bekend als ‘ganzenbolwerk’, maar hier vertoeven ook andere soorten, zoals de kleine zwaan, smient, krakeend en slobeend. Dat ze zo’n goed leven hebben, is in dit geval aan mensen te danken. Want al ogen de Reeuwijkse Plassen als natuurgebied, mensenhanden hebben ze gevormd. Nog in de 19de eeuw lagen hier uitgestrekte weilanden.

Rechthoekige plassen

In de 19e eeuw raakte het veen in grote delen van Holland op en besloten ze dit veengebied weiland voor weiland uit te graven. Bekijk je het kaartje van dit gebied, dan snap je opeens waarom de plassen rechthoekig van vorm zijn. Sommige zijn enorm diep omdat ze hier zand hebben gewonnen voor de aanleg van de A12 die langs de plassen scheert.

Fuut met twee koppen

We volgen nu een heerlijk smal paadje door een tunnel van knotwilgen en bloeiende bomen. In de sloot aan de overkant zien we een fuut op haar nest broeden. Telkens popt een extra kopje op tussen de veren. Een zwartwit gestreept kuikentje heeft een fraai uitzichtpunt gevonden in de hals van z’n moeder.