Drukke zondag?

Sceptisch waren we zeker. Veel natuurgebieden barsten tegenwoordig uit hun voegen van de vele wandelaars, fietsers, mountainbikers, joggers en ruiters. Zeker op een mooie zondag trekt iedereen erop uit, en de Waterleidingduinen is een geliefd wandelgebied. De ruime parkeerplaats bij De Zilk bevestigt ons vooroordeel: om 10 uur ‘s ochtends staat hij al bijna helemaal vol.

Mensen en damherten

Over een schelpenpad wandelen we in een gezellige formatie het duingebied in. Voor ons kwebbelende mannen, achter ons kwebbelende vrouwen, hardlopers halen ons links en rechts in. Verderop kijken we met z’n allen naar een familie damherten die met z’n allen naar ons kijken.

Hertenpaadjes

Na een kilometer of twee slaan we af naar een kleiner paadje en wordt het opeens een stuk rustiger. Nog wat verder verruilen we het gemarkeerde pad – een blauwepaaltjesroute en het roodwit van het Kustpad – voor struinpaadjes. We fantaseren dat we in het kielzog van de damherten wandelen, en misschien is dat ook wel zo: vele hertensporen bespikkelen het pad.

En geitenpaadjes

Midden in een eikenbos stuiten we op een obstakel: het pad staat compleet onder water. Bij de start stond al een bordje van Natuurmonumenten dat er grote en diepe plassen zijn ontstaan in de duinvalleien en op wandelpaden vanwege de langdurige regenval van de afgelopen maanden. Gelukkig hebben voorlopers de afgelopen maanden een geitenpaadje gevormd dat kronkelend z’n weg zoekt hogerop het duin.

Struinen door duinen

Een van de leuke kanten van de Waterleidingduinen is dat je hier van de paden af mag. In veel andere duingebieden is dat verboden. Dus met goedkeuring van Natuurmonumenten zoeken we ons eigen pad: lekker struinen door de duinen.

Verdronken bankjes

Over mini-spoortjes gaan we duintje op, duintje af. Door duinvalleien die steeds natter worden en op sommige plekken grote meren hebben gevormd. Verdronken bankjes zien er grappig uit, en wie de routepaaltjes wil volgen heeft meer aan een zwempak dan aan wandelkleding.

Visarend en witgatje

Stapelwolkenluchten zorgen vandaag voor fotogenieke plaatjes. Na een paar uur zijgen we neer op een strandje bij zo’n weids meer, ideale plek voor de lunch. En om naar de stilte te luisteren, want daar kwamen we voor. Vogelgeluiden-app Merlin verzorgt intussen de ondertiteling van de vele vogels die de stilte aangenaam verstoren. Gekraagde roodstaart, boompieper, tureluur, witgatje, boomleeuwerik en zelfs de visarend. Zien doen we ze allemaal niet.

Hoe stil is het hier?

Intussen evalueren we de wandeling: hoe stil is het hier? Zeker twee uur al komen we niemand tegen. Ook geen herten trouwens. Heel in de verte zien we nu een felrode regenjas tegen de duinen. En af en toe pruttelt een helikopter over, of klinkt het zwaardere gebrom van een zilveren vogel: Schiphol is niet heel ver. Regelmatig horen we in de verte het gefluit van de Duitse stoomtrein die vandaag tussen Leiden en Haarlem rijdt voor het jaarlijkse evenement ‘Stoom in de bollenvelden’.

Van Limburg Stirum-vallei

Langs een langgerekt meer door de Van Limburg Stirum-vallei pakken we het spoor weer op. We klimmen naar topjes voor 360-graden panorama’s zonder horizonvervuiling, om weer af te dalen door stekelige duindoornstruiken. Hier barst het van de bloemen. Het kandelaartje en het kapsel van het sterrenmos zorgen voor een rode gloed over de duinflanken. We detecteren vele meidoornboompjes die net in bloei komen en duinviooltjes die bescheiden maar toch heel mooi zijn. De alpenhoornbloem is nieuw voor ons, evenals de stengelloze reigersbek, een naam die we vrij zeker weer vergeten.

Sluwe vos

Aan de duinrand zien we opeens een vos rondscharrelen, te ver voor scherpe foto’s. Hij kijkt ons recht aan en gaat even later op de loop, z’n pluizige staart wuift sierlijk achter hem aan. Intussen manen dreigende luchten tot haast, in de verte komen buien naar beneden, een prachtig gezicht. Zeker boven de vlakke duinen waar we nu langs lopen, die veel weg hebben van een Afrikaanse savanne: weidse grasvlaktes met hier en daar wat struiken of een boompje. Even later komen de buien op ons naar beneden. Samen met een meerkoet balen we daarvan.

Over water lopen

Een paar kilometer gaans nog, nu wordt het drukker op ons pad. Een pad dat opeens… doodloopt in een enorme watervlakte. Geen geitenpaadje te bekennen. Midden in die plas zien we wandelaars die over het water lijken te lopen, dus daar moet nog vaste grond zijn. Toch? We nemen een afsteker om de plas heen, voegen in op een druk pad en komen al snel bij de volle parkeerplaats. Heerlijk stille wandeling.

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling hebben we gedaan op zondag 21 april 2024. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. Kaartje en gps-track kun je gratis downloaden op Rootsmagazine.nl.

Bekijk op Rootsmagazine.nl >>

Neem mijn gps-track mee

Aanrader is om niet alleen de track van Roots maar ook mijn gps-track mee te nemen, want met de routebeschrijving uit de gids en de oorspronkelijke track van Roots kom je in deze tijd (april 2024) niet ver vanwege de vele ondergelopen paadjes. Heb je geen gps-apparaat, probeer het dan eens met een gps-app op je telefoon. Zelf heb ik goede ervaringen met de app Topo GPS (kost een paar euro), maar de gratis Komoot-app kun je ook proberen.

Mijn GPS-track >>