Review GPSMAP Garmin 62stc

GPSMAP Garmin 62stc: gebruikers zijn vol lof

Over de GPSMAP Garmin 62stc had ik veel positieve reviews gelezen, onder andere van gebruikers ervan op de websites van Bol.com, Bever en Coolblue. De reviewers waren vol lof over de uitgebreide mogelijkheden, de gebruiksvriendelijkheid, de nauwkeurigheid. Dus mijn verwachtingen waren zeer hooggespannen.

Outdoornavigator met camera

Eerst maar eens wat feiten en cijfers, zoals de website van Coolblue die geeft: “De Garmin GPSMAP 62stc beschikt over een 2,6 inch (6,6 centimeter) kleurenscherm die ook in fel zonlicht goed afleesbaar is. Door de quad helix antenne vindt deze robuuste outdoornavigator altijd een goed GPS-signaal, zelfs in dichte bossen. De Garmin GPSMAP 62stc heeft een geïntegreerde 5 megapixel camera waardoor je onderweg foto’s maakt en deze direct koppelt aan een locatie. Het 3-assen elektronisch kompas en de barometer maken de Garmin GPSMAP 62stc tot een zeer uitgebreid outdoor GPS-toestel.”

Levensduur batterijen

Eveneens van de website: “De Garmin GPSMAP 62stc wordt geleverd met 2 oplaadbare NiMH batterijen en een batterijlader. De gemiddelde levensduur van deze batterijen is 15 uur, lang genoeg voor de meeste tochten. Na of tijdens je avonturentocht wissel je draadloos gegevens uit met compatibele Garmin apparaten. Zo deel je al je routes, tracks, waypoints en geocaches met je vrienden.”

Garmin GPSMAP 62stc in de praktijk: oei...

Tjongejonge, dat klinkt allemaal verdomd goed, zelfs als je de ronkende reclametaal enigszins relativeert. Nu mijn praktijk. En tjongejonge, dat valt voor de dooie donder niet mee. Het is zeker geen apparaat waarmee je ‘out of the box’ aan de slag kunt. Ik snapte er werkelijk geen hout van hoe het apparaat werkte. Hoe moest ik daar nou mee gaan wandelen? De bijgeleverde zeer summiere gebruiksaanwijzing gaf in ieder geval geen enkele houvast, en vergrootte alleen maar mijn gevoel dat ik een digi-dummie was.

Handleidingen Garmin GPSMAP 62stc

Op internet zocht ik houvast. Daar trof ik een enorme overdaad aan handleidingen en websites over GPS-wandelen. Zoveel dat ik door de bomen het bos niet meer zag. Basecamp, Tracks, Sporen, Waypoints, Geocaching – begrippen die voor iedere GPS-wandelaar blijkbaar gesneden koek zijn – vlogen mij om de oren. En het bleek lastig om helder te krijgen wat die termen betekenden, en hoe ze mij op weg zouden kunnen helpen.

Gefrustreerd over mijn Garmin

Ik heb een paar weken letterlijk en figuurlijk rondgedoold, waarbij ik meer en meer gefrustreerd raakte over mijn Garmin GPSMAP 62stc. En me buitengewoon opwond over de enorme gebruiksonvriendelijkheid van dit GPS-apparaat. Waarschijnlijk was een oorzaak van mijn mateloze frustratie dat je tegenwoordig verwacht dat je binnen 10 seconden aan de slag kunt met dit soort apparaten. En als dat niet lukt, krijg je de neiging het onding uit het raam te flikkeren.

Nee, dan de iPhone...

Als je de Garmin-GPS vergelijkt met bijvoorbeeld een iPhone valt direct op wat een wonder van gebruiksvriendelijkheid zo’n smartphone eigenlijk is. En hoe mooi een iPhone is vormgegeven, en hoe helder de menustructuren zijn. Je vindt het heel gewoon dat je binnen een paar seconden op het internet zit, een Whatsappje verstuurt, even kijkt of het gaat regenen op Buienradar. Maar Garmin bewijst dat dat zo gewoon niet is. Daar is over nagedacht. Maar blijkbaar niet bij Garmin.

De uitstraling van een walkietalkie

Op dat punt lijkt de Garmin GPSMAP 62stc op apparaten uit de jaren tachtig van de vorige eeuw. Hij heeft de uitstraling van de walkietalkie die ik bezat toen ik klein was. Alsof ze bij Garmin al die tijd onder een steen hebben gelegen, en helemaal niet hebben opgelet wat er in de markt van bijvoorbeeld de smartphones, de TomToms en de tablets is gebeurd.

Joekel van een apparaat

De looiigheid van het toestel is ook zoiets. Is de trend tegenwoordig dun, dunner, dunst, Garmin pakt uit met een joekel van een apparaat, een soort mainframe die bijna een ton weegt. Nou ja, ik overdrijf een klein beetje, maar je kunt er toch minstens wel een struikrover mee buiten westen slaan, wat op zich heel handig kan zijn.

Gps-cursus bij SNP

Omdat ik nou eenmaal een doorzetter ben, heb ik mij (na een maand met een kwaaie kop rondgelopen te hebben) opgegeven voor een GPS-cursus bij SNP. Dat was op zich al een belevenis, waar ik misschien nog eens wat over zal schrijven. Met zo’n 20 GPS-amateurs op leeftijd heb ik een zondag in regenachtig Twiske doorgebracht, oefenend onder begeleiding van een ervaren SNP-gids. Die zette zijn beste beentje voor, maar ook hem lukte het niet heel makkelijk om ons de 'ins and outs' van de Garmin uit de doeken te doen. Een dame op leeftijd raakte op een gegeven moment zo gefrustreerd over haar Garmin, dat ze in huilen uitbarstte: “Ik snap er niks van! Ik snap er helemaal niks van!” En dan met van die gierende uithalen, waardoor haar collega-cursisten zich opeens enorm gingen interesseren voor hun GPS-schermpje.

Ik ben toch niet gek?

Die gezamenlijke frustratie van de groep sterkte mij in mijn gevoel dat ik toch echt niet gek was. Ik ben absoluut geen digibeet, integendeel, ik denk dat ik zelfs meer dan gemiddeld technisch ‘angehaucht’ ben. Dus wat zijn dat eigenlijk voor types die zo tevreden zijn over hun Garmin? Zijn dat soms medewerkers van Garmin of Coolblue? Zijn het gekken, ict'ers, nerds?

De schermkwaliteit van een Game Boy

En dan hebben we het nog niet gehad over een van de belangrijkste onderdelen van je GPS-systeem: het minuscule schermpje. Ook hier weer wreekt zich het feit dat je smartphone-kwaliteit en -formaat gewend bent. Dat schermpje en de kaart die erop getoond wordt, ogen als een oude Nintendo Game Boy uit ‘89. Elk moment verwacht je dat Pac-man langskomt en je kaart weghapt.

Batterijduur van 15 uur? Ja doei

Als je zo ontevreden bent, gaan ook de kleinere ongemakken je ergeren. De batterijduur bijvoorbeeld. Op zijn site meldt Coolblue zelfverzekerd: “De gemiddelde levensduur van deze batterijen is 15 uur, lang genoeg voor de meeste tochten.” Dat is je reinste flauwekul. Mijn bijgeleverde batterijen hebben het nooit langer dan een uur of 10 uitgehouden, zelfs niet als ik vrijwel niet op het scherm keek en de schermverlichting sowieso uit had staan. Als ik hem intensief gebruik zitten de batterijen er na een uur of zeven wel goed doorheen.

Batterij-indicator

Iets achterlijks wat daarbij komt: de batterij-indicator. Die heeft 3 streepjes: zijn ze groen, dan zijn je batterijen vol; zijn de streepjes grijs, dan zijn je batterijen leeg. Op zich helder. Alleen de praktijk is: de indicator blijft heel kort op 3 staan, enorm lang op 2, maar springt-ie op 1 streepje, dan zijn je batterijen vrijwel direct daarna leeg. Die indicator is echt een aanfluiting.

Fotokwaliteit onder de maat

Ook de kwaliteit van de foto’s die je met de Garmin GPSMAP 62stc kunt maken, is ver onder de maat van wat je tegenwoordig bij zelfs de goedkoopste smartphone geleverd krijgt. Dus ik zou sowieso een versie kopen zonder fotocamera (in stc staat c voor camera).

Toch blij met mijn Garmin

Nu, een half jaar later, is de ontevredenheid enigszins omgeslagen. Terwijl ik nog steeds vind dat Garmin hopeloos achterloopt in gebruiksvriendelijkheid en design, ben ik toch ook wel blij met mijn GPS-apparaat. Routes downloaden, via het programma Basecamp (ook hopeloos verouderd) op mijn apparaat zetten en bewandelen heb ik goed onder de knie. Ik had mijn Garmin zelfs mee op een lange wandeling in de Pyreneeën. Hij heeft mij op het juiste pad gehouden en mij verschillende keren behoed voor vele kilometers verkeerd lopen.

Garmin heeft mijn leven gered

Ik durf zelfs te beweren dat mijn Garmin een keer mijn leven heeft gered in de Pyreneeën. Terwijl een ijskoude regen me teisterde, liep ik op 2000 meter hoogte op de Portella Blanca een pad op dat steeds steiler werd. Vanwege kou, regen en snoeiharde wind had ik geen tijd genomen om op mijn GPS te kijken, maar ik had al een tijdje geen teken gezien. Ik stond te trillen op mijn poten en de diepte grijnsde me vals tegemoet. Toch maar even mijn Garmin gepakt: ik zag direct dat ik helemaal verkeerd zat en ik maakte tijdig rechtsomkeert.

Enorme Garmin-fan?

Leuk van mijn Garmin is ook dat je precies kunt zien hoeveel je gelopen hebt en met welke snelheid. Veel nauwkeuriger dan mijn iPhone dat kan. En mooi is ook dat je zeer goed afstanden kunt meten (onlangs ontdekt). In de bergen is het superhandig dat je kan zien hoe hoog je zit, zodat je je positie op een overzichtskaart razendsnel kunt bepalen. En dan de zeer vele routes die je gratis kunt downloaden op internet, dat is natuurlijk ook geweldig. En bij nader inzien zitten er ook voordelen aan het Nintendo-schermpje: ook bij fel zonlicht blijft het kaartje goed zichtbaar. Dus wie weet word ik nog wel eens een enorme Garmin-fan...

Tips voor mijn Garmin zijn welkom

Ik heb het gevoel dat er nog veel meer kan met mijn Garmin GPSMAP 62stc, dat ik er lang niet uithaal wat erin zit, puur omdat ik ertegenop zie dit te gaan uitvogelen. Wellicht vind ik nog een keer de tijd plus een goede handleiding. Tips, al dan niet van goud, zijn zeer welkom: zet ze hieronder bij reactie.