Op een trektocht sjouw ik al snel bijna 20 kilo mee. Een goede rugzak is dan een eerste levensbehoefte. De gloednieuwe Osprey Aether 70 mocht ik een paar dagen testen. En ik ben verkocht. Met een kwart eeuw hike-ervaring is dit mijn beste trekkingrugzak tot nog toe!
Gewicht: 2.330 gram | Inhoud: 70 liter | Hoogte: 85 cm | Breedte: 40 cm | Diepte: 34 cm | Maten: M en L | Frankwandelt-rating: 90/100 | Prijs: €220 op Bever.nl en op Bol.com
Osprey Aether 70 op Bever.nl >>
Osprey Aether 70 op Bol.com >>
Van trekkingrugzakken kun je veel zeggen, maar dat ze sexy zijn, zul je niet vaak horen. Hoeven ze ook niet te zijn natuurlijk. Ze moeten gewoon doen waarvoor ze op aarde zijn: je wandelspullen, je tent, je eten, je slaapzak, je matje en nog veel meer bij elkaar houden. En ervoor zorgen dat dat niet al te onplezierig op je rug zit.
Toch is het eerste dat opvalt bij de nieuwe Aether 70 van Osprey: het is een beauty. Voor een groot deel komt dat doordat hij zo goed gemaakt is. Met topmaterialen, vele handige vakken, super comfortabele mesh schouderbanden. Ook als je naar de details kijkt, valt het vakmanschap op. Stiksels, ritsjes, trekkoordjes, spanbanden, het ziet er allemaal even goed afgewerkt uit.
Dus toen ik hem uit de doos haalde, was ik eigenlijk al bijna verkocht. En toen moest het belangrijkste nog blijken: hoe zit hij op m'n rug? Uit ervaring met andere merkrugzakken weet ik dat dat nog vies kan tegenvallen. Ook een rugzak die aanvankelijk lekker zit, kan na een paar uur hiken flink gaan zeuren en schuren.
Het ergste wat je kan overkomen als hiker: dat je tijdens je adembenemende trektocht voornamelijk bezig bent met hoe beroerd je rugzak zit.
Ooit had ik een rugzak van het merk Jan Sport (bestaat Jan nog?). Die had als voornaamste eigenschap: mij achteruit trekken. Dan liep ik een berg op en had ik het gevoel alsof één of andere vervelende klier me aan m'n rugzak de berg weer wilde afsleuren. Razend irritant. Ik heb er sterke beenspieren aan overgehouden, dat dan weer wel. Dank Jan!
Afijn, hoog tijd dus om mijn Aether in de praktijk te gaan testen. Eens per jaar ga ik met 2 vrienden, al sinds een kwart eeuw, een weekend naar de Ardennen. Kilometers vreten, 's avonds de tent opzetten in het wild, een mooi kampvuur bouwen. En liefst als het bar koud is. Er overal sneeuw ligt. En er geen hond op pad is. Behalve wij, met onze eenpersoonstentjes, onze geweldige donzen slaapzakken, onze stoere-mannen-praat. En natuurlijk: met onze trekkingrugzakken.
Tjonge, wat had ik zin om m'n gloednieuwe Osprey Aether te pakken en de wijde wereld in te trekken. En tjonge, wat is het een lekkere rugzak om in te pakken. Zoveel vakken, dat was ik met m'n vorige rugzak, de Lowe Alpine Cerro Torre, niet zo gewend.
Het hoofdvak is zeer royaal. En wat zo fijn is: het kan bijzonder ver open. Zodat ik niet eindeloos hoef te wurmen om bijvoorbeeld mijn slaapzak naar binnen te loodsen. Tsjoep, hij glijdt in één keer naar binnen. Lekker!
Osprey Aether 70 op Bever.nl >>
Osprey Aether 70 op Bol.com >>
Ook superhandig: hij heeft een grote rits aan de voorkant. Waarmee ik onderweg (of als ik iets vergeet in te pakken) even lekker snel onderin m'n hoofdvak kan. Zonder eerst met een chagrijnig smoelwerk m'n halve zooi uit m'n rugzak te hoeven kieperen.
Het bovenvak is ook ruim bemeten. En heeft een apart vakje met een geïntegreerde regenhoes, handig! Dat bovenvak kun je er trouwens afhalen, waardoor je een kleiner formaat rugzak overhoudt. Voor kleinere tochten. Ik zal het niet vaak nodig hebben, maar wel handig dat het kan.
Aan alles merk je dat de Aether niet van achter een bureau is bedacht, maar door mensen die zelf ook vaak hiken. En in de praktijk hebben ervaren wat irritant is en wat handig. Om iets te noemen: het hoofdvak sjor je dicht met een trekkoord met zo'n koordstopper. Maar met kouwe poten in de winter is dat vaak lastig open te krijgen. Niet bij de Aether: er zit een lipje aan, waardoor je hem zelfs met dikke handschoenen aan makkelijk opentrekt.
Ook aan alle handige vakjes merk je dat hij door hikers is uitgedokterd. De ritsvakken op de heupband bijvoorbeeld, die zijn makkelijk toegankelijk en ideaal voor mijn GPS in het linker- en m'n compactcamera in het rechtervak. Twee items die ik altijd snel bij de hand wil hebben.
Onze auto hebben we geparkeerd in het totaal verlaten Ardense dorpje Sourbrodt. En we gaan op pad. Bij het omgorden van m'n Aether is het even wennen: de twee delen van de heupband moet ik goed uit elkaar trekken om m'n heupen ertussen te krijgen. Maar al snel merk ik waarom dat is: de Aether omhelst mijn heupen als een tangodanser z'n danspartner. Een abrazo fortico, zal ik maar zeggen.
En dat voelt aangenaam, want gelukkig is de heupband uiterst comfortabel gepolsterd. Bij een rugzak draag je zo'n tweederde van het gewicht op je heupen. Daar ligt het zwaartepunt en zo blijf je goed in balans tijdens het wandelen. Bovendien neemt het de last van je schouders. De Aether heeft dat goed begrepen.
Tijd om te beginnen aan onze wandeltango. Tjonge, wat zit die Aether lekker. Hij draagt niet alleen aangenaam op de heupen, hij drapeert zich ook naadloos tegen m'n rug. De stevige, eveneens gepolsterde schouderbanden, houden m'n schouders goed op hun plek. Het gewicht van m'n rugzak lijkt veel minder dan bijna 20 kilo.
Op het rugpand van de Aether staat groot het woord 'Anti-gravity', anti-zwaartekracht. Ik moest daar om lachen, en zag me al als een maanmannetje door de Ardennen stuiteren. Maar nu blijkt het toch een beetje waar te zijn.
Natuurlijk, ik moet zelf lopen. En natuurlijk, op een gegeven moment is dat vermoeiend, gaan m'n arme spieren en m'n arme voeten protesteren. Maar tjonge, wat maakt die Aether m'n wandelleven aangenamer. Kan ik meer van het wandelen en de natuur genieten.
Uiteraard zeggen twee wandeldagen nog niet veel. Het komt eropaan hoe de Aether zich houdt over meerdere wandelvakanties. Als ik hem beproefd en aan alle kanten mishandeld heb. Hoe houdt het materiaal zich? Hoe houden de schouderbanden zich? Die van m'n Lowe Alpine begonnen zich al na 2 jaar te misdragen. De banden raakten in een kronkel die er maar niet uit wilde. En ze begonnen onaangenaam te stinken.
Vakantie na vakantie zal ik heel kort dit review aanvullen met m'n wederwaardigheden met de Aether. Maar het ziet er veelbelovend uit!
De Osprey Aether is een kwaliteitsrugzak. En ik ben niet de enige die dat vindt. Sterker nog, hij is in de prijzen gevallen. Zo heeft het wandeltijdschrift Op Pad de Aether al in 2014 uitgeroepen tot Testwinnaar in de categorie trekkingrugzakken. En de concurrentie was moordend. En onlangs beloonde het Duitse Outdoor Magazine de Aether met z'n felbegeerde 'Editors Choice Award'.