Utrecht acht keer anders

Dit is een wandeling uit de gids ‘Utrecht acht keer anders’ van stadsgids Gerard Goudriaan (zie het kadertje onderaan). Gerard maakte een soortelijke wandelgids over Amsterdam, een van de populairste pareltjes van uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig. Dat is niet voor niets: Gerard vertelt geanimeerd en tegelijk diepgaand over de buurten waar je doorheen komt.

Bekijk de Amsterdamse gids >>

Dwalen

Voor een stadswandeling is dit een pittige tocht. Vooral als je, zoals wij, maar niet op gang komt en anderhalf uur loopt te dwalen in en rond Hoog Catharijne. Een splintertje schuld kunnen we afschuiven op de routebeschrijving die ons juist in dit onoverzichtelijke winkelgebied niet al te stevig bij de hand pakt. We gaan, de beschrijving volgend, de tweede ingang van Hoog Catharijne binnen, maar raken daarna het spoor bijster.

Stadskamer

Dwalen is hier geen ramp, want er valt genoeg te zien (en te shoppen). Bijzonder is de Stadskamer: een vijftien meter hoge binnenruimte die de Catharijnesingel overbrugt. Een overdosis licht krijg je hier dankzij enorme glaspuien, een glazen dak en drie transparante ‘watereilanden’. Ga je de roltrap op, dan zie je van bovenaf goed hoe de Catharijnesingel onder de Stadskamer doorstroomt.

Dag vogels, dag bloemen, dag Utrecht

Gerard Goudriaan beschrijft de turbulente historie én spectaculaire transformatie van Hoog Catharijne. Vijftig jaar lang was dit winkel-, kantoren- en woongebied de Utrechtenaren een doorn in het oog. Waardevolle gebouwen moesten wijken, singels werden gedempt. Bewoners ervoeren het winkelcentrum als troosteloos, met veel junks. ‘Dag vogels, dag bloemen, dag Utrecht’ stond op een van de spandoeken van drieduizend demonstranten bij de opening in 1973 door prinses Beatrix. Over het nieuwe Hoog Catharijne zijn de Utrechtenaren wél enthousiast.

Koffiebekerhouder

Mocht jij ook verdwaald zijn, neem dan simpelweg de uitgang richting Utrecht CS, want daar wandelen we weer naartoe. Hier vind je ook tal van fraaie nieuwe gebouwen, zoals het Poortgebouw. En kijk je omhoog dan kun je de bijzondere stationsoverkapping met 49 glazen bollen bewonderen, met bijnamen als ‘Bollendak’, ‘Honingraat’ en ‘Koffiebekerhouder’.

World Trade Centre

Je passeert het station, dat ook een fraaie make-over heeft gehad, naar het Jaarbeursplein. Dit gebied is al deels op de schop gegaan, met het hoge Stadskantoor en het kolossale World Trade Centre, beide van beroemde architecten. De Jaarbeurszijde van het station zal de komende jaren een facelift ondergaan naar een compacte hoogbouwwijk met kantoren, hotels en woningen. Een nieuw park moet zorgen voor licht, lucht en groen.

Inktpot en Sterrenhof

Over een lange fiets- en voetgangersbrug steken we de vele sporen van Utrecht CS over en we passeren daarna een statig gebouw uit een ander tijdperk: de Inktpot (1921). Dit rijksmonument is het grootste bakstenen gebouw in Nederland. ProRail heeft er zijn hoofdkantoor. Langs het pittoreske Sterrenhof, een schattig hofje, en door straten met mooie oude panden bereik je al snel het centrum van Utrecht.

Louis Hartlooper Complex

Leuke kilometers volgen, over en rond de Oudegracht, langs hippe winkeltjes en horeca. Inmiddels hebben we nog weinig kilometers op de teller, maar staat wel al een hongerklop voor de deur. Daarom komt het Louis Hartlooper Complex als geroepen, een gebouw met bioscoop en café-restaurant. Het voormalig politiebureau is in 1927 gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School.

Camping Ganspoort

Je verlaat de binnenstad langs de Vaartsche Rijn en arriveert al snel bij wat Gerard Goudriaan een ‘trendy hotspot’ noemt. Op de plek waar ooit scheepswerven en houtfabriek Pastoe waren, vind je nu hippe horeca als Camping Ganspoort en Taplokaal Gist. De oude watertoren herbergt nu een chique restaurant met de weinig creatieve naam De Watertoren.

Hot and uitgestorven

Zo ‘hot and happening’ is het hier nu ook weer niet, merken we. Misschien vind je hier op andere dagen een van creativiteit bruisende kookpot, maar op deze zaterdag wandelen we door een vrijwel uitgestorven gebied. Een gekke (en leuke) plek is het wel.

Vechtclub XL

De Vaartsche Rijn steken we over, waarbij we zicht krijgen op de watertoren. Verderop kruisen we een breed kanaal en we belanden op de volgende gekke plek, domein van klimmers en skaters. Op het voormalige terrein van de Onderlinge Pharmaceutische Groothandel vind je nu een klimhal plus tal van creatieve bedrijfjes waarvan de namen een glimlach ontlokken: De Plannenmannen, Studio Katapult, House of Useless (‘voor slow fashion’) en Vechtclub XL. Voor die laatste hoef je niet te vrezen, want in plaats van te vechten, stimuleren ze hier creatief ondernemerschap.

Villa Jongerius

Nu volgt een saaie kilometer langs een drukke weg. Beloning aan het eind is de opvallende Villa Jongerius, waar ooit Jan Jongerius woonde, eigenaar van de Ford-garage die je daarachter ziet liggen (zijn bijnaam: Jan Ford).

Dafne Schippersbrug

Je wandelt nu door een rafelrandgebiedje, met links woonboten, rechts de witte achterkant van de Jaarbeurshallen. Via de Dafne Schippersbrug steek je het Amsterdam-Rijnkanaal over. De wereldkampioene op de 200 meter sprint (in 2015) is geboren en getogen in het nabijgelegen wijkje Oog in Al. Let op de school die ingenieus met de brug is samengesmolten.

Grootste Vinex-wijk van Nederland

Leidsche Rijn levert het slotakkoord van deze stadswandeling. De eerste woning werd in 1998 opgeleverd, inmiddels telt de Utrechtse wijk 45.000 inwoners, waarmee het de grootste Vinex-wijk van Nederland is. Dat ze nog lang niet uitgebouwd zijn, merken we als we door nieuwe straten en bouwprojecten zigzaggen. We zien mooie nieuwbouw, minder mooie nieuwbouw, maar geen enkele winkel, geen enkel restaurantje. Dat zorgt voor een wat doodse sfeer.

Bijzondere architectuur

Van een Vinex-wandeling door Leidsche Rijn (bekijk hier) weten we dat je hier ook bijzondere architectuur hebt, maar daar leidt Gerard Goudriaan ons helaas niet langs. We wandelen naar het winkelcentrum dat uit de koker komt van stedenbouwkundige Jo Coenen. Winkels, een plein met horeca, een wijkbureau, een bibliotheek.

‘Jo Coenen levert meesterwerk’

“Het ontwerp bewijst dat een winkelcentrum in een nieuwbouwwijk om de dooie dood geen toppunt van treurigheid hoeft te zijn”, klinkt het in een recensie op Architectuur.nl met als ronkende titel ‘Jo Coenen levert meesterwerk’. Aan de naam van de hoofdstraat zal het in ieder geval niet liggen: Parijsboulevard. Die leidt ons naar de finish bij het station.

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling hebben we gedaan op zaterdag 17 februari 2024. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. Kijk voor de meest recente routebeschrijving, kaart en gps-track van deze wandeling op Wandelzoekpagina.nl.

Deze wandeling op Wandelzoekpagina.nl >>