Trage start

De wandeling komt wat traag uit de startblokken, want we moeten een niet al te gezellige Utrechtse wijk zien uit te komen. Maar na een kilometertje wandelen we via de Klopvaart naar Fort aan de Klop. Volgens de routebeschrijving zit hier aangename horeca, en dat zal wel kloppen, maar wij kloppen vergeefs aan de poort: gesloten. Het Fort maakt overigens deel uit van de Nieuwe Hollandse Waterlinie.

Slot Zuylen

We vervolgen over onverharde paadjes door een landschap dat mooier en mooier wordt. En al gauw komt een van de hoogtepunten van deze wandeling in zicht: Slot Zuylen. Een prachtig kasteel, dat terugvoert naar de 13de eeuw. In de nabijheid vind je een slotboerderij, een heerlijk kerkje en een lekkere kroeg (ook gesloten als wij langskomen).

Belle van Zuylen

Een van de bekendste bewoners van het slot was Belle van Zuylen (1740-1805). Ze schreef brieven, (zelf)portretten, fabels, novelles, pamfletten, toneelstukken, opera's, liederen en klaviersonates. En het leuke is: je ziet overal in het kasteelpark bordjes met haar ‘brieven aan wandelaars’ staan.

Vrijheid blijheid

En dus lezen wij: “Van mijn geboorte in 1740 tot aan mijn huwelijk in 1771 heb ik op Zuylen vertoefd. Al die jaren kon ik vanaf hier de Dom in Utrecht zien staan. Die wijde blik was voor mij het symbool van vrijheid. Voor mij was vrijheid net zo belangrijk als ademen.”

Weids water, mooie molens en... drukke wegen

Voor ons ook. En dus wandelen we in alle vrijheid een landschap met weids water en twee mooie molens binnen. En bunkers, die herinneren aan de Waterlinie. Maar hier heb je helaas ook zicht op drukke wegen en een rommelig landschap.

Prachtige buitenplaatsen

En dus versnellen we de pas. Om weer flink af te remmen als we het prachtige plaatsje Maarssen binnenwandelen. Wat volgt is een aaneenschakeling van buitenplaatsen, de ene nog mooier en indrukwekkender dan de andere. Overigens vind je hier ook prettige horeca: restaurant Le Brasseur. Prima koffie, lekkere taart, aardige bediening.

Herenhuizen & deftige theekoepels

Je bewandelt hier het smalle jaagpad langs de Vecht. Puur genieten. Uitzichten over de traag stromende Vecht aan je linkerhand, monumentale herenhuizen en buitenplaatsen aan je rechterhand. En een reeks deftige theekoepels.

Goudestein

Goudestein uit 1628 is een van de mooiste optrekjes. Een zeldzaam voorbeeld van een buitenplaats aan de Vecht die nog volledig intact is. Compleet met schitterend barok landhuis, tuin in Engelse landschapsstijl, koetshuis, bakhuisje, oranjerie en vijver.

Burgemeester Bal

Eigenaar van Goudestein was mr. Joan Huydecoper, bewindhebber van de VOC. Tussen 1673-1693 was hij liefst 13 keer burgemeester van Amsterdam. Beroemde dichters en andere kunstenaars kwamen bij hem over de chique vloer. Overigens was Huydecoper een alias. Eigenlijk heette hij Bal. Zou ik ook een alias nemen: Burgemeester Bal klinkt natuurlijk voor geen meter.

De polder in

Dan laat deze Thijsse-wandeling de Vecht links liggen en gaan we de uitgestrekte polder verkennen. Eerst nog over asfalt, maar een kilometertje verder moeten we opeens een (hoog!) hek over, via een wankel overstapje.

Vette klein onder onze zolen

En dan krijgen we toch nog vette klei onder onze schoenen, want wat volgt is een prachtige tocht over bijzonder modderige paden langs de Tienhovense Plassen. Verre zichten, overtrekkende ganzen, een kasteel in de verte. Genieten. Fort Tienhoven – gebouwd rond 1848 en nu teruggegeven aan de natuur – is een welkome onderbreking.

Avontuurlijk paadje

Maar dan zijn we er nog niet. We buigen af en belanden op landgoed Gunterstein op een smal bospaadje. Door de recente storm is het nog avontuurlijker geworden dan het al was. We kruipen-en-sluipen om, over en onder omgevallen bomen, terwijl glibberige modder ons onderuit probeert te schoffelen.

Bedankt, Jac. P.

Maar fier en ongebroken belanden we in Breukelen. Daar kun je de bus naar Utrecht pakken. Maar wij wandelen nog een kwartiertje verder naar het station. Leuke tocht! Met dank aan Jac. P. Thijsse.