De lange variant van deze NS-wandeling Lange Duinen is flink pittig, maar wel erg mooi en afwisselend. Je wandelt door dichte, gevarieerde bossen, maar ook heidevelden en natuurlijk: over de stuifduingebieden Lange en Korte Duinen. Aanrader!
Hou de routebeschrijving erbij: er lopen nogal wat langeafstandroutes door dit gebied en de wandeling is ook matig gemarkeerd. Daardoor loop je het risico dat een andere wandelroute je op sleeptouw neemt.
Vanaf station Amersfoort loop je een flink stuk langs een verkeersweg. Denk niet dat dit een straf is: je loopt onderlangs het indrukwekkende Bergkwartier, dat z’n naam ontleent aan de nabijgelegen Amersfoortse Berg.
Het Bergkwartier is een schitterende villawijk, gebouwd op de flank van een stuwwal. Je wandelt langs huizen van architecten als Rietveld, Van der Tak, Margadant, Kam, Kroes, Van Hoogevest, Klijnstra, Wijdeveld en Van Wamelen.
Pronkstuk is het voormalige Gymnasium, nu een bedrijfsverzamelgebouw. Dit schitterende schoolgebouw uit 1932 is met zijn strakke, opgeruimde lijnen een fotogeniek juweeltje. Het heeft architectuurhistorische waarde als gaaf voorbeeld van een gymnasium, uitgevoerd in een zakelijk expressionistische stijl met invloeden van het werk van W.M. Dudok. Het gebouw behoort tot de belangrijkste ontwerpen van stadsarchitect ir. C.B. Van der Tak, die later helaas lid werd van de NSB.
Wil je even gruwelen? Op de nabijgelegen Amersfoortse Berg werden in de achttiende eeuw lijken van geëxecuteerde misdadigers ter afschrikking tentoongesteld. Tegenwoordig heet dit gebied toepasselijk de Galgenberg.
De wandeling voert langs de Korte en Lange Duinen. Een bijzonder en open gebied en een verademing tussen de dichte, donkere bossen. Vooral in de uitgestrekte Lange Duinen waan je je opeens in de woestijn. Op zondagen kan het hier retedruk zijn, met veel honden die hun baasjes onaangelijnd uitlaten.
De oorsprong van deze duinen ligt in de laatste ijstijd toen een flink pakket zand kwam aanwaaien. Toen het ijs zich terugtrok, ontstonden bossen en heidevelden. Door het plaggen van de heide en overbegrazing verdween de vegetatie en ging het zand stuiven.
Tegenwoordig stuift dat zand niet meer vanzelf. Speciaal beheer is nodig om de stuifduinen ‘levend’ te houden. Zo loopt een kudde schapen de hele dag niets anders te doen dan vegetatie opeten. In 1997 heeft de provincie Utrecht de Lange en Korte Duinen tot aardkundig monument verklaard.
Het eerste stuk door het bos is een beetje gaapverwekkend (al hoor je af en toe wel verontrustende geluiden en zie je opeens een heuse dinosaurus tussen de bomen: de dierentuin). Wees gerust: al vóór de Korte Duinen wandel je schitterend gevarieerd bos binnen, heerlijk afgewisseld met verwilderde heide.
Sterk punt van de hele wandeling: je loopt grotendeels over kleine kronkelende struinpaadjes. Ook na de Lange Duinen wandel je over die paadjes door de Ridderoordse Bossen. In de twaalfde eeuw schonk de bisschop van Utrecht het leenrecht van dit gebied aan enkele ridders, vandaar de naam.
De Ridderoordse Bossen vormen een overgangsgebied van de Heuvelrug naar de veenweiden. Dat trekt veel dieren: meer dan dertig soorten zangvogels voelen zich hier op hun gemak. In de winter zingen ze weinig. Ze zijn dan te druk met het verzamelen van eten in de weinige uren dat het licht is. Spechten klinken het hele jaar door in de Ridderoordse bossen, maar hun geklop alleen in de lente, de baltstijd. Zo, dat weet je ook weer.
In het Maartensdijkse Bos huist de meest westelijke dassen-populatie van Nederland. Dassen bouwen hun burchten graag in zandige bossen en voelen zich daarom thuis in dit bos. In de lagere delen gaan ze op zoek naar hun favoriete maaltje: aardwormen, zó lekker!
Als je niet hoeft te rennen om je trein te halen, let op station Hollandsche Rading dan even op de prachtige bovenleidingportalen over de sporen, in de vorm van gotische bogen. Sinds 2001 staan ze op de lijst van Rijksmonumenten.
Het station dateert van 1885. De gotische bogen zijn gebouwd rond 1930. Van beton, want staal was toen uiterst schaars. De bogen hebben dichter Felix Wilbrink aangezet tot zijn gedicht ‘Oerhollands’:
Ranke vrouwen zijn het
Balletdanseressen waar overal elders
Schonkige Russische gewichthefsters de bedrading tillen
Nee, gedichten in het landschap
Vormen, die zowel functioneel als bloedmooi zijn
Hollandsche Rading is sowieso best bijzonder. ‘Rading’ is een hypercorrecte vorm van raaiing, dat lijn of grens betekent. De naam verwijst naar de destijds omstreden grens van Holland en Utrecht. Die grens was in de middeleeuwen telkens aanleiding voor een lekker potje oorlog. In 1719 bleek het nodig de grens van Eemnes tot Loosdrecht te voorzien van stenen grenspalen, die nu nog bestaan.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de zes allermooiste!