Leuke NS-wandeling over het jaagpad langs de Oude Rijn en de grassige (én drassige) kades dwars door het Groene Hart. Je krijgt weidse uitzichten en ziet heel veel vogels, maar er zitten ook mindere stukken tussen. Trek oude kleren aan: na afloop zit de modder tot boven je knieën.
Puur Hollands landschap krijg je voorgeschoteld op deze wandeling – al loop je hier in de provincie Utrecht. Je wandelt over kaarsrechte kades tussen weilanden en kunt weer eens aan den lijve ervaren hoe nat en plat Nederland eigenlijk is.
De eerste zes kilometers voeren over een jaagpad langs de Oude Rijn. Het pad is rond 1660 aangelegd, waarbij 100 bruggen moesten verrijzen, en herinnert aan de trekschuitvaart. Vandaag zie ik alleen een schuitje met twee vissersmannen.
Een mooi traject langs soms prachtige villa’s aan het water. Helaas hoor je voortdurend voorbijrazende auto’s over de parallel lopende provinciale weg. Na Putkop – wat is dat eigenlijk? – loop je de groene kades op, verreweg het mooiste deel van deze route. Wat een rust en ruimte! Alleen in de verte zie je wat bebouwing en wegen zijn er al helemaal niet.
Bijzonder zijn de vele oude knotwilgen die je pad omzoomen, als wachters in het landschap. Het is ook een echt vogelgebied, ik zag regelmatig zwermen ganzen overvliegen en zelfs een zwerm aalscholvers. Na Kockengen wordt de wandeling minder: eentoniger en je loopt weer parallel aan een vrij drukke provinciale weg.
De Hollandse Kade is een van de karakteristieke houtkades in het Hollandse en Utrechtse veenweidegebied. Bij de ontginning werd het gebied door middel van deze kades beschermd tegen wateroverlast.
De Hollandse Kade is een belangrijke inspiratiebron geweest voor de verhalen van schrijver Koos van Zomeren. In ‘Een Vederlichte Wanhoop’ schrijft hij: “De winter eindigde op 4 maart, 's middags om kwart over twaalf, toen het begon te regenen. Binnen een dag staken groene scheuten de kop op in het savannebruine weiland en flapwiekten de eerste kieviten over de Hollandse kade. Alles leek in gereedheid voor een stormachtige doorbraak van de lente, maar op het laatste moment kwam er een door de Azoren geproduceerd hogedrukgebied tussen.” Prachtig!
Het landschap ademt diepe rust. Op deze donderdag kom ik maar weinig mensen tegen. Een elektrische fietser, een hardloper met oranje schoenzolen, twee medewandelaars.
Hoe kaarsrecht de kades zijn is goed te zien op de topografische kaart. Rechte sloten, soms wel acht meter breed, doorsnijden het gebied en verdelen het land in regelmatige lange stroken.
Het strokenpatroon herinnert aan de ontginning van dit oude veengebied, zo’n 1000 jaar geleden. Dit type verkaveling wordt ook wel boerderijstroken of copen genoemd. Het woord ‘cope’ is in veel plaatsnamen nog terug te vinden, zoals Gerverscop, Heicop, Nieuwkoop.
Bezienswaardig is het dorpje Kockengen. Het ligt tussen de schilderachtige waterlopen Heicop (gegraven in 1385) en Bijleveld (gegraven in 1413). Kockengen heeft tijdenlang, vooral op religieus gebied, een centrumfunctie vervuld, en de fraaie dorpskerk, de Maria Hemelvaartkerk uit 1350 is een pareltje.
Mocht je trek hebben in koffie met taart (en er is geen lockdown), dan is Abrona Kunst & Koffie een aanrader. Dit aparte combi-tentje is gevestigd in een gerestaureerd kerkje. Zelfs op een druilerige dag is het binnen licht en sfeervol. Extra leuk is de vrolijke bediening door mensen met een verstandelijke beperking. De wisselende expositie toont werk uit eigen atelier en van lokale kunstenaars.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de zes allermooiste!