Spechten & boomklevers

De bossen rond Lage Vuursche zijn geliefd bij vogels. Liefst 63 soorten broeden hier. Opvallend op deze regenachtige lentedag zijn de vele middelste bonte spechten. En grappige boomklevertjes (herkenbaar aan hun Zorro-masker), in voorgaande jaren alleen hoorbaar, kruipen langs boomstammen op jacht naar insecten.

De Vuursche, Pluismeer & De Stulp

De wandeling voert door het Baarnse Bos en langs Paleis Soestdijk naar de afwisselende boswachterij De Vuursche. In de 17e eeuw was De Vuursche een uitgestrekt heidegebied, maar door de bouw van buitenverblijven ontstonden hier weelderige tuinen en fraaie parkbossen.

Heideveld De Stulp

Monumentale bomen en oude beukenlanen liggen nu verscholen in jongere bossen. Langs heideveld De Stulp en het Pluismeer kom je in het dorp Lage Vuursche. Door het Maartensdijkse Bos bereik je de finish: Hollandsche Rading. Grenspalen herinneren aan de grens tussen Utrecht en Holland, waar vroeger flink over gesteggeld werd.

Soestdijk: zwaaien naar Bernard & Juul

Na een kilometer of drie wordt het opeens wit voor je ogen: Paleis Soestdijk. Bernard en Juul wuiven je guitig tegemoet vanuit de paleistuin (of zijn het hun standbeelden?).

Koninklijk Huis

Stadhouder Willem III kocht het paleis in 1674 als buitenverblijf dat hij verbouwde tot jachtslot. Toen de Fransen in 1795 ons land binnenvielen, vluchtte stadhouder Willem V naar Engeland. Het paleis werd enkele jaren gebruikt als logement voor Franse soldaten. In 1816 kwam het paleis weer in bezit van de Oranjes, werd het verbouwd in neoclassicistische stijl en diende het als woning voor leden van het Koninklijk Huis.

Slag bij Waterloo

Tegenover Paleis Soestdijk staat de Naald van Waterloo. Dit gedenkteken is opgericht voor Willem Frederik, prins van Oranje, omdat hij in 1815 de eerste aanval van de Fransen afsloeg. Deze overwinning bij Brussel ging vooraf aan de beroemde Slag bij Waterloo waar Napoleon verslagen werd, hèhèhè.

Lage Vuursche = pannenkoeken

Kom er niet op een zonnige zondagmiddag, want dan is het vergeven van de (zon)dagjesmensen. Maar op deze regenachtige vrijdag is het lekker rustig in Lage Vuursche. Er is hier nogal wat horeca om de inwendige wandelaar te versterken. Dit bosdorp staat wijd en zijd bekend als ‘pannenkoekenparadijs’.

Lekkere spekpannenkoek

Normaal gesproken zorg ik altijd voor een uitermate verantwoord LuPa (LunchPakket) bestaande uit volkoren boterhammetjes en fruit. Helaas was dat LuPa eenzaam op een vergeten hoekje van mijn keukentafel achtergebleven. Door al die wandelkilometertjes hongerig als een paard stortte ik me op een prijzige spekpannenkoek die ik nu, twee dagen later, nog voel zitten als klomp in m’n maag. Waar voor m’n dure eurootjes dus.

'Natuurlijk' Baarnse Bos

Het eerste bos waar de wandeling doorheen voert, het Baarnse bos, is het domicilie van eeuwenoude eiken en beuken. In 1654 werd het landgoed met het huis als bruidsschat aangeboden aan een Duitse koopmanszoon en zijn bruid, dochter van een Amsterdamse burgemeester.

Engelse landschapsstijl

Een kleinkind van het echtpaar, Willem Gideon Deutz, veranderde het in de 18e eeuw met brede lanen en romantische vijvers tot een echte buitenplaats. Vrijwel alle landgoederen werden een eeuw later aangepast in Engelse landschapsstijl.

Baarnse Bos

Zo ook het Baarnse Bos; alles moest een ‘natuurlijke’ indruk maken. Veel van dat 18e eeuwse parkbos is bewaard gebleven, zoals de vijver en het pad omzoomd door beuken.

Dieren onderweg

Ook de Lage Vuursche – het bosgebied tussen Hilversum, Baarn en Soest – is aangelegd. In de 17e eeuw was het nog een uitgestrekt heidegebied. Met de komst van diverse buitenplaatsen werden bomen aangeplant.

Vier soorten spechten

In het gevarieerde bos verblijven maar liefst 63 soorten broedvogels, waaronder alle vier soorten spechten die in ons land voorkomen.