Heuvelrugroute Baarn | Twee kastelen en een paleis

Al zien wij maar één kasteel en géén paleis: dit is een van de mooiste wandelingen die je rond Baarn kunt maken. Je loopt door dichte, gevarieerde bossen, en over het halfopen landgoed Groeneveld, met z’n romantische vijvers en overdreven dikke beuken en eiken. Heidegebied De Stulp drijft de afwisseling nog verder op. Topper!

Wandelkersen plukken

NS-wandeling De Vuursche meets NS-wandeling Landgoed Groeneveld, zo zou je deze wandeling ook kunnen beschrijven. Want hij voert over delen van beide routes, waarbij hij van beide alleen de heerlijkste kersen plukt.

De villa’s van Baarn

Een van die kersen hangt direct na station Baarn voor het grijpen: de route voert door de groene zoom van deze gemeente, en langs een hele batterij jaloersmakende villa’s van rond 1900. We kijken onze ogen uit. En we vragen ons af welke geluksvogels toch in dit soort droomhuizen wonen.

Landgoed Groeneveld

Even verder lopen we het royaal aangelegde landgoed Groeneveld binnen. Het gelijknamige kasteel ligt er schitterend bij, met een terras waar op deze frisse herfstdag mensen buiten zitten te kleumen bij een vuurkorf. Wij zijn natuurlijk niet gek en gaan het warme kasteelcafé binnen voor onze onvermijdelijke koffie met appelgebak. Hoeveel kilo gebak zouden we op onze wandelingen inmiddels hebben verorberd? Ik geloof niet dat ik het wil weten.

Kasteel van een Hugenoot

Het kasteel is echt prachtig. Rond 1710 werd het gebouwd in opdracht van Marius de Mamuchet, telg van Henegouwse Hugenoten. Rond 1745 is het gebouw fors uitgebreid. Aan weerszijden zijn vleugels bijgebouwd, die even hoog zijn als het middengedeelte. Mede daardoor is Kasteel Groeneveld een uniek gebouw geworden.

Heerlijk tuttig

Denk niet dat je op een mooie zondag de enige bent. Het is zeg maar een gezellig drukte in het kasteel. Ook in het omliggende park zijn we lang niet de enigen. Maar het is hier ook zo prettig wandelen over slingerende lanen langs dikke oude eiken en beuken in de meest grillige vormen. Schattige houten bruggetjes over vijvers maken het romantische plaatje helemaal af. Is Landgoed Groeneveld niet een beetje tuttig? Ja, het is heerlijk tuttig.

Wanneer is de herfst op z’n mooist?

Af en toe hebben we betoverende doorkijkjes op koerijke weilanden en bosranden die flink met hun herfsttooi staan te pronken. “Maar”, vragen wij ons af, “is de herfst nu op z’n mooist? Of volgende week?” Misschien moeten we dat volgend weekend maar even gaan checken.

Kasteel Hooge Vuursche (gemist)

Dan wordt het bos dichter en dichter, de paadjes smaller en smaller, de omgeving stiller en stiller. We komen nu in de buurt van kasteel Hooge Vuursche, dat we helaas gemist hebben. Hebben we niet goed opgelet? Jammer, want van Groene Wissel Baarn weet ik dat het een bijzonder kasteel is.

Introvert kasteel

Terwijl kasteel Groeneveld geheel zonder schroom z’n schoonheid etaleert, is Hooge Vuursche veel introverter, verscholen achter hoge bomen. Het kasteel stamt uit 1912. Vooraanstaande Nederlandse kunstenaars hebben de inrichting en de versieringen aan de buitenkant voor hun rekening genomen. Je kunt er trouwen voor € 5.395,- lees ik op de website. Maar daar ben ik nog veel te jong voor.

Heideveld De Stulp

Na dat gemiste kasteel openen de glooiende bossen zich voor een uit de kluiten gewassen heideveld: De Stulp. Ook buiten heidetijd is het hier bijzonder aangenaam wandelen, met verre uitzichten over de heide, omzoomd door altijd groene bosranden. Grote grazers geven zich over aan hun core business: grazen.

Afstand bewaren

Al staan ze – net als wij verschijnen – verdomd irritant met z’n allen te dringen bij een hekje dat we over moeten. Het zijn natuurlijk superlieve dieren die niets kwaads in de zin hebben. Maar tegelijk heb je liever niet dat ze met hun kolossale gewicht op je kleine teen gaan staan. Als we het hekje over zijn, lezen we dat we afstand moeten bewaren van de dieren. Ja hallo hé, laten ze lekker zelf afstand bewaren! Dûh!

De Grote Kom & kaboutertjes

Dan passeren we de tuinen van Paleis Soestdijk, maar het paleis zelf zien we niet. Geeft niet, want we hebben al zo vaak gezien welke bloemetjes Juul en Bernard buitenhingen. Door het prettige Baarnse Bos met de bekende vijver ‘De Grote Kom’ lopen we terug naar het station. Begeleid door een hele zwerm kinderen met rode koontjes en puntmutsjes die volkomen opgaan in hun kabouterwandeling.