Zonnig, windstil en... spekglad

Hebben wij weer: eindelijk is het prachtig zonnig en windstil weer, maar is het ganse land gehuld in code oranje. En dus glibberen we vandaag over de verraderlijke keitjes van het Amersfoortse Bergkwartier. Mooi is het hier wel, maar wij zijn momenteel ééndimensionaal: hoe komen we botbreukloos het Bergkwartier weer uit?

Prachtige, afwisselende architectuur

Dit Bergkwartier (zo lees ik later) is een groene wijk met prachtige, afwisselende architectuur uit het eerste deel van de 20e eeuw. Gelukkig was ik hier al eerder, bij het lopen van NS-wandeling Lange Duinen. En weet ik dus, terwijl een rij ijzelkeien me in een (voor mij) onmogelijke spagaat proberen te krijgen, hoe mooi het hier is. Die NS-wandeling is trouwens wel een zware aanrader.

Bekijk NS-wandeling Lange Duinen >>

Beroemde architecten

Maar nog even over dat Bergkwartier: je wandelt hier langs huizen van beroemde architecten als Rietveld, Van der Tak en Margadant. Pronkstuk is het voormalige Gymnasium, nu een bedrijfsverzamelgebouw.

Fotogeniek juweeltje

Dit schitterende schoolgebouw uit 1932 is met zijn strakke, opgeruimde lijnen een fotogeniek juweeltje. Het gebouw behoort tot de belangrijkste ontwerpen van stadsarchitect ir. C.B. Van der Tak, die later helaas lid werd van de NSB.

Loop er even naartoe!

Heel jammer, en een gemiste kans: deze wandeling glibbert niet langs dit prachtige gebouw. Onbegrijpelijk, en als ik Heuvelrugroutemaker was, zou ik dat zeker aanpassen. Het loont de moeite om even van de route af te wijken, de wandeling komt er vlakbij.

Klein Zwitserland

We glijden zo van het hooggelegen Bergkwartier de bossen ten zuiden van Amersfoort binnen. En vinden vaste, maar bijzonder modderige, grond onder de voeten. De inmiddels wat oudbakken sneeuw tovert Klein Zwitserland – zoals het hier heet – om in een sprookjesbos. Met slierten mist waar de zon mysterieus doorheen schijnt. De dennenbomen lijken – met hun vele druppels smeltend ijs – fonkelende lichtjes te dragen. Kerstgevoel!

Kamp Amersfoort: indrukwekkend

Voorbij de drukke Stichtse Rotonde komen we al snel bij het indrukwekkende Kamp Amersfoort, waar het plaatselijke drama tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht. Hier verbleven in de jaren 1941-1945 in totaal 37.000 gevangenen. We lopen even de schietbaan op, waar veel executies plaatsvonden. Sinds 1953 staat daar het standbeeld 'De stenen man' als nationaal monument.

Golvend in de sneeuw

Dan trekken we een golfterrein over, waar uiteraard niet gegolfd wordt, maar dat nu zelf lekker golft in de sneeuw. Als ze hier hun balletjes slaan, is het oppassen geblazen, lezen we op alarmerende bordjes. Een verdwaalde golfbal tegen je hoofd heb je zo te pakken. De wereld is vol gevaren als je erbij stilstaat.

Landgoed Den Treek-Henschoten

Dat doen we dus maar niet. In plaats daarvan koersen we af op snelweg A28, en dat is even doorbijten. Maar dan hebben we ook wat: we wandelen Den Treek-Henschoten binnen, een prachtig, verstild landgoed.

Middelste bonte specht

Twee ouden van dagen die – net als wij – met aarzelende pas over de gladde paadjes strompelen, blijven abrupt staan en werpen het grijze hoofd in de nek. Verdomd, daar zit een middelste bonte specht een kale stam te bekloppen alsof het een lieve lust is.

Langs de Heiligenbergerbeek

Van oud bos, besneeuwde hei en verre zichten genieten we hier. Maar al snel gaan we alweer diezelfde verdomde herrie-A28 over. En krijgen we de Heiligenbergerbeek in zicht. De 8 kilometer lange beek dankt haar naam aan landgoed Heiligenberg, een oude buitenplaats waar ze langs stroomt. De beek voert overtollig water uit de Gelderse Vallei af en voorziet de Amersfoortse stadsgrachten van schoon water.

Oude stadspoort Monnikendam

Let in Amersfoort even op de poort ‘Monnikendam’, een van de drie overgebleven stadspoorten. Hier stroomt de beek onder de oude stadsmuren de binnenstad in. En daarboven wandelen wij over een comfortabele boogbrug het middeleeuwse centrum binnen.

Nederzetting aan de Amer

Amersfoort is begin 11e eeuw ontstaan als een kleine nederzetting aan de Eem, die toen nog Amer heette. Omdat de plaats aan een populaire handelsroute lag, groeide ze snel uit tot een levendige marktplaats. In 1259 kreeg Amersfoort stadsrechten en er werd een muur opgetrokken die de inwoners beschutting gaf.

Schitterend middeleeuws centrum

Na die oude verdedigingsgordels wandelen we door de schitterende middeleeuwse straatjes en grachtjes. En we verbazen ons opnieuw: de Amersfoortse binnenstad is schitterend, ga zeker een keer kijken. Ondanks de mindere stukken is deze Heuvelrugroute zeker een aanrader.