Groene Wissel De Vuursche Boer | Baarn – Hollandsche Rading

Wat is er zo leuk aan deze wandeling?

Op de mooiste zondag van het jaar middenin de herfstvakantie rond Lage Vuursche gaan wandelen: je moet wél lef hebben. Want druk dat het op sommige plekken is. Vreemd genoeg is het in grote delen van het bos juist muisstil.

Rode puntmutsjes & knapzakken

Bij de start, restaurant De Generaal in Baarn, worden we nog onder de voet gelopen door dagjesouders-met-herfstvakantie. Hun kroost is – heel schattig – voorzien van rode puntmutsjes en knapzakken. Met genoeg proviand om een stoere tocht in spannende bossen te overleven.

Eeuwenoude eiken

Die avontuurlijke bossen trekken we nu in. En mooi dat ze zijn in de herfst. Het Baarnse bos is het domicilie van eeuwenoude eiken en beuken. In de 18de eeuw was het nog een echte buitenplaats met brede lanen en romantische vijvers. Een eeuw later werd het aangepast in Engelse landschapsstijl, maar gelukkig is veel van het 18e eeuwse parkbos bewaard gebleven. Zoals de mooie vijver en de heerlijke beukenlaan waar je in het begin overheen loopt.

Boswachterij De Vuursche

De wandeling voert ons naar boswachterij De Vuursche, waar het zo mogelijk nog mooier is. In de 17e eeuw was De Vuursche een uitgestrekt heidegebied, maar door de bouw van buitenverblijven ontstonden hier weelderige tuinen en fraaie parkbossen.

63 soorten vogels

De Vuursche is niet alleen geliefd bij wandelaars, ook vogels zijn er smoorverliefd op. In het gevarieerde bos verblijven maar liefst 63 soorten, waaronder alle 4 soorten spechten die in ons land voorkomen. Nu horen we alleen een koor van roodborstjes die onze wandeling met gezang komen opvrolijken. Gezellie.

Heideveld De Stulp

De bossen openen zich en we wandelen over een schitterend, heuvelig heideveld: De Stulp. Een oud heideveld is het, al in de Middeleeuwen deed het dienst als jachtgebied. Destijds graasden er schapen om het gebied open te houden. Nu vinden we een kudde grote witte runderen op ons pad. Zijn het Schotse Hooglanders die een total make-over hebben ondergaan?

Lage Vuursche: wat een drukte!

Al snel arriveren we in het pannenkoekendorpje Lage Vuursche. Kom er niet op een zonnige zondagmiddag, schrijf ik bij NS-wandeling De Vuursche. En verdomd: wat heb ik gelijk. Want nu ís het een zonnige zondagmiddag. En het dorp wordt volkomen overspoeld door kuddes dagjesmensen.

Restaurant De Lage Vuursche

Om alle hongerige magen in goede banen te leiden is het dorp vergeven van de pannenkoekenrestaurants. Niet verder vertellen, maar helemaal aan het eind van het dorp ligt de allermooiste uitspanning: café-restaurant De Lage Vuursche met een heerlijk terras. Hier kun je nog genieten van ouderwetse bediening. Hoewel ze vandaag de benen uit hun lijf moeten rennen om de vele klanten te bedienen. Appeltaart met slag krijgt van ons 5 sterren. In de keuken staat vast een oud omaatje overuren te draaien.

Grenspalen & dassen

Dan lopen we nog een mooi traject door het Maartensdijkse Bos tot de finish in Hollandsche Rading. Grenspalen herinneren aan de grens tussen Utrecht en Holland, waar vroeger flink over gesteggeld werd. In deze bossen schijnt overigens de meest westelijke dassen-populatie van Nederland te wonen. Maar ze geven vandaag niet thuis. Da's wel jammer.