Romantisch Pijnenburg

Halverwege kun je het befaamde pannenkoekendorp Lage Vuursche aandoen (je moet dan even van de route af). De terugweg naar Den Dolder gaat door het uitgestrekte en romantische landgoed Pijnenburg, waar je geniet van uitgestrekte bossen. Landgoed Pijnenburg is een walhalla voor allerlei soorten vogels en zoogdieren.

Van de gebaande paden

Groene Wissels springen er voor mij uit wat variatie en keuze van paden betreft. Bij deze wandeling geldt dat in het kwadraat. Routemaker WandelBart schept er veel plezier in om je van de gebaande paden af te houden. En dat betekent goed opletten als je de routebeschrijving volgt: de verscholen paadjes loop je makkelijk voorbij.

Pannenkoekendorp Lage Vuursche

Drukker wordt het halverwege, als je langs pannenkoekenoord Lage Vuursche scheert. Maar net als je denkt ‘waar is hier de nooduitgang?’, schiet je een klein, half overwoekerd paadje in waar je weer volop van je welverdiende rust kunt genieten. Echt leuk!

Hoogtepuntjes

Bijna halverwege de wandeling, na een flink stuk door prachtig oud bos, beland je in een meer open landschap: het zogeheten ‘Nonnenland’. Dit natuurgebiedje was vroeger in bezit van het vrouwenklooster in De Bilt, vandaar de naam. Daar wandel je een paar kilometer langs een moerasachtig gebied met vennetjes, voor je de bossen weer induikt. Magnifiek!

Groeien op Venwoude

Op Venwoude groeit niet alleen de natuur dat het een lieve lust is. Nee, het landgoed huisvest ook een ‘centrum voor groei- en bewustwordingprocessen’. Op Venwoude kun je dus volop aan jezelf werken, heel holistisch middenin de natuur. Over natuur gesproken: in de herfst barst het op de landgoederen van de paddenstoelen.

Restaurant Het Spiehuis

Ook bijzonder is het traject voorbij restaurant Het Spiehuis (met beuken van vóór 1865). Daar loop je opeens kilometerslang over een met berken en eiken omzoomd pad tussen open landerijen met koeien, schapen en paarden.

Klokjesgentiaan & witte snavelbies

Bij het Pluismeer moet je echt even een kijkje nemen: een mooi verstild meertje, met behalve heide en zand ook wat gemengd bos en vennetjes. Het meertje oogt natuurlijk, maar is ooit gegraven en werd in 1996 flink onderhanden genomen. Het voedselrijke slib is afgevoerd, om zo ruimte te bieden voor de oorspronkelijke venvegetatie: zonnedauw, witte snavelbies, klokjesgentiaan en veenpluis.

Vogelkijkhut bij het Pluismeer

De flora en fauna bij het Pluismeer zijn kwetsbaar. Een deel van het meer is daarom voor mensen én koeien afgesloten. Rond het meer was een paar eeuwen geleden ook landbouw, nog steeds te zien aan gegraven sleuven. Bij het meertje staat een vogelkijkhut. Aanrader deze wandeling!

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling heb ik gedaan op vrijdag 9 oktober 2020. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.

Bekijk op Wandelzoekpagina.nl >>