Groene Wissel Abcoude (nr. 633) | Angstel en Bellopad

Het lijkt allemaal zo leuk: een tocht door de weidse Utrechtse Veenweiden, langs veenriviertje De Angstel, door het pittoreske Baambrugge en over het oude spoortracé van de historische Bellolijn. Een interessante wandeling is het zeker. Hou alleen wel rekening met herrie, heel veel herrie.

Snel prachtig wandelen? De 7 mooiste Groene Wissels >>

De Witte Dame

Op het kaartje hadden we al gezien dat deze Groene Wissel een flink stuk langs snelweg A2 loopt. Om moed te verzamelen gaan we eerst – even van de route af – een straffe koffie drinken in het voormalige stationsgebouw van Abcoude uit 1871. Dat is vertimmerd tot het bijzonder leuke Boutique Hotel ‘De Witte Dame’. Waar die naam vandaan komt? Geen idee. De dame die koffie schenkt heeft in ieder geval ravenzwart haar.

Wandeltreintje

Via het levendige centrumpje van Abcoude bereiken we De Angstel, een minuscuul veenriviertje dat gezellig meandert richting Baambrugge. Hier is het nog wel aangenaam wandelen, al is het over een weg waar ons steeds auto’s achterop komen. Naast elkaar lopen lukt dus niet. In ganzenpas dan maar: Martijn voorop, ik daarachter. Een wandeltreintje, tjoeketjoek.

Skyline: snelweg A2

Weids is het hier wel. We hebben ver zicht over veenweiden waar hier en daar een gemene zilverreiger een onschuldige kikker probeert te verschalken. De skyline bestaat uit snelweg A2, waar we het verkeer over zien (maar nog niet horen) razen. We verheugen ons niet echt op de snelwegwandeling die in het verschiet ligt.

Baambrugge & Beach Boys

Nog steeds in ganzenpas marcheren we Baambrugge binnen. Martijns kont kan ik inmiddels prima uittekenen. Daar valt verder weinig interessants over te melden. Over Baambrugge des te meer: een leuk dorpje met pittoreske straatjes. En je zou het niet verwachten, maar hier ligt muziekgeschiedenis van wereldformaat. Begin jaren zeventig streken de Beach Boys uitgerekend hier neer.

Studio in de kippenstal

Op zoek naar ‘good vibrations’ leek het de Boys wel wat om een album op te nemen in dat nietige Nederland. De grote opname-studio’s waren volgeboekt en dus besloten ze om zelf een studio te laten bouwen. In Baambrugge, in een oude kippenstal.

Oude knotwilgen

Martijn (Haan) en ik stevenen voorbij het strandjongensdorp over een mooi weggetje gelardeerd met oude knotwilgen richting A2. Jammer dat ook hier autoverkeer overheen raast. Waardoor we telkens de berm moeten opzoeken om bloedvergieten te voorkomen. En weer loop ik tegen Martijns kont aan te kijken.

Auto’s die om je oren vliegen

En dan dus die A2. Op Wandelzoekpagina.nl schrijft wandelaar Ruth Elzinga: “Algauw moet je over de grote weg waar de auto’s om je oren vliegen. Na Baambrugge ga je verder over kaarsrechte asfalt wegen en weer veel auto's. Beter wordt het niet als je langs de A2 loopt kilometers lang.” Ondanks wat ontbrekende koppeltekens heeft Ruth wel een punt.

Woeste oceaan

Nou viel die A2 ons zat mee. We lopen over een boomrijk fietspad waar een hoog scherm het meeste geluid effectief tegenhoudt. Met een flinke dosis fantasie, een lichte doofheid en bijzonder veel goede wil zou je de overblijvende geluiden als geraas van een woeste oceaan kunnen bestempelen.

Vinkeveense Plassen

Na een kilometer of 2 houdt het geluidscherm het voor gezien en wandelen we langs de Vinkeveense Plassen, die er met dit winterse licht schitterend bijliggen. Jammer dat we nu pal langs de N201 wandelen. Waar, zoals Ruth Elzinga het treffend omschrijft, “motorrijders zich graag uitleven”.

Gemaal De Ruiter

Zelfs ons wordt de herrie nu wel wat te gortig. Gelukkig duiken we even verderop de drukke weg onderdoor en belanden we bij iets bijzonders: Gemaal De Ruiter, gebouwd in 1923 in de stijl van de Nieuwe Zakelijkheid. Het Gemaal is vernoemd naar dijkgraaf A. de Ruiter uit Mijdrecht.

18 miljoen m3 water

Een echte krachtpatser is het: De Ruiter verving destijds liefst 6 molens. De molenaars werden werkeloos en vroegen financiële steun aan het waterschap. Het gemaal voert jaarlijks zo’n 18 miljoen m3 water af, ongeveer het jaarverbruik aan water van 420.000 mensen. Zonder Gemaal De Ruiter zou de polder Groot Wilnis-Vinkeveen (4786 ha) grotendeels onbewoonbaar zijn. Behalve voor vissen natuurlijk.

Vikings in de polder

Door de Demmerikse Polder wandelen we nu. De naam ‘Demmerik’ is waarschijnlijk een verbastering van ‘Denemarc’ of ‘Denmeerken’ en slaat op afstammelingen van Deense Vikingen die zich in de 10e en 11e eeuw als kolonisten in deze veenwildernis vestigden. Door je oogharen zie je de Vikingschepen bijna die hier ooit voeren.

Oudste polder van NL

De Demmerikse polder stamt al uit de 11de eeuw en is daarmee een van de oudste polders van Nederland. Hij was onderdeel van de Grote Ontginning, van de 10de tot de 13de eeuw. Die veranderde deze contreien van een woest veengebied in landerijen die uitermate geschikt waren voor landbouw en veeteelt.

Station Vinkeveen

We komen langs een paar voormalige stationsgebouwtjes. Het schattige Spoorhuis bijvoorbeeld, dat tussen 1915 en 1950 dienst deed als Station Vinkeveen. Na 1950 – toen het passagiersvervoer over de onrendabele spoorlijn werd gestaakt – is het in gebruik geweest als woonhuis, fietsenmakerij en bric-a-brac-winkeltje.

Haarlemmermeer-spoorlijnen

Het spoortracé bij het station herken je nog makkelijk. Dit tracé maakte deel uit van de Haarlemmermeer-spoorlijnen. Vanuit Mijdrecht reed tussen 1915 en 1950 een passagiersboemeltje. De laatste goederentrein vertrok in 1986.

Bello: beroemde locomotief

Rond het jaar 2000 is op de spoordijk een wandelpad aangelegd: het Bellopad, dat we nu betreden. De Bello is de beroemde locomotief die ooit over dit traject tufte. Hij rijdt nog steeds, nu op de museum-spoorlijn van Hoorn naar Medemblik. Wij tuffen intussen door richting Mijdrecht.

Dwars door de polder

En dat is bepaald geen straf. Kilometerslang volgen we het oude spoor dwars door de polder en onze stemming stijgt. Slootjes doorsnijden intens groene weiden. Rietkragen bieden vogelvertier. Weidse vergezichten strelen onze ogen.

Anti-herrie-tip

Jammer van al die autoherrie tijdens de eerste kilometers. Op de website van het Bellopad hebben ze nog een uitstekende suggestie: je kunt de route inkorten tot ongeveer 10 kilometer, van Gemaal De Ruiter naar Mijdrecht. Briljant idee. Beleef je bijna alle hoogtepunten en mis je de auto-ellende. En Beach Boy-dorpje Baambrugge, dat wel.

Ga naar Bellopad.nl >>

Oostblog.info

Geheel off topic: Martijn is een bijzondere blog gestart met wandelingen (en andere uitspattingen) in het voormalige Oostblok. Hij omschrijft het zelf zo: ‘Site over modernistische, brutalistische, socialistische en stalinistische architectuur in het voormalige Oostblok en de voormalige Sovjet-Unie’. Wie daarop kickt – en wie doet dat niet? – neemt snel een kijkje.

Ga naar Oostblog.info >>

Snel prachtig wandelen? Alle Groene Wissels >>

Foto’s van deze wandeling

Alle foto's in dit artikel heb ik geschoten met de Fujifilm X-T3, een compacte systeemcamera. Benieuwd naar deze camera? Bekijk mijn review. Of bekijk mijn Top 10 Systeemcamera's.

De beste camera’s en verrekijkers!

Zoek je een geweldige camera of verrekijker voor onderweg? Ik heb de allerbeste camera's en kijkers voor je op een rij gezet. Gebaseerd op reviews en testen van de experts.

• Beste compactcamera's >>
• Beste spiegelreflexen >>
• Beste systeemcamera's >>
• Beste verrekijkers >>