Partycentrum Schimmel anno 1885

Voor de tweede keer in één maand stappen we op een zondagochtend binnen bij Partycentrum Schimmel anno 1885 in Woudenberg. En ook nu gaat onze cappuccino vergezeld met een vriendelijk woord. Gastvrijheid die ongetwijfeld dateert uit 1885, toen het partycentrum nog een stationsrestaurant was vanwaar de postkoets vertrok.

Oudenhorsterpad + Broekerpad

Vorige maand combineerden we twee andere Klompenpaden die hier ook starten: het Oudenhorsterpad en het Broekerpad. Benieuwd?

Mijn verslag >>

Langs het Valleikanaal

Ook het weer is vandaag een herhaling van zetten. Want ook nu hangt een somber wolkendek over de Gelderse Vallei als we langs een somber bedrijventerrein het Valleikanaal bereiken. In de (sombere) crisisjaren dertig van de vorige eeuw is dat kanaal met schop en kruiwagen gegraven door werklozen in een werkverschaffingsproject. Doel: voorkomen van wateroverlast in de Gelderse Vallei.

Knotwilgen en bunkers

Een overstapje brengt ons op de fraaie dijk langs het kanaal. Die hebben ze bij de start van het voorjaar flink onder handen genomen: hoge bergen afgezaagde takken van knotwilgen en andere bomen versperren telkens ons pad. Dijkje-op-dijkje-af laveren we over de route en we passeren daarbij een bunker met immens dikke muren die herinnert aan andere tijden: de Tweede Wereldoorlog.

Lommerrijk gevoel

Het schilderachtige Valleikanaal trekt aangename slingers door een landschap van weilanden met slootjes en knotwilgen. Lange rijen knotwilgen en eiken langs het kanaal bezorgen ons een lommerrijk gevoel, nog versterkt door het sombere weer dat op die manier toch nog ergens goed voor is.

Roffelaarskade

Een landschapsschilder zou ook wel raad weten met de Roffelaarskade, waar we nu op aanhaken. Deze kade – een onverharde laan tussen hoge bomen – is onderdeel van de Grebbelinie. Die werd in de 18de eeuw aangelegd om vijanden uit het oosten natte voeten te kunnen bezorgen door land onder water te zetten. Nu is deze kade een waardevol natuurgebied waar veel vogelsoorten broeden.

Hoeve Dashorst

We wandelen landgoed Voskuilen op, over rustig slingerende asfaltweggetjes tussen hoge rijen eiken, iets waar het Dashorsterpad in grossiert. We passeren stille boerderijen en uitgestorven buurtschappen. Nemen een onverhard paadje langs de rand van een weiland, en zien Hoeve Dashorst in de verte liggen.

Oude schaapskooi

Bij de hoeve treffen we een oude schaapskooi die herinnert aan de vele schapen die ze hier in vroeger eeuwen op de voedselarme zandgronden hielden. De schapen begraasden de heide en leverden tegelijk mest waarmee de boeren de arme grond vruchtbaar maakten. Een win-win-situatie zou je nu zeggen.

Tabaksteelt

Nog steeds zien we schapen lopen op de weilanden langs ons pad. Verderop markeert een smal asfaltweggetje de grens tussen Gelderland en Utrecht. Ruim honderd jaar geleden heette hij de Tabakssteeg, zo vertelt de app. Tabaksteelt was destijds een belangrijke bestaansbron. De tabaksbladeren droogden ze in grote houten schuren.

Gezellig lunchplekje

We slaan in het bos een mooi graspaadje met knotwilgen op en komen langs een boerenerf met een picknickbankje. De aardige boer heeft een gezellig lunchplekje gemaakt voor Klompenpad-lopers, met een bloemstukje op tafel. En hij attendeert ze in the slipstream van hun lunch op de boodschap van de Here, gedrukt op kaartjes die je uit een kastje kunt halen.

Biblebelt

Dat je hier op de Biblebelt loopt, is je dan al lang duidelijk geworden. Langs het pad tref je namelijk vele bordjes met stichtelijke teksten, waaronder een hele treffende voor vermoeide wandelaars.

Oude linde met bosuil

Omdat alle zegen van boven komt, is het goed even verder omhoog te kijken: in een linde van ruim driehonderd jaar oud nestelt namelijk al jaren een bosuil. Die linde is een karakteristiek exemplaar: drie keer overleefde hij een blikseminslag en dat is hem zichtbaar niet in de koude kleren gaan zitten. De uil zien we helaas niet, wel heel veel holletjes in de getergde boom waar hij zich uitstekend schuil zou kunnen schuilen.

Lieve, kwispelende honden

Grappig genoeg ontmoeten we even verder ook de “lieve, kwispelende honden” waar medewandelaars Gerri en Siebren gewag van maakten op Klompenpad.nl.

Historische schietbaan

De app tipt ons nog een extra lus over een historische schietbaan. Een aanrader, want het is nu een gebiedje waar de natuur lekker z’n gang mag gaan. De schietbaan dateert uit 1901 en was het oefenterrein van de vroegere Scherpenzeelse Schietvereniging, met de burgemeester als fervent lid. Waar ooit knallen klonken, hoor je nu vogelconcerten.

Knorrende varkentjes

Weer komen we langs een aantal boerenhoeves. Ze liggen in een ‘kampenlandschap’: een besloten landschap met bosjes, houtwallen, knotwilgen, kronkelende wegen en af en toe een oude boerderij. Eén daarvan lokt ons met luid geknor: varkentjes die op een modderig veld een goed leven hebben. De gigantische kippenschuur ernaast verbreekt jammer genoeg de plattelands-idylle.

Modderig weiland

Dwars door een modderig weiland met overstapjes bereiken we het Valleikanaal weer. En dan is Partycentrum Schimmel anno 1885 niet ver meer.