Waterdichte schoenen: een must

Na regenachtige perioden kan het flink drassig zijn op de kleine paadjes waar deze wandeling je overheen voert. Trek dan zeker waterdichte schoenen aan.

Scharrelen als een wild zwijn

'Scharrelen op de Utrechtse Heuvelrug' heet deze ANWB-wandeling. Leuke naam. En het klopt ook: ik scharrel vandaag als een wild zwijn door de eindeloze bossen die dit gebied rijk is. En ik knor van genoegen!

Prachtig strijklicht

Direct na station Hollandsche Rading duik ik die bossen in. Eerst hoor ik nog een tijdje de drukke snelweg, maar gaandeweg wordt het stiller en stiller. Op deze doordeweekse dag, vroeg in de ochtend, kom ik ook geen mens tegen. Het lage novemberlicht geeft dat prachtige strijklicht door de herfstbladeren. M'n fotocamera draait overuren, terwijl ik bijna tranen in m'n ogen krijg van de overweldigende kleurenpracht (of zijn het die felle zonnestralen?).

Verse paadjes

In deze bossen ben ik al zo vaak op wandelpad geweest. Toch heeft deze ANWB-wandeling verse, heerlijke paadjes in de aanbieding. Af en toe loop ik gelijk op met Trekvogelpad, Groene Wissel of NS-wandeling. Maar dan duik ik weer de struiken in om via een verscholen wandelspoortje ongekende bossen te ontdekken.

Restaurant De Lage Vuursche: ouderwets gezellig

Dan komt iets overbekends in zicht: het dorpje Lage Vuursche. Zo op een doordeweekse dag is het een zalig dorpje. En precies waar ik het dorpje binnenkom is het oudste etablissement gevestigd: café-restaurant De Lage Vuursche. Loop er beslist binnen voor een koffie. De appeltaart is van grootmoeders kwaliteit, de bediening ouderwets goed.

Kasteel Drakesteyn: aardig stulpje

Je bent trouwens op een steenworp afstand van Kasteel Drakesteyn. Een bijzonder, volledig symmetrisch achthoekig huis dat hier in 1640 werd gebouwd. Vooral bekend omdat toenmalig prinses Beatrix hier in 1963 introk. Na haar kroning in 1980 verhuisde ze naar paleis Huis ten Bosch. Drakesteyn werd haar buitenverblijf. Aardig stulpje.

Boswachterij De Vuursche

Jaloers ben ik verder niet, want om te genieten van de bossen hoef je er geen blauw bloed door je aderen te stromen. De wandeling wordt mooier en mooier. Ik loop nu boswachterij De Vuursche binnen, over een brede monumentale beukenlaan. Bij dageraad of schemering tref je hier misschien wel reeën, dassen of boommarters, die hier in groten getale voorkomen.

Winterdieet voor eekhoorns & reeën

De beuken- en eikenlanen op deze wandeling leveren een flink deel van het winterdieet van onder andere eekhoorns, muizen en reeën. Ze begraven de eikels en beukennootjes en eten ervan tot het voorjaar weer verse waar verschaft. Net als mensen vergeten ze wel eens waar ze iets bewaren. Daar profiteren de eiken en beuken dan weer van. Iedereen helemaal happy.

60 soorten vogels

Omdat het bos hier lekker gevarieerd is, wemelt het ook van de vogels. Ruim 60 soorten komen hier voor, waaronder glanskoppen, kerkuilen, buizerds en de bonte vliegenvanger. Plus nog eens 7 soorten vleermuizen. Een lekker beestenboel dus. Ik tref alleen wat vrolijke roodborstjes. Niet zeldzaam, wel gezellig.

Vergezichten over de velden

Natuurgebied Nonnenland en landgoed Pijnenburg zijn van een ongekende schoonheid. Van alleen maar bos word ik vaak een beetje claustrofobisch. Maar hier voert de wandeling over de grens van bos en open gebied. Vanaf met dikke eiken en beuken omzoomde lanen krijg ik schitterende vergezichten over weiden en akkers, door houtwallen van elkaar gescheiden. Op mistige velden staat hier en daar een decoratieve koe te herkauwen.

Lange Duinen: levend stuifzand

Dan duik ik het bos weer in. Bos dat me leidt naar een onweerstaanbaar toetje: de Lange Duinen, een schitterend gebied met uitgestrekte stuifduinen. Het stuifzand 'leeft': na een flinke herfststorm ziet het landschap er weer iets anders uit dan ervoor. Vooral in het najaar bij een lage zon tekenen de zandkammen zich mooi af. Alsof je door de woestijn loopt. Camera paraat!