DDOL tegen Open Air Festival

Aan de overzijde van de Gaasperplas stuit ik op twee Duitse Dames Op Leeftijd (DDOL) die me vragen of ik soms journalist ben (vanwege m’n enorme camera). Ze fulmineren tegen het Open Air Festival en vooral tegen de stadsdeelraad die dat toestaat (en er bakken geld mee verdient, “das ist doch criminél!”). Het lawaai, de ingreep in de natuur, de vogels die een goed heenkomen moeten zoeken. Ik kan het alleen maar met ze eens zijn. DDOL = lief, stadsdeelraad = DOM. De wereld gaat aan evenementen ten onder.

Gaasperpark: onverwachts leuk

Je start in de Bijlmer, metrohalte Gaasperplas. “De Bijlmer, dat is toch verschrikkelijk?”, denk je misschien. Dat is allang niet meer het geval, en zeker het Gaasperpark is onverwachts leuk (ondanks het vermaledijde Open Air Festival). Omdat het gebied lang braak heeft gelegen, is er een duinachtige vegetatie ontstaan, met wilgen, eiken, meidoorn, duindoorn en gelderse roos. Mocht het tropisch weer zijn, dan leent de plas zich goed voor een duik.

Riviertje Het Gein

Mooi maar druk stukje van deze etappe loopt langs Het Gein, een riviertje van 6 km tussen Driemond en Abcoude. Het Gein is onderdeel van de Stelling van Amsterdam, een 135 kilometer lange verdedigingslinie rond Amsterdam. Let op de prachtige monumentale boerderijen en vooral ook op de langszoevende auto’s op dit smalle weggetje. Sommige boerderijen behoorden toe aan de Amsterdamse adel. Geinig weetje: rond 1905 wordt het riviertje en zijn omgeving regelmatig geschilderd door Piet Mondriaan.

Weesp: mooi vestingstadje

Ongeveer halverwege, lekker op tijd voor een natje & een droogje, kom je door het mooie Weesp, ooit ontstaan als dijkdorp aan de Vecht. De stad was gelegen aan een belangrijke handelsroute met Vlaanderen. De goede kwaliteit van het Vechtwater leidde tot de ontwikkeling van verschillende industrieën, zoals bierbrouwerijen. Elke keer als ik door Weesp wandel, verbaas ik me er weer over hoe leuk dit kleine stadje eigenlijk is. Mooie grachtjes, historische pandjes, een indrukwekkend fort en pittoreske kerkjes.

Naardermeer & Jac. P. Thijsse

Het Naardermeer ken ik van het gelijknamige rondje (tevens NS-wandeling): een echte aanrader. Het Naardermeer is onderdeel van een lange reeks meren en moerassen in de Vechtstreek, en is het oudste natuurmonument van Nederland. In 1904 wilde Amsterdam dit natuurlijke meer volplempen met huisvuil. Natuurliefhebbers Jac. P. Thijsse en E. Heimans waren hier fel tegen gekant. Dankzij hun protesten werd het Naardermeer gespaard. Super!

Bakermat van natuurbescherming

Het meer bestaat niet alleen uit water, maar ook uit ondiepe moerassen, bossen, weilanden met mooie sloten, rietlanden en kreekjes. Je kunt er vogels spotten als de aalscholver, grauwe gans, lepelaar. Ook de zeldzame en schuwe purperreiger, herkenbaar aan zijn purperbruine hals, kun je er treffen. Het Naardermeer is dan ook een van de belangrijkste vogelreservaten van ons land en bakermat van natuurbescherming in Nederland.

De Machine van tante Annie

Baken langs het Naardermeer is De Machine, waar je wat kunt drinken of een ijsje kunt eten voor 1 euro bij tante Annie Mostert (89). Ik trof Annie in de theetuin, mutsen en sjaals breiend voor Roemenië. Annie woont hier al 68 jaar (“en ik ga nooit meer weg”). In oktober 1946 verliet zij, met enkel een doosje kleren achterop, de boerderij van haar ouders. In De Machine trok zij in bij haar verkering Henk – de een sliep boven, de ander beneden. Februari het jaar daarop trouwden ze. Annie zit boordevol verhalen en leven.

Stoomgemaal pompt voor niks

Al in de 14e eeuw probeerden ze het Naardermeer in te polderen om landbouw mogelijk te maken. Wat heb je per slot van rekening aan een meer? Niks toch? Daarom is in 1883 stoomgemaal De Machine gebouwd. Samen met een aantal andere gemalen zou De Machine het Naardermeer droogpompen. Door de hoeveelheid wellen in het meer bleek het letterlijk dweilen met de kraan open. Het Naardermeer liep telkens weer vol. Daarom werd De Machine maar verbouwd tot twee woonhuizen. Tante Annie en ik zijn er blij mee.

Weet je?

De Gaasperplas is op veel plekken wel 35 meter diep. De plas is eind jaren zestig gegraven om zand te winnen voor de aanleg van de Bijlmer. Er komen nogal wat vissoorten voor: paling, snoek, baars, blankvoorn, zeelt. En de zoetwaterkreeft baddert in de plas. De diepte lokt ook duikers. Voorzichtig!: op de bodem is het een labyrint van gangen en tunnels tussen veenformaties waarin je verstrikt kunt raken. Ook langs de oevers is het oppassen geblazen, want daar liggen soms nudisten.

Trekvogels onderweg

In het Gaasperpark vliegen zwermen putters en groenlingen (ik zag er niet één, maar dat zegt niets). De hele weg hoorde ik een koekoek roepen, gezellig maar op den duur denk ik dan: verzin eens wat anders. Rond het Naardermeer stikt het van de vogelsoorten. Om er een paar te noemen: zwarte stern, purperreiger, rietzanger, zwartkop, boomvalk. Zag grote zilverreiger over meer scheren, hart maakte gelukssprongetje.