Bewegwijzering

Nog even lekker doorzeuren over de bewegwijzering. Ongetwijfeld was die ooit goed. Ik vermoed dat hangjongeren een nieuwe hobby hebben ontwikkeld: tekens weghalen. Hier in het Twiske kun je dan aardig lopen dwalen, want met het kaartje uit het boekje kun je (of: ik) niet uit de voeten in de wirwar van paadjes en slootjes. Is hier een oplossing voor?

Haaldersbroek: geen idylle

Regiobus 395 braakt me uit in Haaldersbroek. Geen idyllisch dorpje maar een lawaaiig verkeersknooppunt. En dan moet ik straks ook nog een drukke A7 over. Maar daarna wordt de wandeling mooi.

Oostzanerveld

Je wandelt eerst over het Oostzanerveld. Brede sloten, eilanden, rietvelden, moerasbosjes. Dit landschap was oorspronkelijk een hoogveengebied, waar het land 5 meter hoger lag dan nu. Het bestond uit veenmoeras en bos. Al in het jaar 1000 begonnen ze dit gebied te ontginnen. Boeren bedreven eerst akkerbouw, later veeteelt. Het gebied is nu in bezit van Staatsbosbeheer. Die zet alles op alles om het open veenweidelandschap te behouden, schouder aan schouder met lokale boeren. Super!

Boeren te water

Vanwege de vele eilanden werd vroeger bijna alles via het water vervoerd. De boerderijen werden gebouwd met de schuurdeuren aan het water. Deze typisch Waterlandse hooischuren met puntdak heten kaak- of kapbergen. Een kaakberg is een hooiberg met twee verdiepingen. Verderop, in De Haal (kom je als trekvogel niet doorheen) staan nog een paar karakteristieke boerderijen. Ook nu nog is veel land alleen per bootje bereikbaar.

Natuurgebied Het Twiske

Hopelijk hou je van water. Want ook het Twiske loopt ervan over. Ik zag dit natuurgebied al van verre liggen. Het Trekvogelpad kiest de mooie paadjes. Kost wel wat extra kilometers (zeker als je verkeerd loopt...), maar dat is het waard. Je stapt dwars door modderige weilanden. En ik had de bof wat pasgeboren Schotse Hooglandertjes te zien. Lieieiefffff! Neem vooral ook bij het Kure-Jan Strand het paadje dwars door de plas. Daar hoorde ik die roerdomp. En het is sowieso een sensatie om over een smal dijkje met aan beide zijden water te wandelen.

Zand voor de Coentunnel

Op kaarten uit de 13e eeuw staat dit gebied al ingetekend. Oorspronkelijk bestond het vooral uit veenweiden langs het riviertje het Twiske. Rond de dorpen is eeuwenlang turf gewonnen. In de jaren 30 werd begonnen met inpoldering. In de jaren 60 werden er van onder het veen bakken zand gewonnen voor de aanleg van de Coentunnel. Behalve beschermd natuurgebied is het vooral een recreatiegebied: de vele moeras- en watervogels moeten de natuur delen met zwemmers, duikers en surfers.

Weet je?

Je loopt door zeer waterrijk gebied. Het is bijna onvoorstelbaar, maar in 1968 telde Noord-Holland liefst 193 waterschappen. Ieder met eigen bestuur en eigen belasting om het gemaal te laten draaien en de polderdijkjes te onderhouden. Toen de provincie de waterschappen wilde samenvoegen, kwam de bevolking in opstand. Met name rond Oostzaan was het verzet heftig. Deze bijzondere veenpolder kon je niet zonder grondige kennis van eigen mensen beheren, vond de bevolking. Liefst 2563 Oostzaners dienden bezwaarschriften in. Tevergeefs.

Trekvogels onderweg

Het barst hier van de vogels. Rietvogels voelen zich senang langs de vele sloten. Je ziet ze niet, maar hoort ze des te beter. Vooral het ADHD-gekwetter van de bosrietzanger klonk overal bovenuit. En ook de kleine karekiet was bepaald niet op z’n snaveltje gevallen. En ik hoorde dus die roerdomp met z’n heerlijk slome oemp oemp.