De eerste kink in de Trekvogelkabel: mijn gidsje blijkt sterk verouderd, aiiii! Liep ik een jaar of acht geleden nog van Alkmaar naar Purmerend, nu laat de route Purmerend links liggen. Wat een bof dat ik m’n nieuwe Garmin bij me heb gestoken, maar suf is het wel. Deze etappe verdient sowieso geen schoonheidsprijs, op wat mooie stukkies na.
Na afloop zijn m’n knieën murw van het vele asfalt. Asfalt dat ik moest delen met brullende motormuizen, helaas geen zeldzame diersoort op zonnige zondagen. De vlucht van een trekvogel is niet alleen maar met rozen geplaveid, merk ik.
Vlak na Noordeinde bereik je het hoogtepunt van deze etappe: De Rijp. Schitterend dorpje, met een mooi oud kerkje uit 1529 en een fotogeniek raadhuis uit 1630. Juist die twee toppertjes zijn godzijdank ontsnapt aan een gigantische brand in de nacht van 6 op 7 januari 1654. Die legde vrijwel het hele dorp in de as.
De Rijp was in de 17e, 18e en 19e eeuw zeer welvarend dankzij de walvisvaart. Door inpoldering van Schermeer, Starnmeer en Beemster raakte de Rijp zijn directe verbinding met de Zuiderzee kwijt. Daardoor kwam een eind aan de walvisvaart. De beroemde inpolderaar Jan Adriaanszoon Leeghwater (what’s in a name) is in 1575 in De Rijp geboren, en hij stond aan de wieg van de drooglegging (en van die van de Haarlemmermeer).
Tja, als je hier door de weidse polders wandelt op een mooie halfbewolkte dag, dan spelen de wolkenluchten zich enorm in de kijkert. Schilderijen zijn het, afgetekend tegen verre horizonten met molentjes, kerktorentjes en boerderijen. Meertjes, vaarten met rietkragen en slootjes met kroos geven nog meer kleur en diepte aan het landschap. Hollandse meesters zouden er hun kwasten bij aflikken.
Alleen de naam al: Oost-Knollendam, wie verzint dat nou? Blijkbaar is er ook nog ergens een West-Knollendam. Het oude dorp (uit 1434) ligt er rustig bij. Hoewel rustig? Op het voetbalveld, waar VV Knollendam zojuist DRC uit Durgerdam met 6-1 in de pan heeft gehakt, wordt luidruchtig feest gevierd.
Even verderop kom ik langs iets bijzonders: een begraafplaatsje uit 1874, één van de twee begraafplaatsen in Nederland die geheel in particuliere handen is. Neem even een kijkje, het is een rijksmonument en het ligt er schattig bij, aan de rand van boerenvelden. De Oost-Knollendammers gunnen hun dooien een mooi uitzicht.
Verschillende delen van het Trekvogelpad heb ik vroeger op Koninginnedag gelopen (de stad ontvluchtend). Nu was ik net te vroeg: op 11 april 2014, terwijl op Koningsdag Willem-Alexander en Maxima De Rijp met een bezoek vereerden. Wat jammer nou... het Koningspaar had natuurlijk dolgraag Frankwandelt een keer de hand geschud...
Grutto's en kieviten zijn erg aanwezig tijdens deze etappe. In het Jisperveld, een van de grootste brakwatergebieden van Europa, huizen veel roerdompen. Maar die zijn meesters in het verstoppertje spelen, dus ik ben ze niet tegengekomen. Ook geen ruzie gekregen met de kemphanen die hier broeden.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.