Trekvogelpad etappe 21 | Wandeling van Ruurlo naar Eibergen

Wat is er zo leuk aan deze wandeling?

Mocht je kasteel Ruurlo nog niet bezocht hebben, grijp dan nu je kans. Het is echt een kasteel uit een jongensboek. En verdomd als het niet waar is: het 14-de eeuwse kasteel was de locatie voor de televisieserie 'De Zevensprong', naar het boek van Tonke Dragt. De huidige eigenaar, Hans Melchers, wil in het kasteel in 2016 het Carel Willink-museum vestigen.

Boerenland in overvloed

Daarom staat het nu volop in de steigers en is de horeca op het kasteel gesloten. Koffieloos startten we deze etappe. We wandelden door boerenland. En door boerenland. En door nog meer boerenland. Een beetje eentonig misschien, maar wat is het hier heerlijk rustig, gemoedelijk, plezierig.

Coulissenlandschap

De tocht voert over vele kilometers lange, rechte weggetjes. Soms geasfalteerd, soms halfverhard. Tussen de lange bomenrijen zagen we het beroemde coulissenlandschap waar het hart van de Achterhoek beroemd om is. Houtwallen en heggen, in het landschap gedrapeerd als coulissen op het toneel. Al wandelend zie je weilanden en akkers verschijnen en verdwijnen. Een intiem landschap is het. Af en toe passeer je een beekje. En af en toe passeert een boer op een fiets je.

Riviertje De Slinge

Eén zo’n stroompje is De Slinge. Ooit was dat een goed gekozen naam: de Slinge slingerde door schitterend landschap. Maar in de vorige eeuw is het meanderende riviertje rechtgetrokken voor een efficiëntere waterafvoer. Net als op veel andere plekken in Nederland hebben lokale beleidsmakers spijt gekregen van hun rechtlijnigheid. Daarom wordt de beek ‘gerenatureerd’. De Slinge mag dus weer lekker slingeren.

De Waterster & havezate De Hoeve

De plezierige herhaling van zetten wordt doorbroken bij De Waterster: een opvallend bos met een stervormig padenpatroon dat uitkomt op een stervormige vijver. Op Google Maps zie je ook echt mooi die ster in het landschap liggen. Je betreedt hier een 17e eeuws ‘lusthof’ dat hoorde bij de havezate De Hoeve. De rechte laan leidt naar de havezate, die tegenwoordig als boerderij z’n dagen slijt. Het is er aangenaam toeven. Vinden ook ontelbare kikkers. Wat een lawaaipapegaaien zijn dat toch.

Zand winnen voor de tram

Het parkje met de stervormige vijver werd overigens pas aangelegd in 1915. De gemeente Borculo liet de vijver uitgraven omdat ze dacht het zand nodig te hebben voor de geplande uitbreiding van de tramlijn van Borculo naar Beltrum. Door de Eerste Wereldoorlog werden tramlijnen steeds minder rendabel, de tramlijn is er daarom nooit gekomen.

Monumentale boerderij Wolink

Nu volgt een hele serie mooie boerderijen. Eén daarvan, zo staat in het gidsje, is de monumentale boerderij Wolink uit 1770. Maar welke zou dat wezen?, vroegen wij ons af. Elke keer zeiden we tegen elkaar: “Kijk, dat is vast Wolink.” Maar zeker weten deden we het niet. Bovenaan dit artikel staat een foto van boerderij Wolink, dan is het voor jou geen zoekplaatje. Service van Frankwandelt.

Stokoude vliegendennen

Hoeve Wolink is een traditioneel Achterhoeks hallenhuis, met houten gevels. Opvallend zijn de twee kamers die aan de voorzijde zijn aangebouwd: zogeheten endskamers, woonruimtes voor de inwonende ouders van de boer. De hoeve maakt deel uit van een landgoed waar het stikt van de vogels: ruim 60 soorten zijn geteld, waaronder het superschattige goudhaantje. In het omringende bos staan gagelstruiken, jeneverbessen en stokoude vliegendennen. De houtwallen rond de es zijn uitgegroeid tot monumentale bomenrijen.

Eibergen

Dan komt eindelijk de bewoonde wereld weer op je pad: Eibergen. Van oorsprong is Eibergen een boerendorp, waar net als in andere plaatsen in de Achterhoek en Twente de textielindustrie vroeger domineerde. Ons viel vooral op dat Eibergen nogal wat kapitale huizen bezit, maar ook flink wat superlelijke nieuwbouw. En een of andere welstandscommissie heeft ooit bedacht dat het een goed idee is om die lukraak door elkaar te zetten. Afijn, wij spoedden ons naar de Italiaanse ijssalon, met heerlijke ijsjes in alle kleuren van de regenboog. Aan ons had je geen kind meer.

Trekvogels onderweg

De afgelopen 40 jaar is de vogelbevolking in de Achterhoek sterk veranderd. Kenmerkende soorten van het kleinschalig cultuurlandschap, zoals ortolaan, paapje en zomertortel, zijn verdwenen of afgenomen. Watervogels, zoals grauwe gans en meerkoet, hebben zich gevestigd of zijn toegenomen. Opvallende vogelsoorten die een comeback hebben gemaakt zijn de kortsnavelboomkruiper en de raaf. En er zijn nieuwe sterren aan het firmament: oehoe, kraanvogel en middelste bonte specht.