Een buurtbusje met te strakke vering brengt mij en vier andere trekvogels hobbeldebobbel van het mooie dorpje Bergen naar de kust, het startpunt van het Trekvogelpad. Vandaag schrijf ik etappe 1 van dit langeafstandspad naar Enschede (bijna 400 kilometertjes) bij op mijn wandel-CV.
Het weer is fantastisch. Mijn medereizigers – een ouder echtpaar en een pittige oma met kleinzoon – hebben er zin in. En ik daardoor ook. Deze prachtige eerste etappe leidt door hoge duinen en vlakke polder.
De wandeling valt uiteen in twee delen: duinen en polder. Het traject door de duinen is verreweg het mooist. De duinen zijn hier schitterend: hoog, gevarieerd, met telkens weidse uitzichten over Noordhollands Duinreservaat en zee. Onovertroffen.
Je wandelt in de duinen vrijwel alleen maar over onverharde paadjes. Ik dacht dat ik dit gebied wel goed kende van andere duintochten, maar toch kwam ik nog over paadjes en door stukken bos die ik nog had belopen. Superleuk.
Een eeuw geleden was het hier nog één grote zandbak, nu is het een heerlijke mix van strand en duinen, van bossen en heide. De Schoorlse Duinen zijn de hoogste en de breedste duinen van Nederland. Klinkt een beetje opschepperig, maar het is gewoon zo.
Vlak voor je de winderige polder in gaat, krijg je nog iets leuks voorgeschoteld: Egmond aan den Hoef, een rustiek duindorpje met de bezienswaardige resten van een middeleeuws kasteel. Neem even de tijd om de overblijfselen van 'Slot op den Hoef' te bewonderen.
De dorpelingen die je tegenkomt, worden ook wel Hoevers genoemd. De beroemde Franse filosoof René Descartes heeft hier ook een tijd gewoond. Vandaar zijn wereldberoemde filosofische oneliner ‘Ik denk, dus ik ben een Hoever’.
De polder was even afzien toen ik er was. Een harde oostenwind blies goed weer richting zee, maar betekende ook flink buffelen. Je loopt te midden van weilanden en bloembollenvelden, wat deze wandeling aardig wat kleur op de wangen geeft.
De wandeling start bij het Zeehuis in Bergen aan Zee, een schitterend gelegen Nivonhuis. Wat nou zo leuk is: vlak naast het Zeehuis staat een voormalig Duits kindertehuis, waar schrijver Adriaan van Dis woonde tot zijn negende. Hij kon uren zwerven door het nabijgelegen duinlandschap, waarbij hij opging in zijn eigen fantasie. Misschien liggen daar de wortels van zijn schrijverschap?
In de duinen vertoeft een groot aantal trekvogels. Bekende wintergasten zijn: koperwieken, kepen, de kleine en wilde zwaan, de kleine rietgans en de rotgans. Ook de ruigpootbuizerd overwintert hier.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.