‘Idyllische rommelnatuur’

Vanaf de bushalte wandel je langs begraafplaats Moscowa en al snel begin je te klimmen, de 60 meter hoge Braamberg op. Kijk je naar rechts dan raak je bepaald niet in vervoering: in de diepte liggen de blokkendozen van een psychiatrische inrichting. Groot contrast met links: heuvelachtige weides omzoomd door bossen die vandaag − Koningsdag − vol jong blad staan. ‘Idyllische rommelnatuur’ noemen de routemakers dit gebiedje en dat is treffend.

All Happy Now

Al snel slokt de natuur je helemaal op. Terwijl we Plantnet op volle toeren laten draaien − prachtframboos, stinkende gouwe, witte en gele dovenetel − wandelen we over een holle laan met oude beuken. Een kruip-door-sluip-door-paadje brengt ons bij een vlindertuin met een trapsgewijs oplopende ‘meditatieheuvel’ in het midden. Het is het kunstwerk ‘All Happy Now’ dat kunstenaar Peter Santino maakte voor de beeldententoonstelling ‘Sonsbeek 2001’, in zijn woorden “een machine die geluk creëert”.

Zien en tellen

Ook vlinders creëren geluk, zien we verderop. Een jongeman in een camouflage-outfit speurt geconcentreerd de bloemenweelde in de tuin af. Hij is een van de vlindertellers van IVN-afdeling Arnhem. “Daar, een klein koolwitje”, wijst hij. Hij laat ons graag op z’n telefoon de − zeer subtiele − verschillen zien met het geaderd witje en het scheefbloemwitje, “een vlinder die recent uit Zwitserland is overgevlogen”. Ons duizelt het inmiddels, maar hij spot nog een parelmoervlinder. Die noteert hij niet, want zijn teltijd zit erop. “Ik tel hem niet, maar ik zie hem wel,” knipoogt hij.

Brasserie De Boerderij

Zelf spotten we nog een landkaartje in de sneeuwklokjesboom en dan scheren we langs het randje van park Sonsbeek, een van de mooiste parken van Arnhem. Brasserie De Boerderij is volgens een bordje ‘Elke dag open’ maar helaas op één dag niet: Koningsdag. Op een bankje aan de vijver genieten we van lunch en weldadige stilte, want de Arnhemmers rollen als één oranje kluwen door de binnenstad. Hoewel stil: de grauwe ganzen maken een kabaal van jewelste, waarschijnlijk om hun kroost te beschermen tegen een zwaan op oorlogspad.

Huis Zypendaal

Landgoed Zypendaal, aangelegd in een combinatie van Franse en Engelse landschapsstijl, wandel je binnen over een lange beukenlaan. Rechts van je zie je drie oplopende terrassen die in de 18de eeuw in de heuvel werden gegraven. We passeren het statige 18de eeuwse Huis Zypendaal, omgeven door een vijver met rododendrons die nog net niet in bloei zijn. Het huis werd medegefinanceerd door inkomsten uit Surinaamse suikerplantages, lezen we in de routebeschrijving.

Perfect plaatje

We wandelen door de zoom van een uitgestrekt grasland vol paardenbloemen, een betoverend gezicht. Even verder brengt een mengeling van bloeiende exemplaren en uitgebloeide pluizenbollen ons nog meer in vervoering en we schaven een kwartiertje aan onze perfecte plaatjes, geholpen door een loerende reiger.

Gebroken hartje

Zypendaal ruilen we in voor de stille bossen van landgoed Schaarsbergen waar we de ene beukenlaan na de andere pakken en het gebroken hartje detecteren. Al snel neemt landgoed Warnsborn het stokje over. We zien struisvarens die op badmintonshuttles lijken en krijgen landhuis Groot Warnsborn in het oog waar koffiedrinkers geen warm welkom wacht.

Lakenvelders en oranjetipjes

Idyllische kilometers volgen. Langs klaterende beekjes en grazige weides met lakenvelder koeien gaan de stappen. En voor het eerst dit jaar zien we het oranjetipje fladderen, precies op Koningsdag. Dan kan de pinksterbloem, de voornaamste ‘waardplant’ van dit fraaie vlindertje, niet ver meer zijn, en inderdaad staan de weilanden er vol mee.

Mandarijneend

Dan slinger je over een fraai pad dwars door een dal met ruige heidevelden. Even verder doet landgoed Vijverberg z’n naam eer aan met een hele serie vijvers. In eentje probeert een mandarijneend met z’n exotische verenkleed de aandacht te trekken van twee dames, maar die vinden hun smartphone net iets interessanter.

Stil klooster

Rond Arnhem grossieren ze in landgoederen en nu is landgoed Lichtenbeek aan de beurt, dat met z’n bomenlanen z’n collega’s naar de kroon steekt. Een dalend pad gaat langs een bloemenweide met rijen grillige eiken. Dat bosrandpad leidt naar klooster Koningsoord, waar ik me ooit onderdompelde in een stilte-retraite. Stil is het er nog steeds. We spotten een van de trappistinnen in vol ornaat voor we een slingertje maken over de Koningsakker, waar je je kunt laten natuurbegraven.

Klimmen en duiken

Langs de graven koersen we af op het spoor waarover nu en dan een trein langs dendert. Snelweg A50 moeten we ook nog onderdoor, maar zelfs rond beide herriemakers bedachten de routemakers wandelsurprises. Eerst pak je een hooggelegen paadje waarbij je over omgevallen bomen moet klimmen om vervolgens steil af te dalen naar de snelweg-passage. Dan duik je via een donker tunneltje onder het spoor door, waarbij je gebukt moet lopen om je hoofd niet te stoten. We verlangen alweer naar de volgende etappe.

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling hebben we gedaan op zaterdag 26 april 2025 (Koningsdag). De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.

Bekijk op Wandelzoekpagina.nl >>