Cornudella de Montsant: startpunt

Aan het eind van de middag arriveren we in Cornudella de Montsant, het dorp waar we onze vierdaagse trektocht starten. Wat Spanjolen-op-leeftijd op een bankje volgen nieuwsgierig de drie oudere jongeren die zuchtend en zwetend onder te zware rugzakken de dorpsstraat afzakken.

Tapas & Estrella

Verderop treffen we een sfeervol pleintje. We ploffen neer op het terras van het dorpscafé, waar een groep jonge klimmers rondhangt. Alto's met slome honden, tatoeages op gespierde armen en piercings door veel andere lichaamsdelen. Wij gaan aan tapas en Estrella-bier, want zo hoort het hier.

Het Heilige Gebergte

Cornudella is de hoofdplaats van Sierra de Montsant, dat zoveel betekent als 'Het Heilige Gebergte'. Maar om te zeggen dat het er bruist van leven, nou nee. Een plezierig dorp is het wel. Mooi kerkje, authentieke huisjes in verscholen straatjes en als kers op de taart de schitterende wijnmakerij Celler Coopertiu uit 1919. Uit deze streek komen wereldberoemde wijnen, zoals de dieprode Priorat, genoemd naar een nabijgelegen gebergte.

Wijn, olijven & klaprozen

We gaan op pad na een niet overdreven goede nacht in het lokale 'klimmershotel' - z'n luid piepende stapelbedden beroofden ons van kostbare slaap. Heet is het. Eigenlijk te heet om te wandelen. Maar wat is het hier prachtig. Een landschap met wijn- en olijfgaarden die zich vastklampen aan steile hellingen, bijgestaan door ontelbare klaprozen en andere bloemen. Hier en daar happen we uitnodigende kersen zo van vriendelijke fruitbomen.

Wereldberoemd bij klimmers

Verderop zien we veel ruiger gebergte. Kalkrotsen rijzen verticaal op uit woest landschap. Reden waarom dit een wereldberoemd gebergte voor klimmers is, met klimparcoursen die niet voor de poes zijn.

Vage kruideniertjes & Catalaanse vlaggen

Dorpje na dorpje rijgen we met onze wandelkilometers aan elkaar. Die dorpjes zijn dik gezaaid en vaak bijzonder schilderachtig vastgeplakt aan hoge rotsen. Vrijwel elk plaatsje heeft charmante kronkelstraatjes, een kruideniertje-met-vage-openingstijden, een restaurantje of een café met beschaduwd terras. Veel huizen voeren de Catalaanse vlag.

Karthuizerklooster Cartoixa d'Escaladei

In het idyllische dorpje la Conreria d'Escaladei ploffen we neer op zo'n lommerrijk terras voor een Coca-Cola met citroen. Even daarvoor kwamen we langs de imposante ruïnes van het karthuizerklooster Cartoixa d'Escaladei, in de 12e eeuw gesticht. De monniken plantten druivenranken en markeerden daarmee de geboorte van het bekende wijngebied Priorat.

Druifluizen

Net als elders in Europa verwoestte de druifluis eind 19e eeuw alle wijnstokken. Pas halverwege de 20e eeuw werd de wijnbouw hier nieuw leven ingeblazen. Het gebied produceert krachtige, dieprode wijnen, die zeer populair en kostbaar zijn.

Ultraloper/superman Paco Tirado

We bewandelen een GPS-track van ruim 100 kilometer, bij elkaar gerend door ultraloper Paco Tirado. Ultralopers zijn een soort supermannen (m/v) die zo'n rondje in 1 dag klaren. Wij doen er 4 keer zo lang over als Paco. Toch vinden we onszelf ook best bikkels. Ga maar na: 3 kantoorklerken halverwege de middelbare leeftijd met een overdaad aan zitvlees sjouwen rugzakken van bijna 20 kilo bergje op bergje af. Petje af! Applaus voor onszelf! En vooruit: voor superman Paco natuurlijk ook wel een beetje.

Roca Corbatera & De Gezegende Berg

Die 100 kilometer geven een uitstekende indruk van dit compacte (15 bij 11 kilometer) maar imposante gebergte. Niet bijzonder hoog, de hoogste top haalt nog geen 1200 meter (Roca Corbatera, 1163 m). Het gebergte bestaat grofweg uit enorme kloven (barranco’s), gortdroge plateaus en talloze kerkjes en kapellen, vaak diep in de rotsen verscholen. Opvallend is de tafelberg met de Moorse naam Gäbal al-Barka: De Gezegende Berg.

Bijzondere rotsen

De meest symbolische berg is de Montsant, een imposante tafelberg met steile kalkkliffen die hoog uit de omringende heuvels oprijzen. Doordat water en wind de hardere en zachtere delen van het kalksteen op verschillende manieren hebben verweerd, zijn er bijzondere rotsvormen ontstaan.

Gemakkelijk verdwalen

Wij wandelen grotendeels aan de buitenkant van Sierra de Montsant. Trek je meer naar het hart van het gebied, dan tref je bijzonder ruige en verlaten bergen, waar je makkelijk kunt verdwalen zonder kennis van kaart en kompas. Wij redden ons prima met een GPS-ontvanger plus uitstekende stafkaart. Sinds 2012 heeft de Sierra de Montsant de status van Parc Natural. Door het gebied lopen diverse gemarkeerde langeafstandswandelingen, zoals de GR171 en de GR174.

Niet voor hoogtevrezers

Heb je hoogtevrees? Laat het Heilige Gebergte dan vooral links liggen. Je kijkt soms recht de duizelingwekkende diepte in vlak naast supersmalle bergpaadjes. Vooral de tweede helft van onze route grossiert in dat soort paadjes, en is tegelijk nog veel mooier dan de meer gecultiveerde eerste helft.

Slangvormig stuwmeer

Paco Tirado ruikt halverwege zijn ultraloop nog steeds lekker fris onder z'n oksels, maar wij lopen op dag 3 te puffen langs het Embassement de Margalef, een enorm slangvormig stuwmeer. Schitterend is het hier, maar het gaat steil omhoog en omlaag en we kronkelen lekker mee met het slangemeer. Zo aan het eind van een lange wandeldag (32,7 kilometer) zitten we daar niet echt op te wachten. Ja, we mopperen. Mogen we? We zijn immers Hollanders.

Fantastische kampeerplek

Lange schaduwen werpen we op ons pad: het is al half negen en we zien nergens een plekje voor onze tentjes! Verdorie, straks wordt het donker, en wat dan? We vergeten bijna dat we hier door goddelijke natuur lopen: oogverblindende canyons, uitgesleten door de Riu de Montsant, een snelstromend riviertje. Dan vinden we, bij een verlaten huisje langs de rivier, een fantastische plek voor onze eenpersoonstentjes.

Grand Canyon & Laphroaig Quarter Cask

We kijken uit op kalkrotsen die imposant oprijzen uit de rivier. De ondergaande zon beschildert ze in 50 tinten rood. Het lijkt de Grand Canyon wel, zeggen we tegen elkaar. Stil genieten we van het uitzicht, nippend aan welverdiende Laphroaig Quarter Cask-whisky uit de SIGG-fles van Björn. Een transpirerend kaasje plus een bejaard brood vormen ons avondmaal. Wat een feest!, zou m'n oma zeggen.

Verboden te kamperen

Overigens is het verboden te kamperen in Sierra de Montsant. Maar onze tentjes zijn zo klein dat je het bijna geen kamperen kunt noemen. Bovendien hebben we het Heilige Gebergte om z'n Zegen gevraagd. Gisteren sloegen we ons bivak op bij de grot van een kluizenaar uit vroeger eeuwen (Ermita de Sant Roc) en de dag ervoor middenin een olijfgaard met uitzicht op het prachtige, hooggelegen dorpje La Vilella Alta. Superzalig vinden we dat: onder een zo goed als blote sterrenhemel slapen. Op ooghoogte met kruipend ongedierte en knisperfris gras.

Hoge bergruggen & varkenswangen

Dan breekt de laatste wandeldag aan: we klimmen tot 1000 meter en lopen urenlang over de kam van de hoge bergruggen waar we de vorige dagen steeds mooi zicht op hadden. In de diepte zien we het dorpje Uldemolins schitteren, waar we eerder op de dag grote lappen malse Morro de Cerdo (varkenswang) hebben verorberd in een restaurant-dat-gesloten-leek-maar-toch-open-bleek. Vegetariërs hebben het zwaar in Spanje.

Amandelbomen & hazelaars

We dalen af door uitgestrekte notengaarden. Amandelbomen en hazelaars, zwaar beladen met nog onrijpe noten. In start- en eindplaats Cornudella de Montsant plunderen we nog even de wijnmakerij leeg. Oogst: 2 dozen Montsant-wijn, 5 liter olijfolie en kilo's lokale olijven, noten en kaas. Zalige trektocht al met al.

Tip: bezoek het dorpje Siurana

Als je toch in de buurt bent, bezoek dan zeker het gehucht Siurana, bijzonder schilderachtig gelegen op een hoge klif. Via vele haarspeldbochten beklim je 8 kilometer lang het asfaltweggetje naar dit middeleeuwse dorp.

Laatste Moorse bolwerk

Een fenomenaal uitzicht over de bergen en valleien van de Sierra de Montsant is je beloning. Tot de 12de eeuw was het kasteel het laatste Moorse bolwerk ten tijde van de reconquista, de christelijke overheersing. Bekijk vooral ook het mooie kerkje, met timpaan boven de kerkdeur.

Hotel-restaurant La Siuranella

Het schitterend gelegen hotel-restaurant La Siuranella is een mooi uitgangspunt voor iedereen die wie willen genieten van de ongerepte natuur van de omgeving. Het wemelt hier van de uitdagende wandelroutes.

Bekijk hotel-restaurant La Siuranella >>