De Sony A6700: mijn ervaringen met een aps-c powerhouse
Alle reviews op een rij
Uiteraard heb ik weer alle belangrijke expert-reviews van de Sony A6700 voor je op een rij gezet. Er zijn er aardig wat verschenen, en de reviewers zijn zeer positief. Benieuwd?
Ongekuiste ervaringen
Even vooraf: ik ontving van Sony de A6700 met de E 11mm f/1.8 prime-lens om te testen. Bij dit soort aanbiedingen beding ik altijd dat ik mag schrijven wat ik wil. Hieronder lees je dus mijn ongekuiste – positieve én minder positieve – ervaringen met deze camera en lens.
Klein, licht, compact
Uit de net bezorgde doos straalt mij een zeer compact pakketje tegemoet: camera en lens samen zijn veel kleiner dan ik gedacht had. Ik kan hem natuurlijk goed vergelijken met mijn Fujifilm X-T5, ook een aps-c-camera, waarmee ik wekelijks zo’n 800 beelden schiet. De Sony is een stukje kleiner: minder hoog, minder diep. En ruim een kwart lichter: 409 gram versus 557 gram voor de Fujifilm.
Op de weegschaal
Nu we toch met de weegschaal in de weer zijn: bij een uitstekende camera koop je vaak een even uitstekende standaardzoom. Zowel Fujifilm als Sony heeft een dergelijke lens in het aanbod. De Fujifilm XF 16-55mm f/2.8 R LM WR staat hier tegenover de Sony FE 16-55mm f/2.8. Lenzen die als twee druppels op elkaar lijken qua zoombereik en lichtsterkte. Maar niet qua gewicht. De Sony tikt 494 gram aan, de Fuji moet met 655 gram eigenlijk op dieet. Tel je body en lens bij elkaar op, dan wordt het verschil echt groot: 1.212 gram voor de Fuji, 903 gram voor de Sony.
Voor reizen en vloggen
Een significant verschil in het voordeel van Sony. De A6700 kun je dus gerust beschouwen als een zeer handzame camera om mee te reizen, te vloggen en voor dagelijks gebruik. Lichter en compacter dan de Fuji X-T5. Maar kunnen beeldkwaliteit, autofocus en gebruiksgemak ook in de grote schoenen van Fuji staan?
Op pad met de A6700
Helaas heeft Sony niet de FE 16-55mm f/2.8 meegestuurd maar de E 11mm f/1.8, een totaal andere lens. Deze lens is echt in alle opzichten mini: een ultragroothoek van 11mm van maar 181 gram. Tel uit je gewicht: 590 gram schoon aan de haak voor een complete topcamera met lens. Dat is lekker op pad gaan. En dat doe ik dus maar. Amsterdam in, de camera bungelt nauwelijks merkbaar aan een riem om de schouder. Een mooie camera voor candid kiekjes, want je valt er totaal niet mee op.


Architectuur en landschappen
Nu is een 11mm-lens – 16mm in fullframe-termen – niet ideaal voor straatfotografie. Zo’n lens smeekt om weidse architectuur- of landschapsbeelden. Of, bij deze lens ook uitstekend mogelijk: om zeer dicht op je onderwerp te kruipen, want de minimale scherpstelafstand is maar 12 centimeter. Door het snelle diafragma van f/1.8 kun je dan een fraaie bokeh krijgen, met zo’n mooi wazige achtergrond. (NB: de zonnebloem-foto is een sterke gecropt beeld).


Stadslandschappen
Landschappen vind je niet veel in Amsterdam, gelukkig wel de nodige architectuur. Van de modern gebouwen in het Oosterdok tot de historische panden van de grachtengordel. Of het prachtige gebouw De Bazel op de Vijzelgracht, ook wel De Spekkoek genoemd. Dan kom ik erachter dat je ook nog zoiets hebt als stadslandschappen, of verzin ik dit ter plekke? In ieder geval: het Scheepvaartmuseum, zich spiegelend in het weidse water, is in het avondlicht beslist fraai te noemen.


Scheefgezakte grachtenpanden
Dieper de binnenstad in wandel ik langs een bekend fotogeniek plekje, waar allerlei boogbruggen elkaar aanstaren en een setje scheefgezakte grachtenpanden pittoresk staat te pronken. Een plek die op veel ansichten figureert en toeristen verleidt om naar de camera te grijpen. Kan ik het nog mooier met mijn A6700 in combinatie met de 11mm? Helaas niet, maar dat kan Sony niet helpen: het is vandaag muisgrijs septemberweer.

Met één hand
Het is beslist lekker fotograferen met de Sony A6700. Z’n lage gewicht is totaal geen belasting om er de hele dag mee op pad te gaan. En het mooie is: hij heeft een perfecte greep, die een stuk dieper is dan mijn Fuji X-T5. Dat houdt ook uitstekend vast met één hand. Klikken maar.
Zelfverzekerd klikken
En dat klikken gaat bijzonder zelfverzekerd. De A6700 pakt je als het ware bij de hand, en neemt je tegelijk veel gedoe uit handen. Elk schot is raak dankzij z’n uitstekende autofocus. Die werkt zelfs in het donker nog goed, merk ik als ik er ook ‘s avonds mee op pad ga. Wat ook helpt is de beeldstabilisatie die tot 5 stops korte metten maakt met trillingen. Maar hier legt hij het toch af tegen mijn Fuji, die met 7 stops winst overtoept. Ach, zoveel maakt het niet uit.

Groot afdrukken en croppen
Wat wel uitmaakt, merk ik als ik later foto’s van mijn Fuji en de A6700 met elkaar vergelijk: de Fuji heeft een resolutie van 40 megapixel, tegenover de 26 megapixel van de Sony. Dat scheelt een slok op een borrel, die vooral zichtbaar is als je flink inzoomt. Dat maakt de Fuji een stuk aantrekkelijker als je beelden groot wilt afdrukken of als je nog wil croppen in je beelden.
Ragscherpe beelden
Ook zie ik een – weliswaar kleiner – verschil in foto’s die ik met hoge ISO-waarden heb geschoten. Op de Fuji zijn bij ISO 3200 de ruisniveaus toch een tikkeltje lager dan bij de Sony. Veel scheelt het niet. En de algehele beeldkwaliteit bij daglicht is echt vrijwel vergelijkbaar. Sterker nog: inzoomend tot 100% op mijn beeldscherm lijk ik net iets meer scherpte bij de Sony aan te treffen. Echt ragscherp.

De natuur in
En dan doe ik wat ik het liefst doe: de natuur in met de A6700 die zo licht voelt dat ik soms zelfs vergeet dat ik een camera bij me heb. Maar dan toont zich wel de beperking van de 11mm prime-lens ten opzichte van de 16-55mm zoomlens die ik altijd op mijn Fujifillm heb geklikt. Om een foto-verslag te maken van een heidewandeling is de 11mm niet echt geschikt. Al schoot ik nog wel een aardig weids heidebeeld.

Bootjes op de Amstel
Amsterdam in dan maar weer, ik kan daar nooit genoeg van krijgen. Bij de Magere Brug over de Amstel is het deze zaterdag een enorme drukte met passerende bootjes. Iedereen geniet nog even van de nazomer, half september. Blijkbaar moet dat gepaard gaan met het nodige (?) gekrijs. Gelukkig hoor je dat niet op de foto’s. Enge ratten heb je ook al in de stad, ik nam een bijzonder exemplaar op de korrel.


Uitstekende autofocus
Had ik al gezegd dat de autofocus van de A6700 bijzonder goed is? Vol zelfvertrouwen bezorgt hij mij een hele reeks ragscherpe beelden. Helaas is het met een 11mm lastig actiefoto’s maken. Maar uit andere reviews begrijp ik dat de AF net zo zelfverzekerd is bij het herkennen en volgen van snel en onvoorspelbaar bewegende onderwerpen. Zoals een kat.


Video: niet getest, wel goed
Video heb ik niet getest, ik ben niet zo’n filmer. Maar in alle reviews is te lezen dat de Sony daar ook al een ster in is. Vooral de 4K-video ziet er geweldig uit. Dat geeft de A6700 volgens DPReview op dit punt zelfs een voorsprong op de belangrijkste concurrenten: de Fujifilm X-T5 en Canon EOS R7.
Camera’s vergelijken
Als we toch aan het vergelijken zijn is het ook goed om naar de prijsklasse te kijken. De Sony A6700 kost (bodyprijs) 1.699 euro. De Canon EOS R7 haalt 1.550 euro uit je portemonnee, wat voordeliger dus. Voor de body van de Fujifilm X-T5 leg je 1.999 euro neer, 300 euro meer dus. Maar voor die 300 euro extra krijg je ook een berg extra’s: een high res-sensor, een dubbele kaartsleuf, een zoeker én een display met hogere resolutie. Eigenlijk zit de X-T5 dus in een andere klasse.
Sony A6700 versus Fujifilm X-S20
En dus moet je de Sony A6700 misschien niet vergelijken met de Fujifilm X-T5, maar met een Fujifilm-camera in een lagere prijsklasse: de eveneens nieuwe X-S20. Die is weer wat voordeliger dan de Sony A6700, met een bodyprijs van 1.399 euro. Hij biedt grotendeels dezelfde specs, met vergelijkbare resolutie, beeldkwaliteit en helderheid van zoeker en display. Ook wordt deze Fuji geroemd om z’n video.
Gebruiksvriendelijke camera
Dan moet me nog een minpunt van het hart. Volgens DPReview is de A6700 “verreweg de meest gebruiksvriendelijke aps-c-camera van Sony tot nu toe” dankzij een aantal aanpassingen ten opzichte van de voorganger. Zo is er een bedieningswieltje aan de voorkant bijgekomen, naast het wieltje aan de achterkant dat je ook bij de voorganger vond. Ook is het nieuwste menu-systeem van Sony in de A6700 te vinden.
Lastiger in gebruik
Ondanks dat ben ik het niet met DPReview eens. Vergelijk ik hem met de Fuji X-T5 dan vind ik de A6700 lastiger in gebruik. Waar de X-T5 de bediening intuïtief maakt door de vele fysieke knoppen, is het bij de A6700 vaak zoeken hoe je een instelling wijzigt. Bijvoorbeeld het door mij heel vaak gebruikte over- en onderbelichten zit te veel weggestopt. Ook kon ik maar niet vinden hoe je een geheugenkaartje formatteert. En wat ik node mis is het handige joystickje waarmee ik onder meer het scherpstelpunt verplaats en inzoom op beelden. En het menu mag dan verbeterd zijn, maar ik vind het minder overzichtelijk dan dat van Fuji.
Kwestie van wennen
Dat gezegd hebbende: het is natuurlijk ook een kwestie van wennen. Zoals voor elke geavanceerde camera geldt ook voor de Sony: je moet ermee leren omgaan en tijd in de nieuwe camera insteken. Wat ook scheelt: je kunt op de A6700 jouw veelgebruikte functies onder de diverse functieknoppen zet. En andere functies kun je in een snelmenu zetten. Dus dit is oplosbaar.
Al met al: een uitstekende camera
Alles bij elkaar zou ik de Sony A6700 zeker een uitstekende camera willen noemen. Een echt aps-c topmodel, dat zich op verschillende vlakken kan meten met de beste aps-c-kanonnen van Fuji, Canon en Nikon. En op sommige gebieden geeft hij deze camera’s zelfs het nakijken, vooral met z’n steengoede autofocus. Ruil ik hem in voor mijn Fujifilm? Dat nou ook weer niet.
Alle reviews op een rij
Uiteraard heb ik weer alle belangrijke expert-reviews van de Sony A6700 voor je op een rij gezet. Er zijn er aardig wat verschenen, en de reviewers zijn zeer positief. Benieuwd?
Sony A6700 kopen?
Ben je enthousiast geraakt over de Sony A6700? Onderstaande webshops hebben hem natuurlijk in hun collectie.
Sony A6700 op Cameraland.nl >>
Sony A6700 op Kamera-express.nl >>