Midden in de vuurlinie

Dat de Tweede Wereldoorlog in Groesbeek nog steeds leeft, merk je als je door het dorp wandelt. Overal hangen foto’s van de bevrijding langs de weg, en tal van monumenten verwijzen naar de oorlog. Groesbeek heeft dan ook maandenlang midden in de vuurlinie gelegen toen de geallieerden Nederland kwamen bevrijden. Op het Pieterpad wandel je soms gelijk op met het Airbornepad, dat is uitgezet om de bevrijding te herdenken.

De laatste wolf

Je pakt een fraai paadje door het Groesbeekse Bos, waar in 1822 de laatste wolf in Nederland is geschoten. En wie weet loop je wel een nieuw exemplaar tegen het lijf, al is die kans verwaarloosbaar. Je wandelt langs glooiende velden midden in het bos.

Langs het Zevendal

Na het bos volg je een hooggelegen landweg langs akkers en weilanden met vergezichten richting het Duitse Reichswald. Even later sla je een pad langs het Zevendal in, een smeltwaterdal dat is ontstaan in de voorlaatste ijstijd. Het ligt ingeklemd tussen de Sint Jansberg en de Mookerheide, en met z’n langgerekte, bloemrijke velden langs de bosranden staat het bekend als een van de mooiste dalen van Limburg.

De Sint Jansberg op

Halverwege het Zevendal slaat het Pieterpad af en nu wordt het serieus klimmen, de Sint Jansberg op, met toppen tot 77 meter. Op de hellingen ontspringen tal van beekjes, en je ziet langs het bosrijke pad de erosiekommen die door het stromende water zijn gevormd. Verderop kom ik langs een bos met volledig kale dennen, aangetast door bastkevers die gangen graven onder de schors. Erg is dit niet, legt Natuurmonumenten uit op een bordje. Zo ontstaan kansen voor een natuurlijker, gemengd bos. De één z’n dood...

‘Ze doen niets hoor’

Op de top sla ik een verkeerd paadje in langs de Sint Maartenshoeve. De oude boer roept me terug, ook omdat z’n 90 koeien me vanuit de verte tegemoetkomen. “Ze doen niets hoor”, zegt hij lachend. “Maar het is nogal een massa hè.” Hij wijst me het juiste pad, dat langs de bosrand voert. Even later zie ik z’n koeien in een keurig rijtje over de heuvelkam hollen.

Milsbeek en de geallieerden

Een taai stukje langs de provinciale weg is het enige vlekje op deze tot nog toe bijzonder mooie etappe. Die leidt je naar Milsbeek, een klein dorpje dat in de tang wordt genomen door de rivieren Maas en Niers. Hier bezoek ik de graven van 210 geallieerde soldaten op het kerkhof. Verder heeft het dorp weinig om het lijf.

Bloempottenbakkers

Maar wacht: even van de route af kun je Potterie Jacobsladder bezoeken, een voormalig bloempottenfabriekje. Ooit telde Milsbeek maar liefst acht van dat soort fabriekjes. De bakkers vonden hier alles wat ze nodig hadden. Klei staken ze in de uiterwaarden van de Maas, hout voor de ovens sprokkelden ze op de Sint-Jansberg, de bloempotten vervoerden ze met boten over de Maas naar de steden. Wat wil een bloempottenbakker nog meer?

Genneperhuis

De Maas en z’n kleine broer de Niers krijg je nu in zicht. Een schitterend maar fietsersrijk pad golft dwars door de uiterwaarden. Loop zeker nog even (van de route af) naar het Genneperhuis, althans wat er van over is: een ruïne. Ooit was dit een vrijwel onneembare vesting, gebouwd op de fundamenten van een Romeins fort. Totdat Franse troepen hem in 1712 met de grond gelijkmaakten.

Uitzichten over twee rivieren

Nu kun je de heuvel waarop hij stond beklimmen. En op het uitkijkplatform genieten van vergezichten over twee rivieren: aan de ene kant de Maas, aan de andere kant de Niers. In de verte zie je een oud klooster tussen de bossen liggen. En langs de Maas de hoge schoorsteen van een steenfabriek.

Gennep: terug in de tijd

Het pad door de uiterwaarden voert naar het stadje Gennep. De puntige Martinustoren zie je al van verre tussen de bomen oprijzen. Als je Gennep in loopt, is het alsof je een oude ansicht binnenstapt: het charmante, driehoekige plein is omgeven door historische gebouwen. Ik plof neer op het terras van Hotel Kroon en trakteer mezelf op een Dom Blondje. De naam van het lokaal gebrouwen bier, ik kan het ook niet helpen.

BV’ers

Pronkstuk op het plein is het oude stadhuis, waarop al ruim twintig jaar een ooievaarsnest prijkt. De ooievaars zelf zijn inmiddels Bekende Vogels, want sinds 2015 zijn ze live te volgen op de webcam van ‘Beleef de Lente’ van de Vogelbescherming.