Het Pieterpad schotelt je vandaag een alpine etappe voor. Je beklimt maar liefst drie bergen: de Besthmenerberg, Archemerberg en Lemelerberg. On-Nederlandse vergezichten zijn je deel. Dat hoge niveau houdt geen stand, want door het laagland is het taai wandelen. Gelukkig sluit je af in stijl: over de beboste flanken van de Hellendoornsche Berg.
Dat Nederland niet plat is, merk je vandaag. Het Pieterpad laat je flink klimmen. Eerst wandel je nog over een aangenaam slingerend weggetje met rietgedekte villa’s. Dan sla je een bospad in en klim je gestaag door loof- en dennenbossen naar je eerste top van vandaag, op de Besthmenerberg.
In de jaren dertig van de vorige eeuw organiseerde de theosofische beweging hier drukbezochte ‘Sterkampen’, met de vredelievende goeroe Krishnamurti als spreker. De tegenstelling met de jaren daarna kan bijna niet groter zijn: hier was tijdens de oorlog Kamp Erika, een werkkamp met een hardvochtig regime. De knokploeg van Erika hield razzia’s, en knokploeger Herbertus Bikker ging dusdanig tekeer dat hij bekendstond als de ‘Beul van Ommen’.
Je klimt verder over een heideveld en op 33 meter boven NAP bereik je de top van de Besthmenerberg. Je reikt zelfs nog 18 meter hoger als je de uitkijktoren beklimt, wat je natuurlijk even doet. Beloning voor je gehijg zijn fraaie vergezichten over de omliggende bossen en ruige heidevelden.
Even van de route af kun je naar het tussen de bomen verscholen Bostheater Ommen lopen. Met 2.500 plaatsen is dit het grootste openluchttheater van Nederland, met een akoestiek die alom wordt geroemd. Bekende artiesten als Douwe Bob, De Dijk, Tim Knol en Danny Vera traden hier op.
Over een mooi bospaadje daal je af naar riviertje De Regge, waar je een kijkje kunt nemen bij de Steile Oever. Toepasselijke naam, want de oever valt hier vrijwel loodrecht naar beneden. Langs de rivier vind je liefde op je pad. Niet zo gek op Valentijnsdag.
Nu koers je aan op de Archemerberg, gelegen op een stuwwal die is ontstaan in de laatste ijstijd. Een schitterend natuurgebied, met verruigde heide. Een enkel berkje of vliegden en soms een plukje bos benadrukken de kaalheid van de berg. Je wandelt over een stenig paadje en aan de geulen langs het pad kun je goed zien dat de hellingen flink wat erosie te verduren hebben.
Je klimt tot liefst 78 meter boven zeeniveau, waar je on-Nederlandse vergezichten krijgt over het natuurgebied en uitgestrekte laaglanden met boerenland en dorpjes. Bij helder weer kijk je helemaal tot in Duitsland. Je vindt hier geen enkele beschutting, als het hard waait of regent ben je de sigaar. Op het uitzichtpunt vind je ook een oude rijksdriehoekspijler. Met dit soort punten brachten ze eind 19e eeuw Nederland in kaart.
Je daalt de berg weer af en aan deze kant is het landschap ronduit schilderachtig. Via kronkelende zandpaadjes wandel je over de heide en langs vele jeneverbessen. Deze coniferen figureren vaak in sprookjes: door hun merkwaardige vormen kunnen ze in de mist spookachtige gedaantes aannemen. Sommige jeneverbessen die je hier ziet, zijn ruim 100 jaar oud.
Je bent nog niet uitgeklommen, want een bossig traject brengt je op de flanken van de Lemelerberg. Helaas klim je niet helemaal naar de top, op ruim 60 meter, maar een aangenaam traject is het zeker.
Dan daal je af naar het laagland waar je zojuist over uitkeek. Van bovenaf zag dat er prachtig uit, van dichtbij is het een ander verhaal. Koerste deze etappe aanvankelijk af op een topscore op Frankwandelt, nu levert hij punten in. Over kaarsrechte asfaltweggetjes en een breed zandpad wandel je zo’n vier kilometer langs uitgestrekte weilanden die al lange tijd geen koe hebben gezien. Jong landschap nog, vroeger lagen hier ook heidevelden. Met wind tegen is het een bijzonder taai stuk.
Op een winderig bankje – volgens een bordje het ‘Middelpunt van Overijssel’ – eet ik m’n verlate lunch. Als je zo een tijdje zit, merk je dat het Pieterpad druk belopen is. Tijdens dubbele boterhammen kaas en pindakaas passeren vier duo’s, twee trio’s en drie kwartetten. Even later hang ik aan het elastiek bij dit Pieterpad-peloton.
Verderop trekt het Pieterpad weer een been bij: je wandelt door de mooie bossen van de Hellendoorsche Berg. Eerst langs een beekje, later klim en daal je over beboste heuvels. Fraaie eiken- en beukenlanen zorgen voor afwisseling. Een rustig asfaltweggetje neemt je mee naar Hellendoorn, dat vooral bekend is om z’n avonturenpark en z’n ijsfabriek Caraco, waar tegenwoordig Ben & Jerry’s van de lopende banden rolt. Vlak langs de route ligt overigens landgoed De Uitkijk, een aanrader voor een bezoek of een verblijf (klik op de banner hieronder).
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.