OV-stapper (= oude NS-wandeling) Boerskotten, ik was het halve land afgereisd en had me er enorm op verheugd. “Een prachtig glooiend Twents landschap met karakteristieke boerderijen, fraaie landgoederen, groetende mensen,” aldus de lekkerbekkende routebeschrijving.
Inderdaad, dat klopt. Waarom viel hij dan toch een beetje tegen? Waren de boerderijen niet karakteristiek genoeg? Glooide het landschap dan niet prachtig? En groetten de mensen niet genoeg (of nog erger: te veel)? Nee dat was het niet.
Misschien was ik met het verkeerde wandelbeen uit bed gestapt. En al had Gerrit Hiemstra mooi weer voorspeld, toch voelde ik alras nare spatjes. Ook moest ik twee keer de snelweg over, en dat betekent op Frankwandelt fors puntenaftrek. Maar het is vooral: mijn verwachtingen waren hoog gespannen.
Even m'n narrenkap afzetten: er zitten volop leuke kanten aan deze wandeling. Het begint al lekker vlak na het station. Je komt langs het schitterende landhuis De Haer, omgeven door een parkje met hoge bomen en een vijver in de vorm van een Napoleonshoed.
Daarna maak je een wandelingetje door het mooie Kalheupinkpark met bijzondere bomen en grappige beelden. Het park stamt uit de tijd dat de textielindustrie in Twente glorieus bloeide. De textielfamilie Gelderman stichtte een landgoed waar Leonard Springer in 1913 een tuin in Engelse stijl aanlegde. Bos, glooiende weiden en een waterplas vormen samen een fraai natuurgebied.
En dan ga je het weidse glooiende landschap in dat NS me voorspiegelde. Inderdaad, boerenland zover het oog reikt. Over onverharde mooie paadjes golf je mee tussen velden en akkers. Let op de prachtige boerderijen die hier en daar het landschap sieren. De boerderij waar nu Natuurmonumenten zetelt, mag er ook wezen, neem vooral even een kijkje binnen.
Boerskotten, de naamgever van deze NS-wandeling, komt aan het eind in zicht. Een mooi landgoed met prachtige lanen met loofbomen, kleine weilanden met houtwallen en akkers met kruiden en wilde bloemen. Beheerder Natuurmonumenten streeft in Boerskotten naar natuurlijke bossen met inheemse boomsoorten.
Heel jammer dat snelweg A1 Boerskotten doormidden snijdt. Wildtunnels en ecoducten voor reeën, marters en muizen zijn aardige gestes. Maar zo'n herrieweg verstoort de weidsheid, ruimte en rust die ik hier hoopte te vinden. Frankwandelt is niet snel tevree.
Op Boerskotten kom je nog een paar hoogtepuntjes tegen. Vlakbij een schitterende vakwerkschuur zie je opeens een mooi theekoepeltje. Het koepeltje werd voor een dominee gebouwd, stond een tijd elders maar werd in 1868 verplaatst naar Boerskotten. En vlak daarbij schemert opeens aan de bosrand in de verte een wit beeld. “Wat zullen we nou beleven?,” dacht ik. Het is een beeld van Diana, Godin van de Jacht. Het beeld werd geplaatst door de landeigenaar in de 18de eeuw.
Mocht je nog tijd hebben dan loont een wandelingetje door Oldenzaal. In de late middeleeuwen raakte het stadje door grote branden en plunderingen in verval. Toen de Hollandse steden opbloeiden en de Hanze in verval raakte, was Oldenzaal nog slechts een zieltogend stadje aan de grens met Duitsland. De textielindustrie bloeide er, maar de arbeiders bleven arm. Nu heeft Oldenzaal veel bedrijven in de transportsector vanwege de ligging aan de A1. Je weet wel, die herrieweg...
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.