Landgoed Het Laer

Vanaf station Ommen wandel je door het mooie bos van landgoed Het Laer richting het eerste hoogtepunt: het statige witte landhuis dat rond 1700 is gebouwd en lang in bezit is geweest van de familie Van Pallandt. Een beroemde familie in deze contreien. Ze hadden ook kasteel Eerde in bezit, dat je later op je pad treft. Van Pallandt, onthou die naam...

Prieeltje met kariatiden

Even rechts van het landhuis staat een schattig halfrond prieeltje met Dorische zuilen en kariatiden. Weet je niet wat kariatiden zijn? Ga je schamen. Dat zijn natuurlijk vrouwenbeelden die gebruikt worden als pilaren, dûh. Het prieeltje werd in 1852 ontworpen door de Berlijnse architect Wentzel voor prins Frederik, de tweede zoon van koning Willem I.

Wolfskuil: kuil met een... roodborstje

Genoeg ‘eye candy’, we gaan serieus wandelen. Voorbij Landhuis Het Laer kom je al snel bij een plek met de illustere naam De Wolfskuil. Volgens de overlevering zou hier eind 17e eeuw een dienstmeid uit Dalfsen zijn verscheurd door een wolf. Nu zie ik diep in de kuil alleen een vreedzaam roodborstje een zandbad nemen.

Steile Oever langs De Regge

Je vreet wat kilometers over een prachtig breed pad langs de bosrand met verre uitzichten over landerijen met hier en daar een plukje runderen. Dan kom je bij de Steile Oever vlak langs riviertje De Regge. Een toepasselijke naam, want steil dat het hier is! Na een flinke klim kom ik bij het hoogste punt, waar twee dames op leeftijd zichtbaar genieten van het geweldige uitzicht. Vrij irritant: ze houden mijn bankje bezet.

Dood maar schilderachtig

Je kijkt hier op een dode rivierarm van de Regge, die de stuwwal uit de voorlaatste ijstijd steil heeft uitgesleten. Ik vervolg het heerlijk kronkelende aarden paadje langs het uitgebluste riviertje. Bomen hangen schilderachtig over het water dat al even schilderachtig van kroos is voorzien. Voor de vorm kwaakt ergens een kikker. Helemaal goed, niets meer aan doen.

Kasteel Eerde & de Van Pallandts

Dan voert een statige eikenlaan me richting het volgende hoogtepunt: Kasteel Eerde. Al in 1227 stond hier een Huis Eerde. Dat werd tot kasteel geüpgrade, vervolgens afgebrand en geplunderd, en daarna weer herbouwd. Om een heel lang verhaal kort te maken: het huidige kasteel in Louis XIV-stijl stamt uit 1715 en is gebouwd door de familie Van Pallandts (daar zijn ze weer!).

Krishnamurti: goeroe in het kasteel

Nazaat Philip baron van Pallandt was een idealist pur sang. De padvinderij mocht z’n landgoed gebruiken. En Philip was een bewonderaar van Krishnamurti, een Indiase goeroe die door de theosofische ‘Orde van de Ster in het Oosten’ naar Nederland was gehaald om de nieuwe wereldleider te worden. Philip schonk hem in 1923 kasteel Eerde plus het bijbehorende landgoed.

Sterkampen met 3.000 volgelingen

Krishnamurti organiseerde bijeenkomsten op het landgoed die bekend werden als ‘de Sterkampen’. Bij de laatste, in 1929, kwamen 3.000 volgelingen uit 48 landen bijeen. Tijdens dit kamp ontbond Krishnamurti de Internationale Orde van de Ster van het Oosten, omdat hij geen goeroe en wereldleider meer wilde zijn. In 1930 gaf hij kasteel en landgoed terug aan de baron. Sindsdien is er een internationale school gevestigd.

Begraven tussen de vleermuizen

Verderop kom je middenin het bos nog langs een grafkelder uit 1850, waar tussen 1890 en 1922 drie leden van de familie Van Pallandt begraven liggen. En het is een mooie plek voor vleermuizen om te overwinteren.

Besthemenerberg & Douwe Bob

Door het overvloedige bos bos bereik ik nu het mooi gelegen Besthmener ven, een paradijs voor watervogels en in de zomer: libellen en vlinders. Een buitje breekt los en ik haast me naar de Besthemenerberg die 33 meter boven NAP ligt. Ik stoom omhoog via een uit de kluiten gewassen openluchttheater, waar Douwe Bob onlangs nog heeft opgetreden voor 3.000 uitzinnige fans. Evenveel dus als Krishnamurti in zijn hoogtijdagen. Is Douwe Bob onze nieuwe wereldleider?

Uitkijktoren & ruige heide

Nu is het hier superstil. Ik beklim in de regen de uitkijktoren. Zo’n 18 meter hoger zie ik de buien wegtrekken over het prachtige ruige heidegebied. En ik krijg heerlijke uitzichten over de herfstig kleurende bossen en de oude landerijen van het Vechtdal. Via dat mooie heidegebied dat jammer genoeg niet meer bloeit (je kunt niet alles hebben) wandel ik in opperbeste stemming weer terug naar het station.

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling heb ik gedaan in oktober 2017. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.

Bekijk op Wandelzoekpagina.nl >>