Karakteristiek stationsgebouwtje

Let bij de start even op het karakteristieke stationsgebouwtje uit 1903, dat het leuke café-met-terras 'Het Oude Station' herbergt. Architect is Eduard Cuypers, die alle 33 stations- en haltegebouwen van de spoorlijn Zwolle-Delfzijl heeft ontworpen. Daarvan zijn er nu nog 11 te bewonderen. Eduard is het neefje van Pierre Cuypers, architect van Amsterdam CS en het Rijksmuseum.

Mooi kerkje van Dalfsen

Direct na het stationsgebouwtje wandelen we het centrum van Dalfsen in. Winkelstraatje, lommerrijk pleintje, gezellige horeca plus een mooi kerkje dat we even binnenlopen (aanrader).

Kunstkoeien in de kerk

Daar is net een expositie van lokale kunstenaar Eric Schutte. Bij het altaar grazen twee kunstkoeien en de kunstenaar zelve komt ze liefdevol toelichten. De ene koe is gemaakt van omgesmolten oormerken, de andere van afval dat hij vond op de boerderij van een vriend. Hij wil mensen aan het denken zetten over de werkelijkheid. “Want wat is dat eigenlijk: werkelijkheid?”, vraagt hij zich (en daarmee ons) af.

Favorieten wandelingen

Wij blijven Eric het antwoord schuldig. Maar even later stappen we de werkelijkheid van Groene Wissel Dalfsen weer binnen en het moet gezegd: die is werkelijk superzalig. Ondanks wat asfalt hier en daar nestelt hij zich in mijn favoriete wandelingen.

Oud landschap

Al is het op deze schitterende lentedag druk met (e-)fietsers met wie we de landweggetjes moeten delen, het hele Vechtdal van voor tot achter en van links tot rechts ademt een diepe rust. We worden bevangen door het zalige gevoel dat we door oud landschap wandelen dat al eeuwenlang bestaat en er al eeuwenlang ongeveer zo uitziet.

Rietgedekte boerderijen

Bijzonder schilderachtig landschap is het. Met zicht over de uiterwaarden van de traag stromende Vecht. Met aan de overzijde de bossen in 50 tinten groen waar we in de tweede wandelhelft doorheen zullen lopen. Met hier en daar schitterende rietgedekte boerderijen. Met frisse koeien in weides groener dan groen.

Stuw van Vilsteren

Tot aan de stuw bij Vilsteren gaat het over kleine paadjes, boeren asfaltweggetjes en een supermooie landweg langs de bosrand en de Welsumer Es.

Mooi Rivier

Wil een wandeling goed scoren op Frankwandelt dan moet er zo halverwege iets te beleven zijn. Het liefst een idyllisch dorpje met heerlijke horeca. Maar een supermooi hotel met riant terras direct aan een prachtige rivier vinden we ook helemaal top. En dat laatste is hier het geval. Heb je geen honger of dorst, ga dan zeker even kijken in hotel Mooi Rivier dat je hier warm welkom heet.

Laten we de boel de boel?

Wij fantaseren over de boel de boel laten en een paar nachten onze bivak opslaan in Mooi Rivier. Op Booking.com zien we aanlokkelijke kamers, luxe baden, smakelijke gerechten en toch niet al te dolle prijzen. Gaan we zeker een keertje doen. En dan lekker wandelen, fietsen en misschien zelfs kanoën, want kano's hebben ze hier ook.

Lunchen bij de vistrap

Maar nu lopen we over de stuw bij Vilsteren, waar fietsers en wandelaars zijn neergezegen bij de vistrap om hun meegenomen lunch te verorberen. Of bij de Vecht landerig weg te dromen en de werkelijkheid (whatever that may be) te overpeinzen.

Tweede helft: nog mooier

Wij wandelen door. En ontdekken tot onze vreugde dat de tweede helft van de wandeling nog mooier is dan de eerste helft al was. Door betoverend landschap met veel en gevarieerd bos gaan we verder.

Mysterieus moeras & Kasteel Rechteren

We struinen door mysterieus moeras. Wandelen over sporen die nauwelijks paadjes genoemd kunnen worden. Passeren de ene droomboerderij na de andere. Zien Kasteel Rechteren tussen de bomen schemeren. Worden gegroet door Jan en Alleman (wat zijn ze hier vriendelijk!). En tot aan het station van Dalfsen blijft het een paradijselijke wandeltocht.