Graspaden & asfalt shuffle

Gek is het wel, de vorige etappe van De Cocksdorp naar De Waal gaat zo ongeveer alleen maar over graspaden. Het werd me groen voor de ogen en ik snakte naar wat metertjes asfalt. Die krijg ik nu kilometerslang voor m'n kiezen. Be carefull what you wish for.

De Waal: verstild dorpje

De start in De Waal is superleuk. Heerlijk verstild dorpje. Niet verpest door toerisme. Wel in bezit van lekkere horeca, een parmantig kerkje, mooie houten huisjes plus een dijk van een geschiedenis. Heel vroeger klotste de zee rond het dorp en lag Texel 'aan de overkant'. Bijna niet voor te stellen.

Schilderachtig Skillepaadje

Je wandelt over een slingerend traject over de zuidwestkant van het eiland richting Veerhaven 't Horntje. Het eerste stuk is niet heel bijzonder maar slijt nogal wat rubber van je schoenzolen. Maar genoeg gezeurd over asfalt, want even voorbij Den Burg schiet je het Skillepaadje in, een schilderachtig weggetje dat richting het dorpje Oudeschild voert.

Weilandpaden met tuûnwallen

Over holle wegen gaat het, over schelpenpaadjes en over weilandpaden, omzoomd met opgestapelde graszoden, de zogenaamde ‘tuûnwallen’ in het Texels. Opeens ben ik zomaar aan het fluiten. Het landschap is zo wonderschoon, ik wandel hier in een wandeldroom.

De Gouden Driehoek

Nog heerlijker wordt het in een gebied dat luistert naar de naam De Gouden Driehoek, waar je tastbare herinneringen vindt aan de Gouden Eeuw, zoals fort De Schans en de Zeemanskerk. Ook Texel profiteerde van de enorme rijkdom van de 17de eeuw. Vlakbij, op de Rede van Texel in Oudeschild, gingen de joekels van VOC-schepen voor anker.

Visserskerkje van Oudeschild

De natuur mag hier lekker haar gang gaan, zie ik aan de bloemrijke velden en slootkanten. Ik wandel dwars door weilanden, van hekje naar hekje, terwijl nieuwsgierige koeien me willen besnuffelen. In de verte piept het pittoreske visserskerkje van Oudeschild boven het landschap uit, terwijl rechts de Hoge Berg zich verheft.

Hoge Berg uit de ijstijd

Die Hoge Berg stamt nog uit een ijstijd, toen gletsjers het keileem opstuwden tot 15,3 meter boven NAP. Je vindt hier veel stolpboerderijen, tuûnwallen en karakteristieke schapenboeten, schuurtjes voor de opslag van hooi en gereedschap. Typische Texelse landschapselementen die op de rest van het eiland verdwenen tijdens de ruilverkaveling in de jaren vijftig.

Landschapsreservaat met Zandkuil

Vanwege het landschappelijk belang van dit gebied is het in 1968 aangewezen als landschapsreservaat. Op de Hoge Berg vind je ook De Zandkuil, het enige insectenreservaat in Nederland. De vegetatie op de hellingen van deze Zandkuil is ideaal voor de graafbijen en -wespen die daar leven.

Oudeschild: thuishaven van de vissersvloot

Dan loop je door de buitenrand van Oudeschild. De route voert niet door het dorp, maar het loont de moeite om het leuke haventje te bezoeken. Het 17de eeuwse Oudeschild is de thuishaven van de Texelse vissersvloot. Rond het weekend ligt de haven vol met moderne kotters. Je kunt vanuit Oudeschild een boottocht maken op de Waddenzee. In de restaurants rond de haven staan de menu's vol met vis.

Fort De Schans

Neem nog even een kijkje bij het gerestaureerde fort De Schans (1575), dat eeuwenlang de schepenrijke Rede van Texel moest bewaken en waar ooit nog Napoleon heeft rondgelopen (op 16 oktober 1811). Daarna klim je de brede Waddendijk op. En dan sta je plots in een totaal ander landschap. Je kijkt uit over weidse Wadden aan de ene kant en puur boerenland aan de andere kant. Wie van uitwaaien houdt, komt hier uitstekend aan z'n trekken.

Texelerdijk & Mokbaai

Tot slot wandel je nog een mooi stuk over de smalle Texelerdijk. Toen de aangrenzende slibben en schorren nog niet drooggelegd waren, moest dit dijkje in z'n eentje het water keren. Respect! In een weidse slinger loop je door de mooie duinen van de Mokbaai naar de Veerhaven. Officieel moet je als uitsmijter nog vanaf de veerpont naar het station van Den Helder lopen. Ongetwijfeld leuk, maar na al die kilometers heb ik zoiets van: Dikke Doei!