Prachtige wandeling door het Noordhollands Duinreservaat met uitzichten over on-Nederlands landschap. Je komt langs duinakkertjes waar de mens al eeuwen gewassen verbouwt. Kleurrijke bollenvelden zorgen voor extra afwisseling. Het idyllische Egmond aan den Hoef biedt historie en horeca.
Soms maak je een wandeling die alles in zich heeft wat een wandelaar zich maar kan wensen. Dit is er zo eentje. Bewaar hem voor een zonovergoten dag. En kies bij voorkeur de lente, als de bloembollen asociaal mooi staan te bloeien.
Bij startpunt Gasterij Het Woud kun je neerploffen voor koffie en lekkers. Maar wij gaan gelijk de duinen in. En die zijn hier niet alleen mooi, maar ook gelijk flink heuvelachtig. Over een ienieminie zandpaadje ploeteren we voort.
De eerste kilometers scheren langs de binnenrand van de duinen. Af en toe schemert de polder tussen de bomen door. En al snel komen de eerste bollenvelden in zicht. Buiten het seizoen zullen ze niet opvallen. Maar van april tot en met juni staan ze in volle glorie te bloeien. Zo heftig dat het gewoon pijn aan mijn ogen doet.
De prachtige plaatjes buitelen hier over elkaar. Verderop zetten mensen hun auto aan de kant om die ansichten in hun smartphone te vangen. Rond 'De drie Egmonden' (Binnen, Aan den Hoef en Aan Zee) bloeit eigenlijk het hele jaar wel iets. In het voorjaar zijn het narcissen, blauwe druifjes, hyacinten en natuurlijk tulpen. In de zomer bloeien lelies, orchideeën, gladiolen en zonnebloemen.
De bloembollenteelt van Egmond kwam in de 17e eeuw flink op stoom. Vooral de tulpenmanie speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling tot wat nu bekend staat als de Egmondse Bollenstreek.
Wij wandelen verder en komen in Egmond aan den Hoef. Een rustiek duindorpje met een handvol karakteristieke stolpboerderijen plus de bezienswaardige ruïne van het middeleeuwse 'Slot op den Hoef'. Het kasteel werd in de 11de eeuw gebouwd. En vervolgens: verwoest & herbouwd & verwoest & herbouwd & verwoest. Die laatste keer door de Geuzen. Toen hebben ze het maar zo gelaten.
Culinaire tip: vlak na het dorpscentrum van Egmond kom je langs restaurant Smakelijk, waar ze gruwelijk lekkere appeltaart van banketbakkerij Roos serveren.
De dorpelingen die je tegenkomt, worden ook wel Hoevers genoemd. De beroemde Franse filosoof René Descartes ('Ik denk, dus ik ben') heeft hier ook een tijd gewoond. En begin 20ste eeuw streek er een Amerikaanse schilderskolonie neer, met onder meer de kunstenaars Gari Melchers en George Hitchcock, de belangrijkste voorman van de Egmondse School. Zijn schilderij Tulip culture (De tulpentuin, 1889) bracht in 2010 ruim 1,7 miljoen dollar op bij Sotheby's. Schitterend doek.
De filosoof René Descartes had ook een leuke uitspraak over Egmond: “Egmond is een mooie plaats om te wonen, want je vijanden zullen je er niet zoeken, en je vrienden kunnen je er uitstekend vinden.”
Met die wijsheid op zak trekken we verder en nu verandert deze Trage Tocht in een onvervalste duinwandeling door een van de mooiste duingebieden van Nederland. De duinen bij Egmond verschillen van die rond Bergen en Schoorl. Ze zijn opener en 'blonder', en het zand is kalkrijker. Je merkt het aan de vegetatie: veel blauwe zeedistel, duindoorn en dauwbraam. In de vele duinpoelen huizen onder andere de rugstreeppad en verschillende soorten salamanders.
Beroemd is het zeedorpenlandschap waar we nu doorheen lopen. We wandelen over een netwerk van akkertjes die uitgegraven zijn in de duinpannen. Ze zijn zo zanderig dat we ons afvragen of hier überhaupt wel iets groeit.
Mooier en mooier wordt de wandeling. De duinen rijzen hier soms bijna loodrecht uit het landschap op. We klimmen een paar keer naar de spreekwoordelijke blanke top der duinen. Dat maakt de tocht over mulle zandpaadjes er niet lichter op. Maar de extra rek in onze kuiten nemen we graag op de koop toe.
Dan volgen we kilometerslang een zandig paadje tussen duinmeertjes en hoge toppen. Wilde paarden steken decoratief af tegen azuurblauwe hemel. Aan de meertjes rusten Schotse Hooglanders uit. Waarvan is me een raadsel, want een razend druk leven hebben ze toch niet. Poetsdoeken worden ze ook wel genoemd. Of ze het daarmee eens zijn, weet ik niet.
Wat is het hier heerlijk rustig, zelfs op deze zonovergoten lentezondag. We steken een 'pas' over en belanden tussen grillig kreupelhout. Even verder zien we Gasterij 't Woud alweer lonken met z'n uitnodigende terras. Superwandeling voor op je bucketlist.
Deze wandeling heb ik langer dan drie jaar geleden gedaan. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.