Deze prachtige Trage Tocht knoopt zeer verschillende Gooise streken op een verrassende manier aan elkaar. Onverharde paadjes nemen je mee over de Bussumerheide en de landgoederen Spanderswoud, Boekesteyn en Schaep en Burgh. Wát een variatie!
In alle gebieden die deze Trage Tocht doorkruist, ben ik veel vaker geweest. Maar nooit heb ik ze allemaal in één tocht bewandeld. Ik besefte ook niet dat landgoed Spanderswoud zo dicht tegen de Bussumerheide aanschurkt. Briljant om ze in één tocht te combineren, omdat ze zo sterk van elkaar verschillen.
Na een kilometertje saaie nieuwbouw ga je de grote Bussumerheide op. Op deze zonnige zondag is die prachtig, maar ook druk. Vooral hondenuitlaters weten de heide goed te vinden. Gelukkig zijn Gooise honden beschaafd. Het zou me zelfs niet verbazen als ze bekakt blaffen.
Die heide is heerlijk uitgestrekt, met donkergroene naaldbossen in de vage verte. Het is wel even doorbuffelen over eindeloze zandpaden. Even loop ik te foeteren op de vermaarde zandpadgarantie waar Trage Tochten het patent op hebben.
Let overigens even op die lange rechte zandpaden. De Bussumerheide telt er zeven. Ze eindigen allemaal bij het Sint Janskerkhof in Laren. Doodwegen worden ze genoemd, omdat ze vanuit de omliggende dorpen naar het kerkhof lopen.
In een wijde boog leidt de Trage Tocht over de heide, die door schapen en koeien in vorm wordt gehouden. Even verderop duikt de wandeling het bos in en ga je ‘Natuurbrug Crailo’ op, met 800 meter de langste natuurbrug ter wereld. Die zorgt ervoor dat Frankwandelt – in het kielzog van ander wild – kan oversteken naar het Spanderswoud.
Zanderij Crailo heet het hier. In 1843 werd die afgegraven voor de aanleg van de aanpalende spoorlijn. Je wandelt door een verrassend gebiedje met kanaaltjes en een riet- en kikkerrijke plas. Die kun je oversteken via een houten vlonderpad, maar de Trage Tocht voert langs de oevers. Charolais runderen houden mij scherp in het oog, en ik hen.
Eén kanaaltje voert je mee naar Spanderswoud, een van de vele buitenplaatsen van ‘s-Gravenland. Die buitenplaatsen noemen ze ook wel de Gooise Lusthoven. Geweldige naam, en ook helemaal passend: dit hele gebied is een lust voor al je zintuigen. Dicht bos, weilanden en prachtige waterpartijen wisselen elkaar af. Hier vind je in de lente vele rododendrons, en in de herfst een overdaad aan paddenstoelen.
De Trage Tocht komt pal langs de monumentale boerderij Stofbergen, waar je een zevenarmige linde kunt bewonderen. Deze sprookjesboom is rond 1700 geplant en werd al in 1783 in een lofdicht beschreven. Draai je je hoofd om, dan kijk je uit over de weilanden met in het midden een onwaarschijnlijk grote eik van 350 jaar oud.
Verderop, op landgoed Boekesteyn, wordt het zo mogelijk nog mooier. Boeke is oud-Hollands voor beuk, en eeuwenoude beuken vind je hier volop. De wandeling gaat langs de rand van een veld waar ontelbare margrieten, korenbloemen en klaprozen zorgen voor een ware kleurenexplosie.
Via restaurant Brambergen van Natuurmonumenten kom je op een volgend landgoed: Schaep en Burgh. Leuke paadjes slingeren door dit park in Engelse landschapsstijl. Op je pad tref je het schitterende landhuis, tal van monumentale bomen en romantische vijvers.
Dan wandel je over de heide van de Fransche Kamp, die z’n naam ontleent aan de 3000 Franse soldaten die hier rond 1672 bivakkeerden in het ‘Fransche kamp’. En dan is de zeer gevarieerde wandelkoek van deze Trage Tocht echt op.
Deze wandeling heb ik langer dan drie jaar geleden gedaan. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
De volgende wandelroutes uit deze gids staan ook op Frankwandelt, volgens het bekende recept: een verhaaltje gelardeerd met foto’s.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.