Leuke, gevarieerde wandeling, met een hoofdrol voor water en groen. Je wandelt over het hippe Westergasfabriekterrein, door het Westerpark en de wildernis van natuurgebied De Bretten. Maar ook multiculti-wijken Geuzenveld en Bos en Lommer staan op het program. Die blijken veel leuker en groener dan gedacht.
Officieel startpunt is station Amsterdam Sloterdijk, maar ik parkeer mijn stalen ros op het terrein van de Westergasfabriek. Op deze Hemelvaartsdag middenin coronatijd is het hier aardig druk. Jongeren werken zich hier in het zweet in plaats van in de sportschool, flaneren rond romantische vijvers, aanbidden de zon op grasveldjes.
De Trage Tocht zoekt de groene plekken op van het voormalige fabrieksterrein. Zoals de volmaakt ronde, rietgekraagde vijvers rond de fascinerende gashouders. Tussen de waterlelies dobbert een schattige meerkoetfamilie. Over onverharde paadjes (het kán in Amsterdam!) wandel ik langs een klaterend beekje (!) met een watervalletje (!).
Verderop gaat de wandeling over zanderige paadjes langs Tuinpark Nut & Genoegen met zicht op velden en het beroemde café-restaurant Amsterdam. Een boerderij in het groen zorgt voor een landelijke sfeer.
Dan komt iets bijzonders op m’n pad: het oude dijkdorpje Sloterdijk, dat een heerlijke rust uitstraalt met dijkhuisjes, de Petruskerk uit 1663 en een begraafplaats. In mijn jeugd stapte je pal achter het dorp, op het oude station Sloterdijk, op de trein naar Zandvoort. Een weemoedig gevoel overvalt me.
Voorbij het nieuwe station Sloterdijk wandel ik over graspaden langs de Haarlemmertrekvaart. Op een bordje lees ik dat dit het voormalige jaagpad tussen Amsterdam en Haarlem is, waar paarden schuiten met goederen vervoerden tussen beide steden. Nu vervoer ik een goed humeur, want het is een prachtig paadje dwars door het ruige groen.
Nog meer jungle vind ik even verderop in natuurgebied De Bretten, genoemd naar een oude herberg en tapperij uit 1635. Die moest wijken voor de aanleg van de eerste spoorlijn van Nederland. Op 20 september 1839 vertrok locomotief De Arend met een sleep van 9 rijtuigen vanaf het Amsterdamse station d’Eenhonderd Roe, waar hij een half uur later in Haarlem muzikaal werd onthaald.
De route voert over het voormalige treintracé in een gebied dat bekendstaat als de laatste stadswildernis van Amsterdam. In de mooie natuurdocumentaire Amsterdam Wildlife zie je vechtende vossen in de ochtendlijke uren in De Bretten. Nu heerst er een gemoedelijke sfeer.
De wandeling gaat door veenweidegebieden, langs moerassen en kreken. Pal onder de rook van Amsterdamse industrie en woonwijken leven hier dieren als waterspitsmuis en rugstreeppad. Bunzing, vos en hermelijn hokken samen met Schotse hooglanders en Hollandse landgeiten. Roerdomp, buizerd, koekoek en bruine kiekendief komen er graag.
Dan moet ik even heel steil omhoog over een aarden paadje. Als het nat en glad is, wordt het handen-en-voetenwerk. Maar zonder kleerscheuren wandel ik even later over een soort bergpaadje. Het zou zomaar een pad in de Ardennen of de Vogezen kunnen zijn. Inclusief rotsen en boomwortels waar je je nek over breekt. Even verderop daal ik even steil weer af.
Verderop vertelt een bordje me dat dit een ‘puinstortheuvel’ is, met puin, beton en asfalt afkomstig van gebouwen uit de buurt van het Waterlooplein. Daar werd in de jaren 70 van de vorige eeuw de metro aangelegd. Weg idyllische gevoel, maar leuk blijft het.
De Trage Tocht steekt de drukke provinciale weg over en voert me stadsdeel Geuzenveld binnen. In mijn jeugd was dit een buurt waar ik niet graag kwam: sombere hoogbouw, saaie straten, niets te beleven. En deels klopt dat nog steeds. Maar nu kom ik ook langs mooie grachten en groene kades waar uitgelaten jongeren, zwanen en ganzen het zichtbaar naar hun zin hebben.
Nog meer groen voor ogen krijg ik in het Erasmuspark. Ook dit herinner ik me als een smerig, deprimerend park. Nu is het schoon, zorgen bezoekers uit alle culturen voor een vrolijke sfeer. En wandel ik door een prachtig bloemrijk plantsoen, waar mensen op bankjes zitten te mijmeren onder schaduwrijke blauwe regen. ‘The Miracle Garden’ heet deze bloementuin, ontworpen door de Amsterdamse beeldend kunstenaar Elspeth Diederix.
De tocht vervolgt langs een hele serie kanalen en grachten, met veel bootvertier en waterplezier. Langs mooie kades wandel ik en bij Houthandel G. van der Bijl passeer ik een parmantig oud molentje midden tussen de nieuwbouw.
De oude fabrieksgebouwen van het Westergasfabriek komen weer in zicht. Let nog even op een bijzonder schattig gebouwtje: De Windketel, een industrieel monument uit 1897 dat ooit onderdeel was van waterleidingbedrijf Amsterdam.
De Windketel huisvest nu een appartement, dat duurzaam is verbouwd en is ingericht met meubels van bekende Nederlandse ontwerpers als Eek, Gispen, Premsela. Je kunt het appartement huren (minimaal drie dagen). Voor niet-Amsterdammers is dat een ideaal uitgangspunt voor deze prachtige Trage Tocht.
Deze wandeling heb ik langer dan drie jaar geleden gedaan. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
De volgende wandelroutes uit deze gids staan ook op Frankwandelt, volgens het bekende recept: een verhaaltje gelardeerd met foto’s.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.