Update juli 2021

Van een wandelaar kreeg ik de melding dat de Oranjesluizen al enige tijd afgesloten zijn voor voetgangers. Je kunt eenvoudig omlopen via de Schellingwouderbrug. Wel is de tocht dan ongeveer twee kilometer langer. Volgens diezelfde wandelaar is dat omweggetje "geen straf, best een leuk stukje".

Juichende review

Door de juichende review van Jolieke op Wandelzoekpagina werd ik op het juiste been gezet. Zij schrijft: “Super mooie wandeling, erg leuk om Amsterdam een keer van een andere kant te bekijken en ervaren. Ook heerlijk geluncht bij de Oceaan in Zeeburg, echt een aanrader.”

Moderne architectuur

Als geboren en getogen Amsterdammer scheert de route zo ongeveer langs m’n huis. Toch neemt hij me mee naar plekken waar ik nog niet eerder ben geweest. En natuurlijk ook langs vele bekende hoogtepunten van dit deel van de stad, dat grossiert in moderne architectuur.

Goed bereikbaar: Noord-Zuid-lijn

De wandeling start bij het gloednieuwe metrostation Noorderpark, en is daarmee supermakkelijk te bereiken met de Noord-Zuid-lijn vanaf Amsterdam CS. Zelf begin ik bij het Instituut voor Sociale Geschiedenis, simpelweg omdat dit vlak bij m’n huis is. Daar brengen een paar honderd stappen me middenin het Oostelijk Havengebied.

Lange vingers & hippe wijken

Deze havens zijn in de 19e eeuw aangeplempt in het IJ. De grondvorm van dit gebied, weet ik uit de leuke gids ‘De mooiste Vinex-wandelingen’: lange vingers die diep het water insteken. En op die lange vingers zijn de laatste jaren hippe nieuwbouwwijken verrezen. De Trage Tocht zoekt de havenkades op, met mooie woonschepen in alle soorten en maten. Al wandelend is het ruime sop van het IJ nooit ver weg.

Veerpontje naar Amsterdam-Noord

Dat sop vaar ik met het veerpontje over naar Amsterdam-Noord. Een aardig watertochtje, dat me in de Vogelbuurt brengt, een karakteristieke volkswijk met kleine huisjes. Hier vind je nog mannen in blauwe overall die op zondag onder hun auto liggen te sleutelen. Jongens die langsknetteren op opgevoerde brommertjes. En als Nederland het weer eens goed doet op een WK, kleuren de straten hier knaloranje.

Nieuwendammerdijk

Na wat omtrekkende bewegingen door het niet overdreven interessante Vliegenbos (weinig vliegen, veel honden) stap ik een prachtige ansichtkaart binnen: de Nieuwendammerdijk, een van de mooiste straatjes van Amsterdam en omstreken.

Dorpse sfeer

Ben je er nog nooit geweest, dan kijk je je ogen uit. Mooi gerenoveerde houten huisjes staan schouder aan schouder langs een beklinkerde dijk. Wát een rust, en wát een heerlijke dorpse sfeer.

Voelen dat je leeft

En dat is sowieso een pré aan deze hele wandeling: je wandelt weliswaar door Amsterdam, maar vermijdt de toeristische drukte waar grote delen van de hoofdstad onder zuchten. Hier is het nog heerlijk stil, met genoeg licht en lucht om te voelen dat je leeft.

Kapiteinshemel

Mooiste stukje op deze dijk is ongetwijfeld ‘de Kapiteinshemel’, vlakbij het sympathieke café Het Sluisje. Een bijzonder rijtje huizen die in de 17e eeuw werden gebouwd door kapitaalkrachtige kapiteins. De kapiteins hadden aan twee kanten mooi uitzicht. Aan de ene kant over het IJ, aan de andere kant over de haven van Nieuwendam.

Waanzinnige wolkenpartijen

Aan het einde van dit mooie dijkje krijg je al snel weer het IJ in het vizier. Heb je geluk, en dat had ik, dan tref je waanzinnige wolkenpartijen boven het weidse water. Met in de verte de eilanden van het Oostelijk Havengebied als schilderachtige skyline. Amsterdam, wat ben je mooi!

120.000 schepen per jaar

Dan volgt een vieze-voeten-pad langs het IJ. Waarbij ik mezelf twee keer een sloot moet overzetten met grappige trekpontjes. De Oranjesluizen komen in zicht. Ik ben altijd bang dat ze gesloten zijn of dat ik urenlang moet wachten omdat de sluisdeuren openstaan (is me allebei een keer overkomen). Hier worden boten ‘geschut’ in een van de schutkolken voordat ze de stad in- of juist uitvaren. Jaarlijks passeren zo’n 120.000 schepen de sluizen.

Fort Knox

Nu is het rustig en schiet ik ongeschut door de sluizen. Om vervolgens in een non-descript gebiedje te belanden waar vrije jongens de dienst uitmaken. Een rommelig bedrijventerreintje, een verlaten asielzoekerscentrum, een gek bouwwerkje waar ‘Fort Knox’ op staat, valse herdershonden die gelukkig achter een hek hun keel schor blaffen. “Gekke plek”, zou m’n oma zaliger zeggen.

Proeflokaal ‘t Nieuwe Diep

Het donker zit me op de hielen als ik nog een traject door het Flevopark moet doen. Waarbij ik op de stille paden schrik van duistere types die schrikken van mij. Wel kom ik daar nog langs een bijzonder café: Distilleerderij & Proeflokaal ‘t Nieuwe Diep, gevestigd in een prachtig oud gemaal uit 1880. Daar moet ik nog eens een lekker biertje gaan pakken als ik deze zeer leuke wandeling in de herhaling gooi.