Bijzonder leuke en gevarieerde architectuurwandeling door de levendige Amsterdamse Houthavens en het hippe gebied rond de Westergasfabriek. Ook de Spaarndammerbuurt met het monumentale gebouw ‘Het Schip’ staat op het program.
Deze stadswandeling telt 13 kilometer. Een wandelklus die je in 2.5 uur kunt klaren. Mijn advies: doe dat niet. Neem de tijd voor deze rondwandeling, want er is zo ongelofelijk veel te zien en te genieten dat je er gerust een dag volle dag mee zoet kan zijn.
Vanaf Amsterdam CS wandel je van oud naar nieuw, waarbij architectuur en stedenbouw je leidraad zijn. Op het station voert deze Trage Tocht je door de drukke, gloednieuwe galerij aan de IJ-zijde, met mooi zicht op het het water aan de ene kant en een keur aan winkels aan de andere kant. En daartussen een menigte aan jakkerende reizigers die je moet zien te ontwijken.
Die drukte hou je al snel voor gezien en je koerst af op de Westelijke Eilanden. Als geboren en getogen Amsterdammer kom ik eigenlijk bijzonder weinig in dit gebied. Onterecht, want het heeft een heerlijke, geheel eigen sfeer. Hier op het Prinseneiland zou je die het beste kunnen omschrijven als gemoedelijk, bijna dorps. Je wandelt langs pakhuizen, steekt via oude ophaalbrugjes mooie grachten over. En komt onderweg bijna geen sterveling tegen.
Wat een genot! Terwijl de Amsterdamse binnenstad onder de voet gelopen wordt door toeristen en je je adem geregeld moet inhouden vanwege alle hash-walmen, vind je hier nog rust en ruimte. De spaarzame mensen die ik hier tegenkom groeten me zelfs. Zou het komen door de grote smile op m’n gezicht omdat ik de wandeling zo leuk vind?
Verderop wandel ik via het Westerpark het terrein van de Westergasfabriek op, waar weer een andere sfeer heerst. Die is ook gemoedelijk, maar tegelijk heel hip & happening. Hier zetelen allerlei creatieve bedrijfjes en bewonderen hipsters elkaars staartjes in koffietentjes. Of val ik nu door de mand en zijn dit hang-outs waar ze bezig zijn aan een deep dive in een customer journey?
Dromend hoe ik Frankwandelt ook wat meer hip & happening kan maken – een staartje? een baardje? – wandel ik verder op m’n degelijke vibramzolen. In het Westerpark kom ik langs twee voormalige gashouders, die zijn omgevormd tot volmaakt ronde vijvers waarin eendjes en nogal wat waterlelies drijven. Bijzonder leuk, ook al voel ik geen behoefte aan een deep dive.
Heel anders wordt het als de tocht me onder het spoor doorvoert naar de Spaarndammerbuurt. Vroeger woonde ik op een steenworp afstand in de Staatsliedenbuurt, maar ik ging nooit de grens over. De Spaardammerbuurt was vroeger een beetje aggenebbisj: een armoedige, rommelige wijk. Wat dat betreft is er weinig veranderd, merk ik als ik uitwijk voor een man met een dikke buik, een tattoo-sleeve en twee chagrijnige pittbulls, die ongetwijfeld “helemaal niets doen”.
Gelukkig voert de tocht hier langs iets bijzonders: Het Schip, een van de hoogtepunten van de bouwstijl die Amsterdamse School wordt genoemd. Neem vooral de tijd om deze fonkelende parel aan alle kanten te bewonderen. Het heeft inderdaad iets van een gigantisch schip, maar dan wel eentje die uitbundig en fantasierijk als een drama queen is uitgedost. Het Schip heeft ook een interessant museum aan boord, dat uiteraard is gewijd aan de Amsterdamse School.
Dan ga ik weer een grens over en trekt de Trage Tocht de Houthavens in. Het contrast met de wat benauwende Spaarndammerbuurt kan niet groter zijn. Hier ademt alles ruimte en vernieuwende bedrijvigheid.
In de Minervahaven maken houthandels geleidelijk plaats voor allerlei start-ups en hippe bedrijven als United Studio’s Mediahaven en Calvin Klein. Ook het grote Theater Amsterdam vind je hier. De Voedselbank schurkt aan tegen Brandt & Levie Worstmakers.
Aan de andere van de Minervahaven kijk je over het weidse IJ uit op ook al zo’n creatieve pleisterplaats: de NDSM-werf in Amsterdam-Noord. Op de kade vind je moderne, bijna futuristische architectuur. Veel glaswerk gecombineerd met strakke lijnen en soms juist fantasierijke vormen. Ik kijk m’n ogen uit, ondertussen uitwijkend voor langs zoevende elektrische wagentjes.
Loop aan het eind van de Minervahaven zeker even over de Haparandadam. Aan het eind vind je het markante REM-eiland waar in 1964 piratenzender TV Noordzee haar illegale uitzendingen verzorgde. Het uitzicht is geweldig. Gigantische schepen schuiven onverstoorbaar langs over het brede IJ. In de verte schemeren Amsterdam Tower en Eye filmtheater. Alles leeft en kolkt en bruist hier, en vanzelf ga ook ik bruisen. Gekker moet het niet worden!
En dat wordt het ook niet. Door autoluwe straten met fonkelnieuwe woningbouw, overdadig veel bakfietsmoeders en gelukkig spelende blonde kindertjes hop ik van eiland naar eiland op weg naar een kostelijk toetje: de Silodam.
Aan het einde van de lange kade van de Silodam zijn de voormalige graansilo's omgebouwd tot markante appartementencomplexen. Eén ervan torent als een groot schip op poten hoog boven het water, terwijl het IJ eronderdoor klotst. Mooi gezicht.
Via het Westerdok kom je nog door het IJDock, een aangeplempt schiereiland in het IJ. Hier vind je een keur aan opvallende gebouwen, waaronder het nieuwe Paleis van Justitie. Een van de gebouwen heeft een scheermesscherpe hoek waaraan je je bijna zou kunnen snijden. Inmiddels zit ik zo vol met indrukken dat ik eigenlijk niets meer opneem. Deze schitterende tocht ga ik zeker herhalen!
Deze wandeling heb ik langer dan drie jaar geleden gedaan. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.