Magere Brug & Amstel

De Dam is het officiële startpunt, maar wij trappen af bij de Magere Brug. Een hoogtepunt op zich, met z’n weidse zicht over de Amstel. Theater Carré en museum Hermitage zijn beide een bezoek waard. En aan de voet van de Magere Brug kun je buiten lockdown-tijden vanaf een zonnig terras uitstekend mensen kijken.

Spinoza & Puccini Bomboni

We wandelen de Amstel af, een brede rivier die vlak voorbij de Stopera abrupt stukloopt op de Wallen. Wijsgeer Spinoza denkt er het zijne van. Via een serie lekkere straatjes – langs de tongstrelende bonbons van Puccini Bomboni – koersen we aan op de Dam. Hier vind je de welbekende eye catchers: monument, Bijenkorf, paleis en duiven, heel veel duiven.

Kleinste huis van Amsterdam

Routemakers Gijs & Floor schieten de Damstraat in, en wij volgen langs een eindeloze serie souvenirwinkeltjes, cafés en eettentjes die vooral bij toeristen in trek zijn. Toch tref je ook hier bezienswaardigheden, zoals het kleinste woonhuis van Amsterdam en een aantal prachtige gevelstenen. De historie van deze straat is rijk, maar soms pijnlijk, schrijven Gijs & Floor. Met kloosters, handel en wetenschap, maar ook prostitutie en drugshandel.

Rembrandthuis & snelweg

Je wandelt langs de Zuiderkerk de Joodse Buurt binnen, waar de historie niet minder rijk en pijnlijk is, met de deportatie van joodse inwoners als dieptepunt. Rembrandt van Rijn woonde in deze echte Amsterdamse volksbuurt, in een pand dat nu het Rembrandthuis herbergt. Ongelofelijk dat plannenmakers de Jodenbreestraat vroeger tot snelweg wilden omtoveren.

Gebroken spiegels

Rust en groen vinden we verderop in het Wertheimpark. Let op de bomen, er staan liefst vijf monumentale exemplaren, waaronder een Kaukasische vleugelnoot uit 1860. Verderop vind je het Auschwitzmonument, sinds 1993 een gezichtsbepalend onderdeel van het park. 'Gebroken spiegels' heet het en als je het ziet snap je waarom.

Mooiste straat van Amsterdam

Om de hoek wandelen we de Henri Polaklaan in, die volgens Gijs & Floor vaak is uitgeroepen tot mooiste straat van Amsterdam. Een mooi straatje is het zeker, met blikvangers zoals de Burcht van Berlage, die tegelijk met de Beurs aan het Damrak is ontworpen in 1899. Kijk goed naar alle details van het gebouw, waaronder de diamant in het torenraam. Die verwijst naar de Diamantbewerkersbond die dit pand heeft laten bouwen.

Brouwerij Het IJ

De wandeling vervolgt door de Plantagebuurt met z’n oude pakhuizen en dierentuin Artis. Voorbij de molen van Brouwerij Het IJ – de hoogste molen van Nederland – wandel je het echte Amsterdam Oost binnen. Volgens Gijs & Floor “het stadsdeel van het vieren maar ook het bevechten van diversiteit”. Met monumenten en activiteiten die herinneren aan het slavernijverleden en de vrijheid van meningsuiting.

Rafelrandjes van de stad

Verderop verandert de wandeling van karakter, want op het Zeeburgerpad overvalt je het gevoel dat je de stad uitloopt. Een rommelig weggetje met allerhande bedrijfjes, pakhuizen en woonboten. Een van die gekke rafelrandjes die Amsterdam nog rijk is. Nieuwbouw snoept steeds meer van dat soort plekken op, tot onze spijt. Ook het Zeeburgerpad gaat straks op de schop.

Herberg & Camping Zeeburg

Over de restanten van een eeuwenoude zeedijk die de toenmalige Zuiderzee moest keren, bereik je het Amsterdam-Rijnkanaal. Bij Herberg Zeeburg, waar ooit paardenrennen werden georganiseerd, staat nu een halfpipe waar skaters hun kunsten vertonen. We steken het brede kanaal over en belanden in alweer een gek gebiedje met jachthavens en de roemruchte camping Zeeburg, in de jaren zeventig van de vorige eeuw een vrijplaats voor hippies uit alle windstreken.

Diemerpark

Nu wandelen we echt in landelijk gebied, al zijn wegen, bruggen, elektriciteitsmasten en spoorlijnen nooit ver weg. We schampen het Diemerpark, ooit een van de meest vervuilde gebieden van Nederland. De gemeente heeft het ingepakt met een strik eromheen: nu is het een natuurgebied met rijke flora en fauna. Er zijn vossen, reeën, ringslangen en boommarters gespot.

Langste fiets/voetgangersbrug van NL

We steken het Amsterdam-Rijnkanaal over via de Nescio-brug, met 780 meter de langste fiets- en voetgangersbrug van Nederland. Genoemd naar de schrijver Nescio omdat hij graag met vrienden – Titaantjes! – over de Diemerzeedijk wandelde. In de volksmond heet hij ook wel ‘De Palingbrug’, omdat hij over het water kronkelt.

Waar ze je appjes opslaan

Een merkwaardig woonwijkje onder de rook van de snelweg brengt ons bij het ongenaakbare Data Center Equinix AM3/AM4 – waar al je lollige appjes, scherpe tweets en digitale geheimen liggen opgeslagen. Dan verandert het decor opnieuw: we wandelen de drukke Indische Buurt binnen, en even later het Oosterpark, een prachtig park van bescheiden afmetingen.

Slavernijmonument

Op een mooie zomerse dag ontploft het park bijna van alle buurtgenoten die hier komen picknicken, joggen, flaneren, voetballen en musiceren. Maar op deze januaridag gaat het regenen en trekt de kou in onze botten. Je vergeeft ons vast dat we niet stilstaan bij het slavernijmonument en De Schreeuw – een monument ter nagedachtenis aan de moord op Theo van Gogh. Ook de Lourdesgrot met Mariabeeld in de kloostertuin bij het fameuze Hotel Arena lopen we mis, opgejaagd door de regen.

Cirkelvormig badhuis

In plaats van die koude douche hadden we graag warm gebadderd in het badhuis op het Boerhaveplein. Prachtig ontworpen door Arend Jan Westerman in Amsterdamse School-stijl, en het eerste cirkelvormige, vrijstaande badhuis van Nederland. De superlatieven zijn vandaag in de aanbieding. Een bad kun je hier trouwens al lang niet meer nemen, vanaf 1985 is het een theater.

Dan komt de Amstel alweer in zicht, met fonkelende lichtjes want deze winterdag dooft langzaam uit.