Villaatje kiezen

Ex-collega Maarten en ik starten bij station Santpoort-Zuid, wat deze 13 kilometer lange paaltjeswandeling verlengt tot 16 kilometer. Die extra kilometers zijn geen straf: we wandelen door Duinlustpark, waar we moeilijk een keuze kunnen maken uit de imposante villa’s mocht het Staatslot ons gunstig gezind zijn. Kom je met de auto, dan kun je die kwijt op het forse parkeerterrein bij ingang Bleek en Berg.

17de eeuwse blekerijen

Bij Bleek en Berg pakken we de rode route op, een van de drie paaltjeswandelingen die hier starten. De naam Bleek en Berg herinnert aan de 17de eeuwse blekerijen. Waar je nu hockeyvelden ziet liggen, aan de rand van de duinen, bevond zich destijds een blekersbedrijf. Grote lappen linnen lagen hier te bleken op het gras. Met helder duinwater spoelden de blekers de stof.

Duik in de Oosterplas

Glashelder duinwater vinden we bij de Oosterplas, het eerste van vele duinmeertjes die we vandaag passeren. Een idyllisch meertje, ingesloten door bossen en met diverse zandstrandjes. In de zomer wordt hier flink gebadderd. Nu, aan het eind van de winter, is het water veel te koud.

Fraaie uitzichten

We lopen pal langs de plas en slaan bij een zandstrandje een klein duinpad in. De rode paaltjes laten ons flink klimmen door mul zand, maar even verder wacht onze beloning: uitzichten over het golvende duingebied. In de verte ontwaren we naaldbossen die begin 20e eeuw zijn aangeplant door werklozen in een werkverschaffingsproject. De bomen gebruikten ze onder meer als stuthout voor Limburgse mijnen.

Duinen voor onszelf

Dan volgt een tocht door het weidse duinlandschap waar de Kennemerduinen geliefd om zijn. Slingerende schelpenpaadjes wisselen af met mulle zandpaadjes. Klimmen met dalen. Open terrein met bossen. Een constante zijn de rode paaltjes die je de weg wijzen. En die je goed in de gaten moet houden, want je mist er zo eentje. Op deze mooie vrijdag is het hier opvallend rustig: we zien vrijwel geen andere wandelaars en hebben de duinen voor onszelf.

Vogelrijk Vogelmeer

Meer volk komen we tegen bij het Vogelmeer, het grootste duinmeer van de Kennemerduinen. Hier kun je vele watervogels spotten. Van dodaars tot brilduikers, van geoorde futen tot krakeenden, van blauwe kiekendieven tot grote zaagbekken. Op Waarneming.nl zijn ruim 40.000 waarnemingen van dieren gemeld. Vooral vogels, maar ook vossen en reeën, en zelfs een bunzing. Zelf zien we vlak bij het Vogelmeer een damhert grazen, terwijl hij ons met een half oog in het snotje houdt.

Schotse Hooglanders

Even is het spannend: Schotse Hooglanders versperren het pad. En hoe gemoedelijk ze er ook uitzien, je kunt maar beter afstand bewaren. Een volwassen stier kan 800 kilo wegen. Goedzak of niet, daar wil je liever niet onder belanden. De vraag is alleen: hoe hou je afstand als ze op je pad staan? Door de prikkende struiken maken Maarten en ik een eerbiedwaardige omweg.

Nuttige dieren

Deze grote grazers, maar ook de Konikspaarden en de Shetland pony’s die we verderop zien grazen, zorgen ervoor dat de duinen niet dichtgroeien en trappen ook de bodem open. Daardoor groeien er weer kleurige mossen, kruiden en bloemen die anders geen kans zouden krijgen.

Aalscholvers en oeverzwaluwen

We kijken al wandelend uit over het langgerekte meer, dat er fraai bijligt tussen de hoge duinen. Op een eilandje heerst een kolonie aalscholvers. En aan de overkant is een steile oever waar oeverzwaluwen bivakkeren. Het meer ziet eruit alsof het er al sinds een verre ijstijd ligt. Maar laat je niet bedotten: het is in 1952 gegraven voor de recreatie. Het zand konden ze goed gebruiken voor wegenaanleg en woningbouw.

Bruid van Haarlem

We slaan af en het klimmen begint weer. Het paadje kronkelt door een duingebied dat luistert naar de naam Bruid van Haarlem. Heeft niets met trouwerijen te maken: het is vernoemd naar het wilgenroosje, waarvan de zaadpluizen doen denken aan een bruidssluier.

Strandtent Parnassia

We passeren een laarzenpad dat je alleen met lieslaarzen kunt bewandelen en komen bij strandtent Parnassia. Vanaf het riante terras kijk je mooi uit over strand en zee. Maar wij kiezen het weidse strand voor een half kilometertje.

Over een zandduin

Veel te snel zwaaien we het strand gedag. Een steil zandduin dicteert het ritme ‘twee stappen omhoog, één naar beneden’. Hijgend duikelen we over het duinrandje. En door heel rustige duinen wandelen we via een even mooi traject weer richting ingang Bleek en Berg. Waarbij we hier en daar een omweg moeten nemen omdat het pad ondergelopen is of een omgevallen boom de weg verspert. Een wandeling om vrolijk van te worden.