Deze NS-wandeling door Duin en Kruidberg, Midden-Herenduin en de Kennemerduinen is een klassieker. Al ruim 25 jaar loop ik hem regelmatig. De wandelroute combineert een pracht van een duingebied met de geneugten van het strand. Een pittige wandeling, vooral vanwege de zanderige klimmetjes (mét uitzicht).
Het aardige van deze NS-wandeling is de variatie aan landschappen: prachtige bossen, mooie en hoge duinen en een breed strand. De wandeling verveelt daardoor geen moment. Elke keer ontdek ik weer nieuwe heerlijkheden.
Je komt op deze tocht langs bunkers uit de Tweede Wereldoorlog, die zich nu nuttig maken als slaapvertrek van vleermuizen. Let ook even op de verstilde gracht, een zogeheten tankgracht uit de Tweede Wereldoorlog. Van een vogelaar hoorde ik dat hier ook ijsvogels zitten.
Je wandelt over imposante kastanje- en beukenlanen die de historie van Duin en Kruidberg verklappen. Ooit werd het voormalige landgoed bewoond door rijke kooplui. Nu heeft de natuur er weer bezit van genomen.
Zo leveren de bomenlanen en bermen in het voorjaar een bloemenzee op van stinsenplanten: een groep planten die alleen voorkomt op oude landgoederen, boerenhoven, pastorietuinen, voormalige stadswallen en dergelijke. Maar ook in de winter zijn de duinen schitterend.
Pony's, Schotse hooglanders en tegenwoordig ook schapen begrazen het voormalige landgoed Midden Herenduin. Met hun gegraas en geknabbel brengen ze langs vaste tredpaadjes dynamiek in het gebied. De hoeven maken het zand los en dat kan het begin zijn van een verstuivingsplek. Sommige planten profiteren hiervan.
In de zomer ziet het Midden-Herenduin paars van het slangekruid. Ook het gele duinkruiskruid is talrijk. De dodaars broedt hier en in de winter heb je kans een ijsvogel te spotten. Je komt langs een meertje met vogelkijkhut ‘Ruuds vergezicht’ die je via een modderig paadje bereikt. Geen idee wie Ruud is, maar je ziet lekker veel vogels.
Anno 2021 is de grondwaterstand dusdanig gestegen dat het gebied vóór strandopgang Kattendel niet meer toegankelijk is. De route wordt omgeleid via het Sint Hubertuspad, een smal paadje gemarkeerd met kleurloze paaltjes. Een flinke verbetering wat mij betreft: het is het mooiste paadje in dit duingebied. Met aan het eind een bankje met geweldige uitzichten.
Na een flink stuk door de duinen kom je langs spiegelgladde meertjes – ondergelopen duinvalleien die brutaal bezit hebben genomen van fiets- en wandelpaden.
Dan klim je door rul zand naar de strandopgang. Door de weidse openheid van strand en zee verandert het karakter van de wandeling opeens radicaal. Je kijkt zowel richting Zandvoort als richting de Hoogovens in IJmuiden.
Het strand is rond strandopgang Kattendel nog lekker rustig. Dat komt doordat je er niet met auto of trein kunt komen, maar aangewezen bent op wandelen of fietsen. Het eerste stuk is overigens naaktstrand.
Een hele kolonie drieteenstrandlopers snelt langs de branding op zoek naar lekkere snacks. Grappig gezicht. Richting strandtent Parnassia wordt het drukker met badgasten, hondenuitlaters en vliegeraars. Dat Parnassia is een lekkere plek om even iets te nuttigen. Bij mooi weer kun je op het terras van het uitzicht op de zee genieten. Zonnige zondagen kunnen erg druk zijn.
Na al die openheid van strand en zee voelen de Kennemerduinen richting Overveen plots stil en intiem. Dit duingebied heeft weer een andere karakter dan de duinen vóór Parnassia.
Na een traject over het fietspad schiet je een zanderig éénpersoons paadje in. Verderop leidt een trap naar een duintop waar je van weids uitzicht geniet. Je kijkt uit over de ‘Bruid van Haarlem’. Dit duingebied is vernoemd naar het wilgenroosje, waarvan de zaadpluizen doen denken aan een bruidsluier.
Dit duin is zo bijzonder dat het tot ‘aardkundig monument’ is gebombardeerd, waardoor het extra beschermde status heeft gekregen. In 2003 is dit u-vormige duin aan de windkant ontdaan van alle begroeiing. Hierdoor krijgt de wind weer greep op het kale zand. Het stuivende duin ‘wandelt’ met de wind mee, en verplaatst zich tot vijf meter per jaar.
Je daalt via een golvend paadje af naar het het idyllische Vogelmeer, een eldorado voor vogels en vogelaars. Met z’n twee woest begroeide eilandjes is het een van de mooiste duinmeertjes die ik ken. Het oogt alsof het daar al ligt sinds de laatste ijstijd. Niets is minder waar: het is in de jaren vijftig van de vorige eeuw gegraven.
Op de zanderige oevers broeden onder andere grauwe ganzen, kieviten, kleine plevieren en drie soorten futen. Het ijsvogeltje en de roerdomp worden er regelmatig gesignaleerd in de oevervegetatie. ’s Winters is het Vogelmeer geliefd bij doortrekkers als tafel- en kuifeenden.
Dan knoop je het ene zandpad aan het andere. Je stijgt en daalt door de binnenduinen met een afwisseling van dennenbos, hoge duinen en windstille valleien. Veel te snel komt bezoekerscentrum De Kennemerduinen in zicht, het einde van deze mooie wandeling. Wandel je door naar station Overveen, verlustig je dan zeker aan de prachtige villa’s die je vlak voor het station tegenkomt.
Hieronder vind je de meest recente foto’s van deze wandeling. Wil je meer foto’s van deze wandeling bekijken? Ga dan naar mijn pagina met foto’s van deze wandeling in andere jaargetijden.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.