Rommelig gebied

Het liefst loop ik alleen maar supermooie routes door adembenemende natuur. Maar sommige routes zullen er niet snel vandoor gaan met de schoonheidsprijs. De NS-wandeling Helderse Duinen is er zo eentje. Je loopt grotendeels door een rommelig gebied. En als het om je heen al mooi is, dan nog wordt je uitzicht danig verpest door lelijke gebouwen, wegen en andere horizonvervuiling.

Afwisselende tocht

Toch beleef ik vandaag plezier aan deze wandeling die de NS in 2019 aan z’n collectie heeft toegevoegd. Reden is dat hij nogal wat afwisseling biedt. En het traject langs de kust is zonder meer leuk, al veegt de straffe wind me bijna van de dijk.

Kunstproject De Nollen

Je start bij het wat deprimerende station van Den Helder-Zuid en loopt direct een kunstwerk binnen, dat luistert naar de naam De Nollen. In dit gebied kwamen van nature al ‘nollen’ voor: door wind en water opgeworpen duintjes. Kunstenaar Rudi van de Wint voegde kunstwerken toe. Gigantische beeldhouwwerken, maar ook schilderwerken en bouwkunst. Kunstproject De Nollen kreeg zoveel aandacht dat toenmalig koningin Beatrix een privé-bezoek bracht.

Helderse & Donkere Duinen

Na omzwervingen over niet al te spannende bedrijventerreinen en nieuwbouwwijken beland je in de Helderse Duinen, een combinatie van bossen, lage duinen en heldere meertjes. Je wandelt over slingerpaadjes door de Donkere Duinen, die vandaag met dat grauwe weer extra donker zijn. Deze duinen hebben trouwens deels de beschermde Natura 2000-status, al zijn ze een stuk minder fraai dan bijvoorbeeld de duinen bij Bergen of Santpoort.

Den Helder: Gibraltar van het Noorden

Dan komt Fort Kijkduin in zicht dat pontificaal op een duintop troont, met uitzicht op de eindeloze zee. Het fort is aangelegd door niemand minder dan Napoleon Bonaparte. Die zag dat Den Helder op een bijzonder strategisch punt gelegen was. Om die reden werd Den Helder in die tijd ook wel het ‘Gibraltar van het Noorden’ genoemd.

Wandelen tussen de vissen

Napoleon legde hier rond 1811 een grote marinehaven aan, omgeven door de nodige forten. Niet alleen Fort Kijkduin, maar ook de nabijgelegen forten Erfprins, Dirksz Admiraal en Oostoever, die samen deel uitmaakten van de Stelling van Den Helder. Je kunt Fort Kijkduin bezoeken, evenals het Noordzeeaquarium. Dat is aangelegd in het onderaards gangenstelsel van het fort waardoor je als het ware tussen de vissen wandelt.

Storm aan Zee

Zelf doe ik dat niet. Ik voel me meer als een vis in het water in de aanpalende strandtent Storm aan Zee, waar ze overigens prima zelfgebakken appeltaart serveren. Hier bereid ik me geestelijk voor op een bijzonder winderig traject over de zeedijk.

Vuurtoren Lange Jaap

Want op de dijk, zo merk ik even later, heeft de wind vrij spel. Als het stormt, word je echt van je wandelsokken geblazen. Vandaag worstel ik me door windkracht 7 te midden van krijsende zeemeeuwen. En als beloning krijg ik ver zicht over de grauwe zee. Ook Lange Jaap kijkt hier uit over het klotsende water. Deze vuurtoren is gebouwd in 1877. Met 63 meter is dit de hoogste gesloten gietijzeren vuurtoren ter wereld. Hij heette in de volksmond al snel ‘Lange Jaap’.

Texel en De Razende Bol

Verderop krijg ik waddeneiland Texel in het vizier. Het lijkt op zwemafstand te liggen, maar op m’n gps zie ik dat ik dan toch nog 2.7 kilometer de schoolslag moet beoefenen. Voor Maarten van der Weijden ongetwijfeld een peulenschil, maar ik laat die beker vandaag aan mij voorbijgaan. Links van Texel ligt overigens nog De Razende Bol, de grootste zandplaat van Europa. Een eldorado voor vogels en zeehonden.

Fort Erfprins & Nieuwe Haven

De route voert langs het Napoleontische Fort Erfprins, een van de grootste forten van Nederland. En dan komt Den Helder in zicht op deze afwisselende tocht. Je verlaat de zeedijk en wandelt de bekende Nieuwe Haven op: de grootste marinehaven van Nederland, waar vroeger marineschepen werden gebouwd.

Marinemuseum

Liefhebbers van moderne jachten en historische marineschepen komen hier goed aan hun trekken. Je kunt het Marinemuseum bezoeken, een onderzeeboot van binnen bekijken of gewoon rondlopen en je ogen uitkijken. Dat laatste doe ik.

Vermomd als tropisch eiland

En zo zie ik bijvoorbeeld de mijnenveger Abraham Crijnssen uit 1936 aan de kade liggen. Die heeft een heroïsche geschiedenis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het schip gestationeerd in voormalig Oost-Indië. Het ontsnapte aan de oorlogszuchtige Japanners door het te vermommen als... tropisch eiland. In een kalm tempo voeren ze zo naar de westkust van Australië. Briljant. Met een grijns op m’n gezicht loop ik naar het station.