De Witte Dame

Vlak na de start op station Abcoude gaan we al aan de koffie met appeltaart. En beide mogen er beslist wezen bij hotel-restaurant De Witte Dame, gevestigd in het voormalige stationsgebouw van Abcoude uit 1871. Wát een leuk etablissement. Laat je de koffie en taart passeren, werp dan toch zeker even een blik op het bijzonder smaakvolle interieur.

Het Gein: Schilderachtig riviertje

Het leuke dorp Abcoude laten we rechts liggen en we haken aan op riviertje Het Gein. We belanden in een landschap waarop het woord schilderachtig zeker van toepassing is. Talloze kunstenaars deden hier inspiratie op, onder wie schilder Piet Mondriaan, schrijver Nescio en fotograaf Jacob Olie.

 

Geinlust & Rundervreugde

Aan beide rietgekraagde oevers van Het Gein liggen middenin het overdadige groen fraaie buitenhuizen te pronken. Met heerlijke namen als Geinlust en Rundervreugde.

Pas op: Mamil-gevaar

Op deze zondagmiddag snappen we de tip op de NS-site helemaal om deze wandeling door de week te lopen, “dan kom je minder fietsers tegen”. Telkens worden we de rietkragen in gedrongen door enorme kuddes Mamils: middle-aged-men-in-lycra. Op hun snelle racefietsjes flitsen ze langs ons, daarbij woeste kreten slakend die wij niet verstaan. Maar de boodschap is duidelijk: de weg is van hen.

Fort Nigtevecht

Gelukkig gaan we na een paar kilometer enerzijds-genieten-anderzijds-opletten van het drukke weggetje af, een graspad op. Dat is veel aangenamer. Nog aangenamer wordt het bij Fort Nigtevecht, dat onderdeel is van de Stelling van Amsterdam. Het fort moest het Merwedekanaal (nu Amsterdam-Rijnkanaal), de Vecht en de sluizen beschermen tegen de vijand.

Rust- en gedenkplaats

Deze oude verdedigingslinie staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het fort is nu in gebruik als rust- en gedenkplaats en ligt prachtig verscholen in het groen. Het is zeker een van de fraaiste exemplaren die ik ken. Horeca is er ook, maar wij voelen de appeltaart van De Witte Dame nog zitten.

Spectaculaire Liniebrug

Dan wandelen we een stuk langs het Amsterdam-Rijnkanaal, met mooie zichten over dit brede kanaal. We steken het kanaal over via de Liniebrug, een spectaculaire voet- en fietsbrug. Die brug knoopt sinds september 2018 twee gebieden aanéén: de Stelling van Amsterdam en de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Daardoor is onder andere deze NS-wandeling mogelijk geworden. Top!

Nigtevegt: mooi dorpje

Al snel komen we nu in het schattige dorpje Nigtevecht. We wandelen langs fraaie monumentale huizen, de 16e-eeuwse dorpskerk en (gesloten) horeca. En komen langs het tweede idyllische riviertje van deze route: De Vecht.

Wel veel asfalt

Het brede water kabbelt rustgevend, en wij wandelen babbelend over helaas alweer asfalt. Dat is het enige minpunt dat we aan deze wandeling kunnen ontdekken, want de rest is helemaal leuk.

Buitenplaatsen uit de Gouden Eeuw

We komen langs prachtige buitenplaatsen aan met betoverende landhuizen. In de Gouden Eeuw (17e eeuw) ontdekten welgestelde Amsterdamse kooplieden de rivier. Ze legden de buitenplaatsen langs de oevers aan en brachten er de zomer door, ver weg van de stadse drukte. Gelukkig zijn er nog flink wat mooie buitenhuizen bewaard gebleven. Bij de buitenplaats Zwaanwijck zien we een zwanenpaar met kleintjes aan de slootkant rusten.

Fort Hinderdam: vogelreservaat

Wij rusten ook wat uit op een mooie waterbank – half op de oever, half op het water van de Vecht. We kijken hier uit op Fort Hinderdam. Dit fort was sinds 1629 onderdeel van de Hollandse Waterlinie, en moest een dam en sluis verdedigen. Natuurmonumenten heeft het eilandje omgetoverd tot natuur- en vogelreservaat.

Aetsveldsche Polder: verdroogd meer

We slaan af richting Weesp door een heel ander gebied: de Aetsveldsche Polder. Onder onze voeten knispert een verdroogd meer, maar wij kijken uit over weidse, bloemrijke graslanden tot aan de niet al te fraaie nieuwbouw-skyline van Weesp.

Weesp: van dijkdorpje tot vestingstad

Het binnenstadje van Weesp is dan wel weer fraai. Het is ontstaan als dijkdorp aan de Vecht. Maar het groeide uit tot een heuse vestingstad doordat het op een belangrijke handelsroute met Vlaanderen lag. Mooie grachtjes, historische pandjes, een indrukwekkend fort en knusse kerkjes: dat is Weesp.

Vrolijke houten huisjes

Let bij binnenkomst in dit vestingstadje vooral ook even op het bijzondere Molenpad, met z’n vrolijk gekleurde houten huisjes. Ze zijn ontstaan omdat je volgens de Kringenwet uit 1853 binnen 300 meter van een fort alleen houten huizen mocht bouwen. Bij oorlogsdreiging kon je die snel afbreken, zodat je de vijand ongehinderd kon neerknallen. Altijd handig.