Middeleeuws slot

De wandeling start in Egmond aan den Hoef, een schattig dorpje met karakteristieke stolpboerderijen en de opvallende ruïne van het middeleeuwse 'Slot op den Hoef'. Het kasteel werd in de 11de eeuw gebouwd, maar is vele malen verwoest en opnieuw opgebouwd. Na de laatste verwoesting hebben ze het opgegeven. En dus kijken we nu naar een verzameling afgebrokkelde muurtjes.

1000 bruidsparen

Door je wimpers en met wat fantasie zie je het enorme kasteel wel voor je. Wat je met je ogen open ziet is in ieder geval de slotkapel uit 1229 die ernaast staat. Prachtige kerk die niet voor niets een geliefde trouwlocatie is. Al meer dan 1000 bruidsparen hebben elkaar hier het ja-woord gegeven.

Ik denk dus ik ben

Leuke weetjes: de beroemde Franse filosoof René Descartes ('Ik denk, dus ik ben') heeft hier gewoond. En begin 20ste eeuw streek er een Amerikaanse schilderskolonie neer, met onder meer de kunstenaars Gari Melchers en George Hitchcock, de belangrijkste voorman van de Egmondse School. Zijn schilderij ‘De tulpentuin’ bracht 1,7 miljoen dollar op bij Sotheby’s. Schitterend doek. Bekijk dit schilderij >>

Dwars door de weilanden

Maar wij komen niet om te trouwen, noch om te schilderen. We komen om te wandelen. En bloeiende bloembollen te spotten. Dat wandelen gaat heel goed. Nadat we over een krakkemikkig hekje zijn geklommen volgen we een lang pad dwars door de weilanden.

Koeien, paarden, maar waar zijn de tulpen?

We ontmoeten gezellige koeien en grazende paarden. In de verte zien we eeuwenoude boerderijen en kerktorentjes. En af en toe, tegen de horizon geplakt, een minuscuul kleurig streepje: bloeiende bollenvelden. Leuk, maar dit is toch niet alles?

Velden, velden en nog eens velden

Gelukkig niet: na een mooi met knotwilgen afgebiesd weggetje en een handvol polderhuizen arriveren we bij een hele rij bollenvelden. We zien narcissen die net over hun hoogtepunt heen zijn, kaalgeplukte velden en velden die nog op stoom moeten komen.

Tulpen met felle kleuren

Dan zien we ze in volle glorie: tulpen met zulke felle kleuren dat we bijna onze zonnebril nodig hebben. Prachtig gezicht, vooral nu het zonnetje erop schijnt. M’n camera draait overuren. En opeens snap ik dat toeristen pontificaal tussen de tulpen gaan liggen om zich te laten fotograferen. Al zouden wij dat natuurlijk nóóóóit doen!

Gasterij Het Woud

Helaas is het al snel weer uit met de tulpenpret. Bij Gasterij Het Woud gaan we aan de koffie en lekkere taart. Is de eigenaar een oude zeerot? Binnen hangen de muren in ieder geval vol met scheepsmodellen, strandvondsten en andere parafernalia die aan een zeemansbestaan doen denken.

Mooie duintocht

Dan hebben we nog een mooie duintocht voor de boeg. We scheren langs de binnenrand van de duinen. Af en toe schemert de polder tussen de bomen door. En al snel komen de eerste bollenvelden in zicht. Buiten het seizoen zullen ze niet opvallen. Maar nu staan ze overdreven te bloeien.

Landjes in de Wimmenummerduinen

Beroemd is ook het zeedorpenlandschap waar we nu doorheen lopen. We wandelen over een netwerk van akkertjes die uitgegraven zijn in de duinpannen: ‘de landjes in de Wimmenummerduinen’. De ontginning van de duinlandjes is direct verbonden met de komst van de aardappel. Na de Gouden Eeuw was het gedaan met de welvaart en kwamen regelmatig hongersnoden voor. De zetmeelknol uit Zuid-Amerika bleek een hemels geschenk dat de hongersnood kon helpen oplossen.

Visafval & poeptonnetje

Als mest diende visafval vermengd met de kostbare inhoud van de poeptonnetjes van de Egmonders. Geloof het of niet maar de ‘duinpiepers’ werden destijds geroemd om hun exquise smaak en kruimigheid. Met een gezonde eetlust springen we weer op de bus.

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling hebben we gedaan in april 2019. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.

Bekijk op Wandelzoekpagina.nl >>