Heerlijk lange tocht door marinestadje Den Helder en over Waddeneiland Texel. Krijsende meeuwen, uitgelaten mensen, stralende zon: het tochtje met de veerboot levert ons een instant vakantiegevoel. En de wandeling over het eiland draagt daar flink aan bij. Dankzij 5 kilometer door mul zand krijgen we een gratis workout. Aanrader!
Verkijk je niet op deze tocht, hij is zwaar, vooral vanwege dat ploeteren over het strand. Maar neem er vooral ook de tijd voor, het is een flinke reis al met al. Wij waren er een volle dag zoet mee. We vertrokken om 9 uur 's ochtends vanaf Amsterdam CS en waren pas weer om 9 uur 's avonds terug.
Het wandelingetje van het station naar de veerboot is een leuke binnenkomer. Niet dat Den Helder nou zo mooi is, integendeel. Maar je komt over het bezienswaardige marinecomplex. Met indrukwekkende schepen, een tot restaurant omgebouwde machinebankwerkerij uit 1825 en het Reddingmuseum.
De overtocht met de veerboot heeft altijd iets speciaals. Het is een stukkie van niks (5 kilometer). Maar het voelt alsof je voor even afscheid neemt van het gewone leven en een soort paradijselijke wereld binnenstapt. Vooral natuurlijk als het schitterend lenteweer is, zoals vandaag op Hemelvaart.
De boot vult zich met uitgelaten mensen die letterlijk weinig om het lijf hebben. Meeuwen zeilen op aai-afstand voorbij. Vanuit Texel passeert de collega-veerboot vanuit Texel, met vrolijk zwaaiende passagiers op het dek. Vakantie voor een dag.
Direct vanaf de veerpont gaan we aan de wandel rondom de fraaie Mokbaai. Via slingerpaadjes wandelen we over de dijk met uitzicht op die baai. Die dankt haar naam aan een diepe geul die er midden doorheen voert: de Mok. In de verte zien we het ranke kerktorentje van het dorpje Den Hoorn. Later gaan we die van nabij bewonderen.
De Mokbaai is uniek vanwege de kwelders: stukken land die direct aan zee grenzen. Bij vloed spoelt er zeewater overheen. Doordat er alleen zoutminnende planten groeien, is hier een zeldzaam natuurgebied ontstaan. Bij eb scharrelen duizenden vogels rond: steltlopers, tureluurs, lepelaars, zilvermeeuwen en grauwe ganzen. In één woord: schitterend.
Verderop gaan we over een hooggelegen aarden paadje langs 2 grote duinmeren in de diepte. We wandelen nu door natuurreservaat De Geul, een langgerekte vallei tussen twee duinenrijen. Het gebied ontstond toen zandplaat 'Onrust' begin 20e eeuw vastgroeide aan Texel.
Duindoorn omgeeft ons paadje, verderop zien we uitgestrekte rietvelden. De Geul is in trek bij de vele vogels die Texel aandoen. Elk jaar keert een lepelaarskolonie uit Afrika terug om hier te broeden. In het rietland rond het meer leven veel watervogels, waaronder waterrallen en dodaarsjes.
Af en toe duiken we een donkere tunnel van struweel binnen. Dan weer krijgen we heerlijke vergezichten vanaf een duintopje. Op het meer foerageren groepen aalscholvers. En boven het struweel vliegen een bruine kiekendief en een valk (vermoed ik) elkaar in de veren. Prachtig gezicht.
Na een kilometer of 5 openen de duinen zich voor De Hors: een strand dat ruim 1 kilometer breed is. Wauw, wat een zandvlakte! Opeens kan ik me voorstellen hoe het voelt om in een woestijn te lopen.
Hoe vaak ik er ook geweest ben, elke keer sta ik weer versteld van de enorme breedte en uitgestrektheid van Waddenstranden. Op deze flink hete Hemelvaart hebben we het strand bijna voor onszelf. Verderop scharrelt een visser. De zandvlakte zindert.
Wat is dit superzwaar lopen! In het mulle zand is het telkens 2 stappen vooruit, 1 stap achteruit. Positivo's zien dit als een gratis workout. Voor de afwisseling duiken we de naastgelegen duinen in. Maar de vele klimmetjes maken onze workout nog pittiger.
Wij vluchten snel weer naar het strand, waar we onze vrijage met het mulle zand voortzetten. Puf puf. Tot Paal 9, daar komen we helemaal bij op het terras. Onze cooling down doen we met een ijsje van Texelse melk.
Dan trekken we over lekkere schelpenpaadjes door de binnenduinen. Ons paadje zigzagt vrolijk en brengt ons weer in een opperbeste stemming. We klimmen nog even naar een mooi uitzichtpunt vlakbij een bunker uit de Tweede Wereldoorlog (je kunt erin).
Via verharde weggetjes belanden we in het pittoreske dorpje Den Hoorn, met lekkere terrassen voor wie nog even wil neerploffen. En natuurlijk dat bijzonder schattige kerkje, dat we vanuit de verte al hebben bewonderd. Het witte torentje piept flink naar de hemel en doet dat al sinds 1646.
De slotkilometers zijn wat minder en gaan over soms drukke fietspaden. Wel duiken we bij natuurboer Kees Kikkert (met zijn permissie) nog even bijzonder bloemrijke weilanden in waar de kikkers onze oren eraf proberen te kwaken. En dan ligt de boot alweer op ons te wachten. Vakantie voorbij. Wanneer gaan we weer?
Deze wandeling hebben we gedaan in mei 2017. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.