Vanwege een volgens de NS-omroeper ‘gigantische stroomstoring’ bleef onze trein koppig op Amsterdam CS staan. Wat te doen? We maakten van de nood een deugd en stelden zelf een nieuw wandelmenu samen: we namen het pontje naar de overkant van het IJ, wandelden door de rafelranden van de stad, over de idyllische Nieuwendammerdijk en de Oranjesluizen. Gigantisch leuke wandeling.
Die stroomstoring legde het halve land plat. De andere helft werd door stevige buien geteisterd. Dus we namen eerst maar eens een latte in de heerlijke bioscoop Eye. Prachtig uitzicht, zowel op werkeloze treinen aan de overkant als op buien die driftig over het IJ joegen.
Vanaf het pontje aan de Buiksloterweg wandelden we via het grappige Willem I-sluisje langs het ruime sop van het IJ. Aan gene zijde lag een brutaal cruiseschip de horizon te vervuilen. Voorbij café-restaurant Wilhelmina wandelden we door de rafelranden van de stad. Een combinatie van vervallen havengebied en hip & happening bedrijfjes die energiek hun plek opeisen.
Het lijkt of tegenwoordig overal creatieve onderneminkjes als paddenstoelen uit de grond schieten. Door de ramen zagen we vlotte twintigers zich over hun 27 inch iMacs buigen. De jongens met hun onvermijdelijke ‘out of bed’-kapsels plus getrimde baardjes. Lekker creatief.
Even verder sloegen we de hoek om van de Nieuwendammerdijk. En dat is echt een geweldig stukje Amsterdam-Noord. Een stadsdeel dat sowieso veel meer te bieden heeft dan pakweg 10 jaar geleden. De dijk zelf is met afstand het leukste straatje van Noord. Let goed op de vele verschillende huisjes langs de dijk: authentieke, vaak houten huisjes, sommige vervallen, andere mooi gerenoveerd.
Wat ook zo leuk is: bijna niemand heeft vitrage, dus je kunt lekker naar binnen loeren. Dan vallen twee dingen op: veel mensen zijn in de weer met AH-moestuintjes. En steeds meer interieurs lijken op elkaar: mooie houten vloer, lange tafel, comfortabele bank, wat kunst aan de muur.
Af en toe wordt de rij dijkhuisjes onderbroken door een haventje, een sluisje, een kerkje. Plus bruine kroeg Het Sluisje. Vlakbij dat sluisje is ook de ‘Kapiteinshemel’: een rijtje huizen die in de 17e eeuw werden gebouwd door kapitaalkrachtige kapiteins.
De Nieuwendammerdijk was in de late middeleeuwen een nederzetting: Nieuwendam. Voordat de hoofdstad de noordoever van het IJ in gebruik nam voor scheepsbouw en industrie, lag Nieuwendam ingeklemd tussen weilanden en het IJ. Het leven stond hier in het teken van handel, scheepsbouw en doorvoer van zuivel uit het achterland. En dat intieme, dorpse gevoel heerst hier nog steeds.
Weidser wordt het zicht in het dorp Schellingwoude. De naam is afgeleid van een woud dat de scheiding vormde tussen Waterland en de Zuiderzee. Scheling is een oud-Hollands woord voor scheiding. Neem – even van de route af – een kijkje bij het pittoreske witte kerkje halverwege dit dorp. De Schellingwouderkerk uit de 17de eeuw is een favoriete trouwlocatie. Het kerkje is meerdere malen gebruikt voor opnames van de soapserie Goede tijden, slechte tijden.
Dan wandel je via een mooie klinkerweg met oude bomen en villa’s naar de indrukwekkende Oranjesluizen: een complex van schutsluizen. Hun taak: de waterhoogte in het Noordzeekanaal op peil houden. Het complex strekt zich uit van Schellingwoude tot het Zeeburgereiland, een plek die vroeger bekend stond als de Paardenhoek. Het bestaat uit drie kleinere sluizen voor kleine beroepsvaart en pleziervaart, een grote sluis voor de binnenvaart, en twee ‘vispassages’.
Prachtig om doorheen te lopen. Als je pech hebt – en wij hadden dat – staan de sluisdeuren open en moet je lang wachten voor rood voetgangerslicht. Gure voorjaarswind kroop onder onze jassen. En terwijl we stonden te schudden van de kou werd een groot schip in de sluis ‘geschut’ in een van de schutkolken. Jaarlijks passeren ongeveer 120.000 schepen de sluizen.
Dan nog is de koek niet op van deze bijzondere wandeling. Je loopt langzaam de stad weer in, over de Zeeburgerdijk met ook al van die gekke bedrijfjes. Let op de Veemarkt op het Cruquiuseiland op de prachtige villa’s. Het is ook echt een Veemarkt geweest, vanaf 1887, met een abattoir. Om het veemarktterrein stonden stallen voor koeien en kalveren, paarden, schapen en varkens. Vooral het kantinegebouw van de markt is opvallend. Het werd in 1887 neergezet door de architecten A.C. Boerma en E. Damen uit Someren.
Als slotakkoord volgt nu in sneltreinvaart de ene paukenslag na de andere: de molen van brouwerij Het IJ, het Entrepotdok, het Scheepvaartmuseum, Nemo. Voor wie nóg meer indrukken wil: neem in de prachtige Openbare Bibliotheek (de grootste van Nederland) de lift naar de bovenste etage. Daar krijg je in het restaurant een spectaculair uitzicht over de hele stad. Lekker dagje weg al met al. De treinen stonden nog steeds gigantisch stil.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.