Johanna’s Hof

Als je start bij Johanna’s Hof kun je gelijk aan de koffie, en zelfs aan de pannenkoek, want daar staan ze hier bekend om. Het beschaduwde terras, de gemoedelijke sfeer, de leuke witte kippetjes en geiten die hier rondlopen – ze maken het lastig om op pad te gaan. Johanna’s Hof zelf is van oorsprong een boerderij uit 1832, gebouwd voor de ontginning van het duingebied toen ze nog dachten dat landbouw hier mogelijk was.

Vogels kijken

Uiteindelijk lonken de duinen. Mulle zandpaadjes leiden je al snel naar vogelhut De Winterkoning. Het loont de moeite om even te gaan kijken, al is het maar om van het uitzicht over het rietgekraagde meertje te genieten. Soms betrap je hier ook echt een zeldzame vogel. Grote zaagbek en dodaars zijn hier gespot, en ook de zeer zeldzame roodkopklauwier en balkanbergfluiter schijnen hier rond te vliegen. Op deze bloedhete lentedag kwaken alleen onzichtbare kikkers.

Slag bij Castricum

Het zandpaadje gaat over in een schelpenpad en vervolgens in een onverharde laan door loofbossen. Op grote keien langs de weg zie je de namen van de paden. De Doodelaan roept vragen op. Ooit was het een doodlopende weg, maar dat is niet de enige verklaring voor de lugubere naam. Langs deze weg werden vroeger de doden naar de kerk gebracht. En er is nóg een verklaring: in de Slag bij Castricum (1799) zijn hier veel doden gevallen.

Bloembollenvelden

Even openen de bossen zich, en je kijkt uit over de velden richting het dorp Castricum. Nu in juni zijn de velden kaal, maar kom je hier in april dan reiken de bloeiende tulpenbollen tot aan de verre bosrand, een fotogeniek plaatje.

Bosreservaat Rodaam

Ingang De Zanderij heet het hier en op een bordje lees je dat je Rodaam binnenwandelt. Een bosreservaat, negentig hectare groot. Het is ook een zeldzaam duineikenbos. De naam zegt het al: er staan heel veel eiken. Zo’n 150 jaar geleden is het aangeplant voor hakhout, tegenwoordig wordt het reservaat niet meer beheerd en mag de natuur z’n gang gaan.

Reusachtige krooneiken

En dat merk je als je om je heen kijkt. Op oude zandrichels in het bos groeien reusachtige krooneiken, herkenbaar aan hun grillige vormen en zware takken die net boven de grond hangen. Sommige eiken zijn al ruim 150 jaar oud. Zo’n oud bos dat aan zichzelf wordt overgelaten is ook een ideale plek voor dieren en tal van vogelsoorten. Onderweg klinken nogal wat spechten.

Bloemen en paddenstoelen

Veel bloemen kun je hier ook treffen langs je pad. Rodaam staat bekend om z’n kamperfoelie, die vooral bij schemering voor heerlijke geuren zorgt. Ook paddenstoelen vind je hier, zoals takruitertje, regenboogrussula, fluweelboleet, valse cantharel, groene knolamaniet en melkzwam.

Hof van Kijk-uit

Je komt langs het karakteristieke Hof van Kijk-uit, een voormalig jachtopzienershuis, eind 19e eeuw gebouwd in de chaletstijl. In de late Middeleeuwen werd hier veel gejaagd op herten, fazanten, konijnen en wilde zwijnen. Overigens mochten alleen edelen jagen. Stropers kregen een boete en verloren hun rechteroog. Recidivisten verspeelden ook hun linkeroog.

De Nachtwacht

Hou beide ogen open op de lange laan die je na Kijk-uit opgaat. Rechts van je pad kom je namelijk langs iets bijzonders: De Kunstbunker, begin 1940 gebouwd in opdracht van het Stedelijk Museum van Amsterdam. Het museum zag de oorlog aankomen en wilde kunst veilig opbergen. Muren en dak zijn van 1,5 meter dik gewapend beton. Hier verborgen ze wereldberoemde kunstwerken van onder anderen Vincent van Gogh en Rembrandt van Rijn. Zelfs de Nachtwacht lag hier opgeslagen.

Jungle-achtig

Door het dichtbegroeide bosreservaat Rodaam gaat het verder. Bosreservaat klinkt misschien jungle-achtig, maar hier staan gewoon keurig genummerde bankjes en paaltjes met vele wandelroutes: het is een populair gebied. Dat merk je ook in het zuiden van de route waar je een grote camping passeert. De terugweg gaat eveneens over fraaie bosrandpaadjes met nog meer grillig gevormde eiken.

Mooi kijkpunt

Verderop wandel je het bos uit en leidt je pad door open duingebied, met fraai gekleurde bosranden in de verte. Nog één mooi kijkpunt krijg je nu. Een bijna onzichtbaar paadje duikt de bosrand in en leidt je naar een flinke plas waar je vanaf een rustig bankje vogels ziet foerageren. Geniet nog even want Johanna’s Hof met z’n heerlijke terras is niet ver.

Starten op het station

Als je met het OV reist, kun je misschien beter starten op het station van Castricum. Wandel dan richting de duinen en pak de oranje route bij Hof van Kijk-uit op. De route wordt zo wel ruim twee kilometer langer.