Je dagelijkse portie van 10.000 stappen halen en tegelijk een mooie stadswandeling maken: dat lukt heel goed met de wandelgids ‘Amsterdam in 10.000 stappen’. Op deze wandeling door de Plantage stak ik al stappend veel op over deze wijk waar ik al ruim twintig jaar woon. Aanrader!
De wandeling start bij de Blauwbrug, met aan je ene hand de Magere Brug en aan je andere de Stopera. Gelijk al over die twee onderwerpen is veel te vertellen. En dat doen Hannah Bakx en Roos Hamelink, auteurs van de wandelgids, met smaak. Over de meest iconische en meest gefotografeerde brug van Amsterdam is bijvoorbeeld een leuk weetje dat hij bij de bouw in 1670 zo smal was dat je elkaar nauwelijks kon passeren.
Dat hij zo smalletjes was, verklaart waarschijnlijk z’n naam, maar veel leuker is de verklaring die de auteurs opdissen: hij is gebouwd voor de gezusters Mager, die in de 17de eeuw aan weerszijden van de Amstel woonden. “Naarmate de dames ouder en slechter ter been werden, werd het steeds lastiger om elkaar te bezoeken. De brug bood uitkomst.” Of het waar is, is een tweede, grappig is het wel. Dit verhaal doet het goed op de vele rondvaartboten die er onderdoor varen.
Wandelend langs de Stopera – het Amsterdamse stadhuis en operagebouw – herinnert de gids aan alle gedoe rondom de bouw, waartegen destijds heftige protesten losbarsten. Dat liep zo hoog op dat bij de feestelijke opening de politie met getrokken pistolen tegenover de actievoerders stond. Nu kijkt Spinoza vanaf z’n sokkel vreedzaam toe op ‘Het Kunstgebit’, een van de bijnamen die de Amsterdammers het witte gebouw hebben gegeven.
En zo krijg je flink wat anekdotes te lezen terwijl je je 10.000 stappen wegtrapt. Twintig pagina’s lectuur maar liefst, voor een wandeling van zo’n zes kilometer (overigens in mijn geval – paslengte: 85cm – lang geen 10.000 stappen). Gelukkig zijn de verhalen interessant én lezen ze als een trein: de auteurs zijn behept met een vaardige pen.
Je wandelt over het Waterlooplein – waar je steeds meer kramen treft met armoedige bergen tweedehands kleding. De gids verhaalt over de joodse geschiedenis van deze buurt, waar een van de grootste synagogen ter wereld verrees, de Portugese Synagoge. Je passeert even later het standbeeld van de Dokwerker, waar altijd wel bloemen liggen.
Bloemen vind je ook volop in de Hortus Botanicus, waar de route vervolgens langsvoert. Deze tuin met medicinale planten is in 1638 aangelegd om uitbraken van de pest te bestrijden. Bij elke pestepidemie overleed gemakkelijk 10 procent van de stadsbevolking, en Amsterdam telde liefst 23 van dit soort uitbraken. In de Hortus konden chirurgijns en apothekers boodschappen doen voor de medicijnen die ze maakten.
Nu trekt de 10.000-stappentocht de Plantagebuurt in. Langs plekken die herinneren aan de jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog, zoals de Hollandse Schouwburg. En door de buurt die een eeuw geleden een belangrijk uitgaanscentrum was, met veel vermaak en theaters. Je komt langs Artis, een van de eerste dierentuinen van Europa, waar je een blik kunt werpen op de felroze pelikanen die, op één poot staand, terugkijken.
De route komt langs een van de toegangspoorten tot Amsterdam: de Muiderpoort. En passeert het langste gebouw van Europa, de Oranje-Nassau Kazerne, gebouwd om Napoleons troepen te huisvesten. Leuk wie deze tocht in de donkere maanden volgt: hij loopt hier deels samen met de route van het Amsterdam Light Festival.
Op het Entrepotdok zie je de fraaie oude pakhuizen waar goederen van de scheepvaart werden opgeslagen. En dan kom je al snel bij het Scheepvaartmuseum, dat fotogeniek aan het water van het Oosterdok ligt te zonnen.
In slechts negen maanden werd het uit de grond gestampt, in 1656. Het classicistische gebouw, gestut door liefst 2300 heipalen, fungeerde destijds als ‘s Lands Zeemagazijn: een pakhuis volgestouwd met kanonnen, zeilen en scheepsuitrusting, waarmee ze de oorlogsvloot snel konden bevoorraden.
Erachter ligt het Marineterrein, dat je nu gaat verkennen. In de Gouden Eeuw was dit een compleet nieuw havenkwartier, waar handelsschepen hun voorraden konden lossen en waar oorlogsschepen werden gebouwd. Destijds moet het hier gekrioeld hebben van de timmerlieden, mastenmakers, schilders en zagers. Nu tref je op zomerdagen vooral zonnebadende buurtgenoten die een verfrissende duik nemen in het Oosterdok.
Verderop, op de kunstmatige eilanden van Kattenburg en Wittenburg, vind je het schattige Markerhuisje. En even later wandel je bij de Oosterkerk langs een mozaïek waarin kunstenaars stenen uit tal van wereldsteden hebben verwerkt. Duizend keer ben ik er langsgelopen, maar ik heb het nooit eerder gezien.
Op de Oostenburgergracht wandel je langs het pand waar niemand minder dan Peter de Grote heeft gewoond – de boomlange Russische tsaar die flinke meppen kon uitdelen aan fans die te dichtbij kwamen. En dan is het eindpunt niet ver meer: molen De Gooyer, de hoogste houten molen van Nederland. Pal ernaast staat Brouwerij ‘t IJ. Je 10.000 stappen zijn volbracht, hoog tijd om de dorst te lessen met een IJndejaarsbiertje!
Nadeel van deze fraaie wandeling: je moet weer terug naar het beginpunt. Voordeel: door er een rondje van te maken kom je met gemak aan je 10.000 stappen… Wil je ook het rondje lopen dat ik maakte, dan kun je onderstaande GPS-track gebruiken.
De volgende wandelroutes uit deze gids staan ook op Frankwandelt, volgens het bekende recept: een verhaaltje gelardeerd met foto’s.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.