Oeffelt: oudste dorp

De wandeling start in Oeffelt. Een van de oudste dorpen van de Brabantse gemeente Boxmeer, meldt de routemaker trots. Stel je er niet al te veel bij voor, want idyllisch is dit dorpje niet. Maar wat is het prachtig gelegen!

Door de uiterwaarden

Je wandelt Oeffelt uit en vrijwel direct kun je genieten van het bijzondere uiterwaardenlandschap langs de Maas. Een landschap van bloemrijke weilanden, hooggelegen dijken waar je pad overheen voert, en in de verte de glinstering van de grote rivier.

Schapen scheren

Dat ik hier over het platteland wandel merk ik even verderop, waar een tractor het pad blokkeert. Reden: midden op het landweggetje ontdoen ze schapen van hun wollen jas. Voor de schapen een feest, want het is warm vandaag, voor mij een domper. Maar gelukkig omzeil ik de schapen dankzij m’n Garmin-GPS en beland ik verderop weer op de route.

Oeffelter Meent

De wandeling voert door de Oeffelter Meent. Hier kun je de eerste meidoornheggen bewonderen. Al in de middeleeuwen plantten de boeren die rond hun kleine percelen. Prikkeldraad bestond toen nog niet, dus vlochten ze lange takken horizontaal door levende meidoorns. Hierdoor ontstonden ondoordringbare heggen voor vee.

Tussen Cuijk en Boxmeer

Op veel plaatsen langs de Maas maakten de Maasheggen plaats voor prikkeldraad, en de kleinschalige weiden veranderden in grootschalige landbouwgebieden. Hier, tussen Cuijk en Boxmeer, zijn de Maasheggen gelukkig goed bewaard gebleven.

Kampioenschap Maasheggenvlechten

Dat maakt het landschap hier zo uniek. Je wandelt door een historisch gebied dat al honderden jaren vrijwel onveranderd is gebleven. De bewoners zijn er zo trots op dat ze jaarlijks het Nederlands Kampioenschap Maasheggenvlechten organiseren.

Wilde paarden & runderen

Op de weilanden tussen de Maasheggen ontkiemen zaden van klein tasjeskruid, lathyruswikke, draadklaver en kruisdistel. Als ik er ben, kleuren de weiden geel van de boterbloemen, een schitterend gezicht. Op sommige plekken houden wilde paarden en runderen de begroeiing kort.

Zondagsrust

Dat zijn op deze mooie zondag bijna de enige levende wezens die ik tref het eerste uur. Is het hier altijd zo rustig? vraag ik me af. Of zijn mensen na de lockdowns het wandelen zo zat dat ze massaal naar terrassen, pretparken en winkelcentra zijn getogen? In ieder geval geniet ik met volle teugen van de rust en ruimte.

Kruisherenklooster

Bij het dorpje Sint Agatha kom je iets bijzonders tegen: het Kruisherenklooster. Dit klooster werd rond het jaar 1371 opgericht door de monniken van de Orde van het Heilig Kruis, die ook Kruisheren werden genoemd. Het klooster is nog altijd in gebruik en daarmee is dit het oudste nog bewoonde klooster van Nederland.

Plundering en verwoesting

Het Kruisherenklooster heeft een zeer bonte geschiedenis, met plunderingen en branden, en een complete verwoesting in de Tachtigjarige oorlog. Maar telkens herrees het weer als een feniks uit z’n as. Leuk om even heen te lopen. Bezoek dan ook de mooie tuin uit de 18de eeuw waar de monniken hun ziel en zaligheid in hebben gestoken.

Genieten op de Maas?

De route buigt af richting de Maas, over een erg lang fietspad. Maar verderop wordt het weer mooi, want je wandelt kilometers pal langs de rivier. Op deze lentedag zijn er veel watersporters die van het weidse water genieten. Zo razen mannen op jetski’s voorbij, terwijl een speedboot probeert ze de loef af te steken. Een ganzenfamilie dobbert angstig op de boeggolven.

Zwarte populieren

Gelukkig keert een kilometer verder de rust weer. Wat is het hier schitterend! De rivier stroomt door oneindig laagland, het smalle pad golft door bloemrijk grasland. Enorme zwarte populieren staan als wachters langs de Maas, soms zelfs met hun voeten in het water.

Indrukwekkende dames

Van draaihekje naar draaihekje voert de route. Die zijn nodig omdat hier koeien grazen. Bij het volgende draaihekje staan ze me met z’n allen op te wachten, vlakbij een bordje dat zegt dat je 25 meter afstand moet houden tot de koeien. Wil ik graag. Maar hoe? Bangig schuif ik tussen indrukwekkende dames door, terwijl een enorme tong langs m’n hand schuurt.

Vriendelijke wandelaars

Verderop gebruik ik de lunch op een bankje met uitzicht op de rivier. Ik groet wandelaars die vrolijk teruggroeten. Als de zon schijnt is iedereen vriendelijk.

Terras bij ‘t Veerhuis

Bij ‘t Veerhuis vind je een aanlokkelijk terras met uitzicht op de rivier, maar ik heb net al pauze gehad dus ik wandel door. Een prachtig traject voert dwars door de Maasheggen. Je wandelt via minuscule graspaadjes van bloemrijk weiland naar bloemrijk weiland. Een bijzonder intiem landschap.

Dan komt Oeffelt weer in zicht. Voor herhaling vatbaar, deze route. Maar dan begin mei.