Oei, wat een leuke NS-wandeling is dit weer. Ondanks het vele asfalt van de eerste helft heb ik ervan genoten tot in de topjes van m'n wandeltenen. Van het uitgebreide struinen door de uiterwaarden van de Maas. Van de slaperige oude dijkdorpjes. Van het schitterende vestingstadje Ravenstein. Land van Ravenstein, mijn land!
En dan vaar ik nog geeneens via het pontje de Maas over voor een bezoek aan het middeleeuwse Batenburg. Ik zie het naar me lonken vanaf gene zijde van de rivier. Maar het veertje vaart alleen van mei tot september. Dus ik ga hem in de zomer nog een keer lopen. Super!
Dit is zo'n wandeling die na een kilometer of 6 pas echt op stoom komt. Dan wordt hij schitterend. De eerste kilometers zijn OK, maar niet overdreven opwindend. Door weids boerenland met uitzichten over akkers en weilanden wandel ik. Over smalle, rustige asfaltweggetjes en een enkel groen graspad.
Het rustige dorpje Deursen-Dennenburg is een welkome onderbreking, met z'n twee mooie kerkjes, waaronder een neogotisch exemplaar met een merkwaardige toren. Dan gaat het weer verder over die asfaltweggetjes. Dat duurt helaas net iets te lang om boeiend te blijven. Gelukkig kun je (even van de route af, na 5,5 kilometer) leuk koffie drinken bij het dorpje Haren.
Gasterij tHuis heet het mooi opgeknapte café-restaurant, met bijzonder vriendelijke eigenaren. Als ze horen dat ik fervent wandelaar ben, komen ze met een gratis routekaart en zelfs een mooi wandelboekje op de proppen. Leuk!
Dan pakt de wandeling uit met het ene uitzicht dat nog verbluffender is dan het andere. Langs de plek waar vroeger een imposant kasteel stond (maar nu dus niet meer), wandel ik de uiterwaarden van de Maas binnen. En op deze bar koude novemberdag komt een snijdend windje vanaf de Maas me gezelschap houden.
Brrrr. Veel te koud om ergens op een bankje m'n lunch te verorberen. Gelukkig vind ik langs de Maas een oude, dikke iep, met precies zo'n gezellig holletje in z'n stam waarin ik kan schuilen. Heerlijk halfuurtje, met zicht op zo'n ouderwetse windmolen die lekker staat te draaien tussen een prachtige rij oude notenbomen. Het leven is mooi.
Bij Dieden zijn we hier, een lintdorpje aan de Maasdijk. Kies je de route door de uiterwaarden (wat ik heb gedaan) dan mis je de mooie dorpjes, die meer landinwaarts liggen. Dieden dus, met z'n middeleeuwse Sint-Laurentiuskerk.
Maar ook Demen, met z'n 19de-eeuwse Sint-Willibrorduskerk, ontworpen door architect Pierre Cuypers, die ook Rijksmuseum en het Centraal Station in Amsterdam op z'n naam heeft staan. Hier vind je ook de 'Tuinen van Demen': 16 siertuinen met elk hun eigen kleur en sfeer plus bijzondere groentensoorten in de moestuin en een theeschenkerij.
Maar al die bekers laat ik aan m'n neus voorbijgaan. Ik laat me liever wegblazen aan de oevers van de Maas door die snijdende poolwind. Maar wát een uitzichten krijg ik daarvoor als beloning. Over die weidse Maas met aan de overkant van die idyllisch oppiepende kerktorentjes en molentjes.
En het middeleeuwse Batenburg dus. Maar ook dat gaat aan mijn neus voorbij, want daar kun je alleen komen met het zomerpontje. Daar vind je onder andere de ruïne van Slot Batenburg. Zo'n slot dat vele malen is verwoest en weer opgelapt. Nadat de Fransen het kasteel in 1794 in brand staken, keek niemand er meer naar om. Arm slot.
Wel verlaat ik de uiterwaarden even voor alweer iets bijzonders: de spitse toren van het dorpje Neerlangel, de oudste kerktoren van Brabant. Het kerkje, gewijd aan Johannes de Doper, dateert uit de 10de of 11de eeuw. Hij wordt slechts één keer per jaar gebruikt: op 24 juni tijdens de St. Jansfeesten. Ik neem binnen een kijkje en brand een kaarsje voor m'n zielenheil. Mooi kerkje.
Dan komt het daverend slotakkoord van deze wandeling in zicht: Ravenstein. Het plaatsje dankt zijn ontstaan aan Walraven van Valkenburg, leenman van de hertog van Brabant. Slimmerik: hij liet een kasteel bouwen aan de Maasoever om tol te kunnen heffen op de schepen die langs voeren. In 1380 kreeg Ravenstein stadsrechten en werd het versterkt met wallen, muren en grachten.
Boek wat tijd in je wandelagenda om Ravenstein rustig te bekijken. Schitterend oud stadje, dat de sfeer ademt van vroeger. Al wandelend trekken de monumenten aan je voorbij. Twee mooie kerken. Een hele serie schilderachtige huizen. En het heerlijke molentje 'De Nijverheid'. Lekker struinen door tijden van weleer.
De route is 16 kilometer, maar je kunt ook de korte variant van 9 kilometer pakken. Dan pak je wat mooie dorpjes mee, ga je een stukje langs de uiterwaarden van de Maas en geniet je volop van vestingstadje Ravenstein.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!