Wandelen door de Biesbosch? Vergeet het maar. Om dit schitterende natuurgebied echt te ervaren moet je varen. Daarom kiezen buurman Gerrit en ik vandaag het ruime sop. Hoewel ruim: we lopen regelmatig vast in ondiepe kreken. Maar mooi dat het is!
Bij het krieken van de dag kloppen we aan de poort van Jachthaven Van Oversteeg in Werkendam om onze boot op te halen. Gerrit en ik hadden een lange mailwisseling over de te huren boot. Moet het een kayak worden of een kano? Wat is het verschil eigenlijk? En kiezen we voor allebei een eenpersoons of één gezellige tweepersoons?
Voor mij is één ding essentieel: ik wil niet omslaan. En mijn absolute horrorscenario: ik sla om, maar Gerrit niet. Daarom moest het een tweepersoons boot worden: samen uit, samen omslaan. En omdat een kano stabieler is dan een kayak, is de keuze ook weer geen breinbreker.
En dus stappen Gerrit en ik in onze gezellige tweepersoons Canadese kano. Gerrit achterin, ik voorin. De achterste man is de stuurman. En sturen is nog niet al te makkelijk, zo blijkt. Of Gerrit is onhandig, dat kan ook. In ieder geval zigzaggen we de jachthaven uit, terwijl de zongebruinde kano-verhuurman ons vriendelijk uitzwaait. Omkijkend zie ik dat hij in z’n vuistje lacht.
Mooi is het vrijwel direct. Bijzonder om zo dicht op het water langs wuivende rietkragen, stokoude wilgen en badderende watervogels te glijden. Echt chill. Zilverreigers houden ons scherp in het oog, een zwanenfamilie maakt verontwaardigd plaats voor onze kano. Vogels onder de vogels voelen we ons. Al denken onze gevederde vrienden er zelf waarschijnlijk anders over.
Nationaal Park De Biesbosch, ontstaan na de St. Elisabethsvloed van 1421, is het grootste zoetwatergetijdengebied van Europa. Een uniek gebied met wilgenvloedbossen, woeste eilandjes en verscholen kreken. De ruige en hoog opgaande wilgenbossen hebben beslist iets on-Nederlands.
De zoete Biesbosch kent dus eb en vloed, en dat is uiterst zeldzaam. Vrijwel nergens ter wereld komt ‘op en neer gaand’ zoet water voor. Ondanks de Deltawerken is er hier nog steeds zo’n 80 centimeter getijdenverschil. Oorzaak is de open verbinding met zee. Het opkomende zeewater stuwt het zoete water van de rivieren de Biesbosch in. Bij eb stroomt het rivierwater weer richting de zee.
Daardoor is ook bijzondere natuur ontstaan. Zeldzame flora komt hier voor, zoals de spindotter en noords walstro. Die gedijen goed bij wisselende zoetwaterstanden, dus vrijwel nergens anders dan in de Biesbosch.
Wij komen vooral voor de dieren. De bever woont hier in groten getale, de visarend heeft hier z’n broedgebied, evenals de indrukwekkende zeearend. Met een spanwijdte tot 250 centimeter noemen ze die laatste ook wel ‘de vliegende deur’. Het is de grootste roofvogel van Noord-Europa.
En dus houden Gerrit en ik met één oog de lucht scherp in de gaten, terwijl ons andere oog het riet afspiedt op zoek naar beverburchten. Speciaal om die dieren te schieten heeft Gerrit een joekel van een lens bij zich. Die is zo groot dat we er een extra waterdichte ton voor hebben meegekregen van onze kano-verhuurman. En hij is zo zwaar dat onze kano door de extra diepgang regelmatig vastloopt in modderige slik.
Afijn, we zigzaggen vrolijk verder, door een kreek met de naam Petrussloot. We steken het brede water van het Gat van Van Kampen over (er zal maar een gat naar je vernoemd worden...). Langs de Rietplaat varen we, die z’n naam eer aandoet. En we mikken onze kano een megasmal kreekje in.
Doodstil is het hier. Geen kip te bekennen op een chagrijnige kuifeend na. Elk moment verwachten we de onheilspellende schaduw van de vliegende deur die zich over onze kano werpt. Of een bever die brutaal komt buurten en onze kano in tweeën knaagt. Geen van beide gebeurt. Gerrits megalens blijft in z’n waterdichte ton.
Dan moeten we, volgens het kaartje dat we meekregen van de kano-verhuurman, een nóg smaller kreekje in. Dat is zo nauw dat het riet m’n gezicht een schoonheidsmassage geeft. We schuren (dankzij Gerrits lens) over de bodem van de kreek. En plots heb ik sterk het gevoel dat ik de kano in m’n eentje door de kreek moet sleuren. “Hé Gerrit”, roep ik over m’n schouder, “roei je nog een beetje mee of hoe zit dat?” Waarbij ik net doe alsof ik nog vrolijk ben.
Gerrit had het even te druk met het schieten van een spannend filmpje (zie onderaan deze pagina). Maar uiteindelijk komen we – dankzij mijn immense spierkracht en doorzettingsvermogen – levend en wel de kreek uit. En opgelucht zien we de lucht en het licht van het Buiten Kooigat. Op een aanlegplaats eten we onze boterhammen. Gerrit en ik wisselen van positie en nu ben ik Stuurman Ahoy.
Via een hele reeks kreekjes, de ene nog mooier dan de andere, belanden we op bijzonder weids water, waar we opeens fikse tegenwind hebben. Dat schiet voor geen meter op, ook omdat we nog steeds zigzaggen. De wisseling van stuurman, waar ik veel van had verwacht, biedt geen soelaas.
De uitputting nabij ronden we het eiland Noorder Jonge Deen. Door het Noordergat van de Visschen koersen aan op honderden zwanen die lekker in de weg liggen voor de Deeneplaat. Traag kabbelen ze voor ons langs. En minzaam maken ze plaats zodat we een smal kreekje kunnen invaren.
Na vele vastlopers-in-het-slik (de lens van Gerrit...) komt de Jachthaven Van Oversteeg weer in zicht. Op de wal staat de kano-verhuurman ons lachend op te wachten. Plotseling zenuwachtig maak ik volkomen verkeerde stuurbewegingen, waardoor we slingerend op de kade afstevenen en een luxe zeiljacht net niet rammen.
Behulpzaam neemt de kano-verhuurman onze roeispanen aan. “Zijn jullie onderweg aan de borrel gegaan?” grapt hij droogjes. Ik lach als een boer met kiespijn. En al hebben we bevers noch vliegende deuren gezien (de lens van Gerrit fungeerde alleen als ballast), toch was het een heerlijke dag.
Wil je zelf deze bijzondere tocht maken? Met alleen het kaartje is het lastig om je te oriënteren. Speciaal voor jullie heb ik een GPS-track gemaakt. Kun je op je GPS-apparaat zetten. Of met wat handigheid op je mobiele telefoon. Verdwalen wordt dan wel heel lastig.
Kanovaren in de Biesbosch, het klinkt zo braaf. Maar wacht: we belanden met onze Canadese tweepersoons in de ondoordringbare rietjungle. En overleven het allemaal maar net...
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!