NS-wandeling Belmonte

De wandeling volgt grotendeels de route van NS-wandeling Belmonte, een van de mooiste wandelingen die ik ken. Maar deze etappe van het Maarten van Rossumpad biedt nog meer: de verrassende paadjes en open velden tussen Renkum en Heelsum.

Ga naar mijn verslag van NS-wandeling Belmonte >>

Belmonte: 50 tinten rood

Al snel na het centrum van Wageningen wandel je door Belmonte. En dat is in de herfst (en eigenlijk in elk jaargetijde) een feest voor ogen en neus. Half oktober kleurt deze enorme botanische tuin 50 tinten rood. Ook de herfstgeuren zijn niet van de lucht.

Vondelpark & vuurtoren

Belmonte is beroemd om z’n collectie sierkersen, rododendrons, magnolia's en appels. De botanische tuin ligt op het voormalig landgoed 'Belmonte' (=mooie berg). De tuin werd in parkstijl aangelegd door Jan D. Zocher jr. Een beroemde (tuin)architect: hij ontwierp ook het Amsterdamse Vondelpark en de vuurtoren in Egmond aan Zee.

Wetenschappelijk arboretum

In 1951 kocht de Wageningen Universiteit het landgoed en richtte het in als wetenschappelijk arboretum, met behoud van de open parkstijl en de prachtige uitzichten over Nederrijn en Betuwe.

Een van de mooiste paadjes van NL

Van die prachtige uitzichten kun je ruimschoots genieten tijdens het volgende hoogtepunt: het Bergpad over de Wageningse Berg. Wat is dit toch een geweldig paadje. Als ik ooit nog een top 10 met mooiste paadjes aller tijden ga maken, dan gooit het Bergpad hoge ogen.

Duitsland in de verte

Hoog boven de Nederrijn loop je op de kam van de Wageningse Berg, over een paadje omzoomd met bejaarde beuken en eiken. Kilometerslang zie je tussen de bomen de rivier, de uiterwaarden en het achterliggende landschap baden in herfstzon. Bij mooi weer tekenen de vervagende heuvels in Limburg en Duitsland zich mooi af tegen de blauwe hemel.

IJslobben & Grebbeberg

De Wageningse Berg werd in de voorlaatste ijstijd, 150.000 jaar geleden, gevormd door ijslobben die de bodem naar twee kanten wegdrukte. In het westen verrees de Grebbeberg, in het oosten de Wageningse Berg.

Fotogenieke kleurenpracht

Na deze bergetappe wandel je de bossen in. En schitterend zijn ze, vooral in de herfst. De combinatie van diepgroene naaldbomen en verkleurende eiken en reuzebeuken biedt dan een fotogenieke kleurenpracht. Ik zeg: niets meer aan doen.

Rondom de prettige pleisterplaats Nol in 't Bosch (schandalig lekkere appeltaart-met-slag) slinger je mee met de prachtige paadjes die langs de Molenbeek lopen. Prachtige doorkijkjes op open velden en heide doorbreken het dichte bos.

Uitspanning voor koetsiers

Nog even over Nol in 't Bosch: boswachter Arnoldus (Nol) Gerritsen begon hier in 1837 een uitspanning voor koetsiers. Het hotel-restaurant bestaat dus ruim 175 jaar en is nog steeds in handen van zijn familie. Ook de Oranjes wisten Nol te vinden. Koningin Beatrix was er als kind regelmatig te gast.

Molenbeek & Parenco

Die Molenbeek doet z'n stinkende best er natuurlijk uit te zien. Maar laat je niet voor het lapje houden: het is een spreng, een gegraven beek waarin grondwater stroomt. Het water werd gebruikt als drinkwater, maar ook als krachtbron om watermolens, maalderijen en oliepersen aan te drijven. Ook de grote papierfabriek Parenco, die je verderop kunt zien, heeft haar ontstaan te danken aan de Veluwse sprengenbeken.

IJsvogel & Goudhaantje

De beken trekken behalve veel wandelaars ook nogal wat dieren. Het kabbelende water is favoriet bij de ringslang en bij viseters als de ijsvogel. Ook het kleinste – buitengewoon schattige – vogeltje van Nederland nestelt hier: het Goudhaantje. Van taalpuristen moet je tegenwoordig Goudhaan zeggen, maar aan dat soort onzin werk ik niet mee.

Landgoed Quadenoord

Even verderop – middenin het prachtige beekdal – sta je onverwachts oog in oog met… Afrikaanse beelden. Het is de beeldenexpositie van stichting African Art Promotion in een weiland op landgoed Quadenoord. Misschien niet een hele logische plek, maar wel verrassend, en er zitten bijzondere beelden bij.

Snuffelende oerkoeien

Dan verlaat deze etappe het tracé van NS-wandeling Belmonte. En opeens wordt het veel stiller om je heen. Het bos heb je hier voor jezelf. Via een paadje langs eiken doorkruis je weidse akkers en velden, terwijl oerkoeien je nieuwsgierig komen besnuffelen.

Markering waterdicht?

Topwandeling in het kwadraat. We vroegen ons alleen af of de markering wel 100% waterdicht is. Wij hadden gelukkig onze vertrouwde Garmin GPS die ons de weg wees.